Włosi wprowadzają do służby nowy okręt. To prawdziwy gigant
W sobotę, 7 grudnia włoska marynarka wojenna oficjalnie odebrała oraz wcieliła do służbie wielozadaniowy okręt desantowy Trieste (L 9890). Długo wyczekiwana jednostka stanowi duże wzmocnienie potencjału zarówno w zakresie prowadzenia operacji desantowych, jak i lotniczych.
W uroczystości wzięli udział prezydent Włoch Sergio Mattarella, minister obrony Guido Crosetto, szef sztabu generalnego generał Luciano Antonio Portolano i szef sztabu marynarki wojennej admirał Enrico Credendino.
– Ten okręt jest wasz, zbudowany dla was i dla naszego kraju. Trieste jest owocem pracy tysięcy ludzi: inżynierów, techników, robotników. Tylko kilka państw może zbudować takie okręty – powiedział Crosetto.
To największa jednostka we włoskiej marynarce
Trudno nie dziwić się entuzjazmowi ministra. Trieste jest największym okrętem jaki służył w Marina Militare po zakończeniu drugiej wojny światowej. Powstawał przez blisko dekadę, jako kluczowy element programu modernizacyjnego włoskich sił okrętowych.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Kontrakt na budowę nowego okrętu desantowego przyznano włoskiemu koncernowi Fincantieri w 2015 roku. Umowa była efektem ogłoszonego wcześniej zapotrzebowania na jednostkę tego typu i nowego planu modernizacji technicznej włoskiej floty. Sama budowa okrętu odbywała się w iście ekspresowym tempie.
W lipcu 2017 roku miało miejsce uroczyste palenie blach, zaś siedem miesięcy później położono stępkę. Prace początkowo odbywały się w stoczni w Castellammare di Stabia pod Neapolem.
Był budowany w kilku włoskich stoczniach
Uroczyste wodowanie kadłuba przyszłego Trieste odbyło się 25 maja 2019 roku. Następnie kadłub jednostki został przeholowany do stoczni Fincantieri w Muggiano koło La Spezii, gdzie kontynuowano prace wyposażeniowe i przygotowania do prób morskich, które rozpoczęły się w 2021 roku.
Pierwotnie planowano, że Trieste rozpocznie służbę w Marina Militare w 2022 roku. Na przeszkodzie stanęła jednak pandemia COVID-19 oraz konieczność przeprowadzenia dodatkowych prac na jednostce. Trieste przejął obowiązki po wycofanym 1 października lekkim lotniskowcu Giuseppe Garibaldi. Tym samym stanie się okrętem flagowym włoskiej floty i sił uderzeniowych.
Nowy włoski okręt desantowy to duża jednostka. Przy długości całkowitej 245 metrów wypiera maksymalnie 38 tysięcy ton. Siłownia okrętu została skonfigurowana w układzie CODLOG (combined diesel-electric or gas) na który składają się dwie turbiny gazowe Rolls-Royce MT30 o mocy 48 500 KM każda i czterech silników wysokoprężne MAN 20V32/44CR o mocy po 15 000 KM napędzające dwie linie wałów.
Napęd spalinowy wspomagany jest przez dwa silniki elektryczne. Załączany jest w czasie poruszania się z niskimi prędkościami. Trieste jest w stanie rozwinąć maksymalną prędkość 25 węzłów, zaś zasięg oscyluje w granicach 7 tysięcy mil morskich przy prędkości 16 węzłów.
Okręt został przystosowany do przyjęcia grupy lotniczej
Trieste przede wszystkim projektowany był jako okręt wielozadaniowy, jednak w związku z tym, że zastąpić miał najstarszy włoski lotniskowiec został przygotowany do przyjęcia silnej grupy lotniczej. W jej skład wchodzą samoloty AV-8B+ Harrier II lub F-35B Lightning II bądź też śmigłowce AW101, NH90 (lokalnie oznaczonych jako SH90A) lub AW129 Mangusta.
W zależności od konfiguracji okręt jest w stanie zabrać nawet około trzydziestu samolotów i śmigłowców. Częściej okręt będzie operować raczej z grupą lotniczą składającą się z kilkunastu samolotów i śmigłowców. Do prowadzenia operacji desantowych okręt może zabierać we wnętrzu rufowego doku cztery barki desantowe LC23. Każda z nich jest w stanie przyjąć ciężki sprzętu lub żołnierzy desantu. Przewidziano też możliwość przekonfigurowania Trieste do roli pływającego szpitala.
Uzbrojenie jednostki składa się z trzech armat automatycznych OTO Melara Strales kalibru 76 milimetrów i tej samej liczby zdalnie sterowanych modułów uzbrojenia kalibru 25 milimetrów. Nie jest to jedynie uzbrojenie okrętu. Dodatkowo okręt otrzymał dwie szesnastokomorowe wyrzutnie pionowe Sylver dla pocisków przeciwlotniczych rodziny Aster lub CAMM.
Twórz treści i zarabiaj na ich publikacji. Dołącz do WP Kreatora
