1 maja 2000 roku wyłączono Selective Availability. GPS stał się użyteczny
Możliwość łatwego, szybkiego i precyzyjnego określenia swojej lokalizacji przez długi czas była przywilejem bardzo nielicznych. W pierwszych latach istnienia GPS na dokładną nawigację mogła liczyć armia. Cywile mieli do dyspozycji znacznie gorszą, niedokładną wersję.
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
1 maja 2000 roku amerykański prezydent Bill Clinton rozpoczął nową epokę. Jednym podpisem sprawił, że cywile uzyskali dostęp do rozwiązania, z którego dotychczas korzystało wojsko, czyli do precyzyjnej nawigacji.
Przez długie lata był to przywilej wojska, które przez lata 70. Rozwijało – początkowo w formie testowej – konstelację satelitów systemu GPS.
Decyzja o udostępnieniu GPS-u cywilom zapadła pod wpływem tragedii. W 1983 roku radziecki myśliwiec zestrzelił południowokoreański samolot pasażerki. Sowieci tłumaczyli, że samolot naruszył przestrzeń powietrzną ZSRR.
GPS dla cywilów
Aby nie dopuścić do takich incydentów w przyszłości, Amerykanie zdecydowali o udostępnieniu technologii cywilom. Był jednak pewien haczyk – cywilne odbiorniki podawały lokalizację obarczoną błędem do 100 metrów.
Nadawały się dla samolotów, statków czy wypraw przemierzających pustkowia, ale nie pozwalały na precyzyjną nawigację z uwzględnieniem siatki ulic czy konkretnych adresów.
Zakłócenia GPS Selective Availability
Było to efektem funkcjo o nazwie Selective Availability – celowego wprowadzania do . Co istotne, wbrew obiegowej opinii nie były zakłócane wyłącznie cywilne odbiorniki.
Odczyt pozycji był obarczony błędem dla wszystkich, jednak wojsko miało możliwość korygowania go za pomocą sieci naziemnych nadajników Differential Global Positioning System, bazującej na wiedzy o dokładnej lokalizacji każdego z nich.
Alternatywy dla GPS
Co istotne, Amerykanie w każdej chwili mogą wyłączyć GPS lub ponownie zakłócać jego wskazania. Dlatego państwa, którym zależy na autonomii w kwestii nawigacji, rozwijają własne, alternatywne systemy, niekiedy ograniczone do wybranego obszaru planety.
Należą do nich:
- GLONASS (Rosja),
- Beidou (Chiny,
- DORIS (Francja),
- QZSS (Japonia),
- Galileo (państwa Europy).
