Siły ukraińskie zestrzeliły najnowszą irańską amunicję krążącą Shahed-238, której zaczęli używać Rosjanie. Co istotne, charakteryzuje się napędem odrzutowym.
W poniedziałek, 8 stycznia, ukraińskiej obronie przeciwlotniczej w kolejnym rosyjskim ataku lotniczym udało się zestrzelić nowe uzbrojenie pochodzenia irańskiego: najnowszą amunicję krążącą Shahed-238 o napędzie odrzutowym. Dzień później oficjalnie o wprowadzeniu nowego uzbrojenia poinformował rosyjski serwis informacyjny Wiesti. Nie podano jakie jest lokalne oznaczenie nowego bezzałogowca, podczas gdy klasyczny Shahed-131 nazwano Gierań-1, a Shahed-138 oznaczono Gierań-2 – oba są napędzane silnikami tłokowymi.
Odrzutowy wariant Shahed-131/136, wówczas jeszcze nienazwany, został ujawniony 26 września 2023. Oficjalna premiera, wraz z nowym oznaczeniem, miała miejsce 19 listopada na wystawie Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej (IRCG), w której uczestniczył ajatollah Ali Chamenei. Aerokosmiczny Uniwersytet Nauki i Technologii Aszura zaprezentował wówczas trzy egzemplarze w różnych wariantach wyposażenia oraz w czarnym kamuflażu. Opracowano dla nich również nową wyrzutnię (Iran: Odrzutowa wersja Shahed-136).
Każdy otrzymał jednak mały silnik turboodrzutowy model 896 (Toloue-10) w miejsce silnika tłokowego Mado MD-550 (który może być kopią niemieckiego Limbach L550E; jest to 4-cylindrowy, 2-suwowy, chłodzony powietrzem, silnik spalinowy o mocy 50 KM, produkowany przez chińską spółkę Wofei Technology (Shenzhen) Co., Ltd.). Według relacji strony ukraińskiej, nowa amunicja krążąca może poruszać się z prędkością przelotową szacowaną na ponad 500 km/h (dla porównania Shahed-136 rozwija ok. 185 km/h). Według relacji Wiesti, Shahed-238 lata 3 razy szybciej, a więc około 555 km/h.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Zaprezentowane w listopadzie modele Shahed-238 otrzymały różne systemy naprowadzania: podstawowy wariant z układem nawigacją satelitarnej i zliczeniowej, radarem poszukiwawczym oraz czujnikiem elektrooptycznym EO/IR. Radar poszukiwawczy miałby służyć do lokalizacji stacji radiolokacyjnych przeciwnika w celu wsparcia operacji przełamywania obrony powietrznej (Suppression of Enemy Air Defences, SEAD) lub służyć do namierzania celów ruchomych. Czujnik EO/IR może z kolei służyć do namierzania źródeł ciepła.
Shahed-238 ma mieć zbliżone rozmiary jak Shahed-138, który ma 3,5 m długości i 2,5 m rozpiętości skrzydeł, a masa startowa wynosi 200 kg. Klasyczny bezzałogowiec przenosi głowicę bojową o masie od 30 do 50 kg (według Wiesti głowica bojowa w Shahed-238 mogła zostać zwiększona). Został opracowany przez Centrum Badań Przemysłu Lotniczego Shahed i jest produkowany przez Iran Aircraft Manufacturing Industrial Company (HESA), a według doniesień Shahed-138 od 2024 miał być montowany także w Rosji w specjalnej strefie ekonomicznej Jełabuga w Republice Tatarstanu.
