Jak będzie wyglądał świat za 30 lat? Najciekawsze przewidywania futurologów

W ciągu ostatnich 50 lat sposób, w jaki funkcjonują ludzie uległ ogromnym zmianom. Rozwój nauki i technologii jeszcze się jednak nie skończył i wciąż czekają nas niezwykłe odkrycia. Prezentujemy najciekawsze prognozy futurologów - jak będzie wyglądać nasza rzeczywistość za 10, 20 i 30 lat?

W ciągu ostatnich 50 lat sposób, w jaki funkcjonują ludzie uległ ogromnym zmianom. Rozwój nauki i technologii jeszcze się jednak nie skończył i wciąż czekają nas niezwykłe odkrycia. Prezentujemy najciekawsze prognozy futurologów - jak będzie wyglądać nasza rzeczywistość za 10, 20 i 30 lat?

Nieśmiertelność jest nadal mrzonką, jednak coraz bardziej zaawansowana biotechnologia sprawi, że już za kilkadziesiąt lat średnia długość życia może się bardzo wydłużyć. Walka ze starością nie będzie oznaczała już tylko poprawiania urody, ale możliwe, że da się odmłodzić różne tkanki i narządy, a na poziomie komórkowym odwrócić skomplikowane molekularne mechanizmy, powodujące nieuchronne starzenie się. Na razie naukowcy coraz częściej donoszą o wydłużeniu życia zwierząt laboratoryjnych.

Testy pojazdu przyszłości - Hyperloop:

Ektogeneza to technologia, która umożliwi rozwój ludzkich embrionów poza organizmem kobiety, od zapłodnienia do narodzin. Przypomina to nieco wizję rodem z filmu Matrix, jednak metoda ta ma być alternatywą dla kobiet, które z pewnych przyczyn nie mogą nosić dziecka w brzuchu, a dokładniej w macicy. O ile technologicznie ludzkość temu sprosta, to pozostaje jeszcze problem psychologicznej więzi, jaka wytwarza się pomiędzy dzieckiem i matką podczas całej ciąży.

Nasze cyfrowe alter ego zostanie w pełni ukształtowane w ramach jednej globalnej infrastruktury, zdolnej do samoregulacji i biorącej udział w zarządzaniu życiem na naszej planecie. Najaktywniejsi i najskuteczniejsi użytkownicy uzyskają przywileje moderatorów. System będzie rozdzielał zasoby między ludźmi, zapobiegając w ten sposób konfliktom zbrojnym i innym klęskom humanitarnym.

Na świecie przetacza się około 75 milionów jednostek krwi rocznie. Niestety mimo szerokiej rzeszy honorowych krwiodawców często brakuje tego najcenniejszego leku. Problem zostałby rozwiązany, gdyby udało się otrzymać sztuczną krew.

Według profesora Chrisa Coopera, biochemika i eksperta w dziedzinie sztucznej krwi, problem z opracowaniem skutecznych preparatów leży w naturze związku zwanego hemoglobiną, który jest składnikiem czerwonych krwinek, odpowiedzialnym za wiązanie i transport tlenu. Hemoglobina znajdująca się poza przyjaznym dla niej środowiskiem czerwonych krwinek może być toksyczna. Jednak grupa profesora Coopera dokonała przełomu - metodami biologii molekularnej tak zmodyfikowano hemoglobinę, że stała się mniej szkodliwa. Udało się już także wytworzyć krew z komórek macierzystych, w której zamiast hemoglobiny użyto hemerytryny. Brytyjczycy zamierzają przeprowadzić pierwsze testowe badania na ludziach w roku 2017.

Specjalne projektory lub ekrany zainstalowane we wnętrzu oka umożliwią nam przeglądanie obrazów i czytanie tekstów, które na zewnątrz pozostaną całkowicie niewidoczne. Możliwe będzie także oglądanie filmów wyświetlających się bezpośrednio na siatkówce oka. Pierwsze kroki na tym polu stawiają już Google i Sony. Sony projektuje soczewki kontaktowe, które potrafią robić zdjęcia i nagrywać filmy, a Google pracuje nad soczewką wszczepianą bezpośrednio do oka.

To koncepcja obejmująca wprowadzanie różnych związków chemicznych do atmosfery, aby uzyskać pożądane efekty - odbijanie większej ilości promieni słonecznych przez chmury, zasiewanie chmur wodnych, tworzenie chmur lodowych. W szerszej skali mówi się o geoinżynierii - kompleksowych działaniach, które mają wpływać na klimat całej planety i wiele zjawisk biologicznych. Przed rokiem 2040 będzie można np. starać się użyźnić oceany albo - na co już teraz naukowcy zwracają baczną uwagę - przeciwdziałać dalszemu postępowaniu globalnego ocieplenia. Na mniejszą skalę modyfikuje się pogodę już teraz - np. Rosjanie bardzo często rozpędzają związkami chemicznymi chmury burzowe. Robią to najczęściej przed ważnymi uroczystościami państwowymi.

Kosmiczna winda to spektakularny pomysł, który zakłada, że pomiędzy specjalnym satelitą a Ziemią znajdowałaby się lina. Odpowiednio zaprojektowane pojazdy miałyby się po niej wspinać i wynosić na orbitę urządzenia lub ludzi, co byłoby w efekcie dużo tańsze, niż stosowane dotąd rakiety. Trudnością, jaką napotykają koncepcyjne prace nad tym rozwiązaniem, jest zbyt duża waga liny, która musiałaby mieć taką wytrzymałość, aby nie zerwać się pod własnym ciężarem. Teoretycznie można stworzyć taka linę (musi mieć długość ok. 36 tys. kilometrów) z włókien wykonanych z nanorurek węglowych. Nie ma jednak jeszcze technologii, która byłaby w stanie wyprodukować taką ilość włókna o pożądanych parametrach. Teoretycznie moglibyśmy natomiast zbudować kosmiczną windę na ciele niebieskim o mniejszej grawitacji - np. na Księżycu lub Marsie.

AO/JB