Jak brzmią pierwiastki chemiczne? "Udźwiękowienie" układu okresowego

Za pomocą techniki nazywanej sonifikacją można przekształcić światło emitowane przez podgrzewane lub naelektryzowane pierwiastki w układzie okresowym w muzykę. Specjalny program zmienia dane o świetle każdego pierwiastka w fale sinusoidalne, a następnie w dźwięk.

Za "udźwiękowienie" układu okresowego pierwiastków odpowiada W. Walker Smith. Połączył on swoje pasje do muzyki i chemii i jak przyznał, do pracy zainspirowały go wizualne reprezentacje długości fal świetlnych uwalnianych przez pierwiastki. Swoje badania opisał podczas wiosennego spotkania Amerykańskiego Towarzystwa Chemicznego. Według niego prace te można wykorzystać jako pomoc dydaktyczna podczas nauki chemii lub jako interaktywny eksponat w muzeum.

W układzie okresowym znajdziemy takie pierwiastki jak He (hel), Fe (żelazo) czy Ca (wapń). Smithowi jednak to nie wystarczało i chciał dodać coś nowego, a konkretnie dźwięki do tych często niezrozumiałych liter. Wykorzystał więc sonifikację danych, aby przekształcić światło emitowane przez poszczególne pierwiastki w unikalne, przejmująco piękne melodie.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Powstałe w ten sposób dźwięki pozwalają lepiej poczuć różnice między pierwiastkami. Interaktywny muzyczny układ okresowy jest nowatorskim sposobem na poznanie pierwiastków chemicznych, przy jednoczesnym czerpaniu przyjemności z muzyki.

Dzięki zastosowaniu sonifikacji, światło widzialne wytwarzane przez pierwiastki może być teraz także usłyszane. Technika jest innowacyjnym sposobem badania właściwości pierwiastków i ich rozróżniania. Dzięki unikalnym melodiom, muzyczny układ okresowy może służyć jako narzędzie do nauki i forma ekspresji artystycznej.

Smith nie jest pierwszą osobą, która przetworzyła pierwiastki chemiczne na dźwięk. Jednak jego praca stanowi bardziej ambitne podejście do konwersji. Wcześniejsze próby polegały na odtwarzaniu widm pierwiastków na pianinie. Jednak tamte melodie nie pozwalały na uchwycenie subtelnych różnic między pobliskimi długościami fal. Metoda Smitha jest dużo bardziej skomplikowana, określone częstotliwości dźwięku wiążą się z przejściami i głośnością.

Smith konsultował się z ekspertami w dziedzinie muzyki i chemii, aby stworzyć bogaty i dokładny krajobraz dźwiękowy, który pozwoli osobom niedowidzącym zapoznać się z widmem pierwiastków.

Praca może przynieść korzyści dydaktyczne i mieć potencjalne zastosowanie praktyczne w rozróżnianiu metali, których widma mogą być łudząco podobne. Podczas swoich pokazów zatytułowanych "The Sound of Molecules", Smith pokazuje, jak dźwięki poszczególnych pierwiastków mogą się łączyć.

Źródło: American Chemical Society, fot. W. Walker Smith/ Alain Barker