Ogromny obiekt uderzył w Marsa. Skutki tego zdarzenia widać do dziś

Mars w porównaniu do Ziemi posiada znacznie więcej kraterów. Jak wyjaśnia Science Alert, wynika to m.in. z panujących na Czerwonej Planecie odmiennych warunków atmosferycznych i jej tektoniki. Najnowsze badania wskazują jednak, że nie wszystkie kratery na Marsie powstały w wyniku bezpośrednich kolizji z asteroidami. Niektóre z nich mają związek ze szczątkami, które spadają na planetę po zderzeniu z obiektami kosmicznymi. Tak właśnie ma być w przypadku odkrytych niedawno dwóch miliardów mniejszych kraterów w pobliżu głównego krateru uderzeniowego Corinto.

Corinto to krater o średnicy 14 kilometrów, który znajduje się w Elysium Planitia. Jest to równina wulkaniczna w pobliżu równika na półkuli północnej Marsa, rozciągająca się na ok. 3000 km. Naukowcy uważają Corinto za stosunkowo młody krater, który najprawdopodobniej powstał ok. 2,34 miliona lat temu. Co więcej, są nawet zdania, że może to być najnowszy krater tej wielkości na Marsie. Live Science przypomina bowiem, że według szacunków asteroidy zdolne do pozostawienia tak dużego śladu, uderzają w czerwoną planetę średnio co 3 miliony lat.

Jak twierdzą badacze: "Corinto to świeży krater uderzeniowy w Elysium Panitia, w wyniku którego powstał jeden z najbardziej rozległych systemów kraterów wtórnych na Marsie". Naukowcy, aby lepiej poznać jego specyfikę, wykorzystali dane zebrane przez instrument HiRISE i kamerę CTX, zamontowane na sondzie Mars Reconnaissance Orbiter (MRO). Dzięki nim zauważyli, że obiekt, który odpowiada za powstanie Corinto, miał istotny wpływ na najbliższe otoczenie krateru.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Odpryskujące mniejsze fragmenty stworzyły ogromną liczbę mniejszych kraterów, które są widoczne do dzisiaj na południe i południowy zachód od Corintoi, tworząc "system promieniowy". Serwis Live Science zauważa, że najdalej wyrzucony odłamek spadł ok. 1850 km od głównego krateru. Łącznie po uderzeniu ogromnego obiektu powstało blisko 2 miliardy kraterów wtórnych o średnicy ok. 10 metrów. Naukowcy zamierzają dalej badać ten region.