Timelapse - niezwykła technika pozwalająca zobaczyć zjawiska atmosferyczne w telegraficznym skrócie

Timelapse to popularna technika, łączącą w sobie fotografię z filmem. Wielu profesjonalnych fotografów uważa, że przygotowanie filmu poklatkowego jest bardzo trudno i czasochłonne. Jak się okazuje nie taki diabeł straszny. Ten poradnik skierowany jest przede wszystkim do osób, które dopiero zaczynają swoją przygodę z timelapse’ami. Postaramy się krótko i zwięźle przedstawić wam to rozwiązanie.

_ Co nam będzie potrzebne? _

Oczywiście podstawa to aparat. Może to być oczywiście popularna lustrzanka lub też aparat hybrydowy. Dalej będzie potrzebny solidny i ciężki statyw. Ponadto będzie nam potrzebny wężyk spustowy z interwałometrem, czyli urządzenie do wyzwalania migawki w określonych odstępach czasowych. Niektóre aparaty mają wbudowane interwałometry, ale uwaga: zdarza się, że po 9. klatkach wyłączają się – a to zaledwie 3 sekundy filmu. Dlatego też konieczne jest dokupienie tego urządzenia. I tu pojawia się kolejna uwaga: sprawdź czy twój model aparatu ma możliwość podłączenia interwałometru. Jeśli tak, wybierz taki, który będzie pasował do aparatu. Niestety to nie koniec jeśli chodzi sprzęt jaki musimy jeszcze dokupić. Kolejną rzeczą jest zasilacz. Dzięki niemu zapewnimy aparatowi stały dopływ prądu. Na koniec jeszcze przyda się spory zapas kart pamięci.
Po dokonaniu zakupów przyszedł czas na ostatnią kwestię , a w sumie najważniejszą. Jakie ciekawe zjawisko chcemy zarejestrować czy to będzie ruch aut, ludzi, chmury, słońca, gwiazd itd. Tematów do filmików metodą timelapse jest bardzo dużo - myślę, że zabrakło by mi dnia żeby wypisać wszystkie zachodzące zjawiska.

_ Od czego zaczynamy? _

Jeśli jesteśmy laikami w tej technice, lepiej zacząć od prostych animacji robionych przy w miarę stałym oświetleniu. W takich sytuacjach unikniemy niepotrzebnego migotania obrazu, które powstaje podczas używania automatyki aparatu.

W zależności od fotografowanej sceny należy ustalić odpowiedni odstęp miedzy kolejnymi klatkami. Jeśli mamy zamiar fotografować bardziej dynamiczne scenerie, odstęp między kolejnymi zdjęciami powinien wynosić od 1 kl./s do 0,3 kl/s. Dzięki ustawieniu tak dużej częstotliwości fotografowania będzie możliwe uzyskanie płynnych scen pokazujących choćby dynamiczne życie miasta. Oczywiście w przypadku tworzenia animacji krajobrazów, które nie są aż tak dynamiczne np. zachód słońca, czy rozwijające się kwiaty, odstęp między kolejnymi klatkami powinien być dużo większy.

_ Jaki format zapisu fotografii? _

Format zapisu RAW ma zdecydowaną przewagę nad formatem JPG. Oczywiście bardziej polecam ją osobom, które profesjonalnie zajmują się tworzeniem timelapse’ów. Przede wszystkim pozwala na dużo większe możliwości, jeśli zdjęcie będzie podlegało obróbce. Jednak ma on też swoją wadę –. rozmiar pliku. Dla osób, które dopiero zaczynają swoją przygodę z time-lapsem bardziej polecamy format JPG. Trzeba tylko pamiętać, aby przed przystąpieniem do robienia zdjęć dopasować odpowiednio balans bieli. W innym przypadku jeśli zdamy się na automatykę aparatu, mogą pojawić się migające odcienie błękitu i pomarańczy. Rozmiar zdjęć również nie musi być największy, najważniejsze żeby był w wersji Full HD. Dzięki temu karty pamięci pomieszczą więcej zdjęć. Zaś komputer po zgraniu materiału oraz próbie jego obrabiania nie odmówi posłuszeństwa.

_ Co dalej z materiałem? _

Złożenie pierwszego filmu poklatkowego wbrew pozorom nie jest takie trudne. Wcale nie potrzeba do tego profesjonalnego oprogramowania. Wystarczy najprostszy program Windows Movie Maker, aby stworzyć filmik techniką timelapse. Oczywiście z czasem kiedy poczujemy się bardziej pewnie możemy zacząć korzystać z bardziej profesjonalnego programu. Przed dodaniem zdjęć do programu, warto jest zmniejszyć ich rozmiar - zapewni to sprawniejszą pracę z materiałem nie zamulając nam komputera. Ponieważ większość filmów ma proporcje 16:9. a zdjęcia 4:3 lub 3:2, warto jest wcześniej odpowiednio je dociąć.