Gdzie jest Arka Noego? Naukowcy mówią, czy można ją odnaleźć
Arka Noego należy do najsłynniejszych i najbardziej fascynujących opowieści Starego Testamentu. Jej poszukiwania od lat budzą emocje, ale naukowcy są zgodni: odnalezienie jej jest praktycznie niemożliwe.
Według Starego Testamentu po stworzeniu świata Bóg tak bardzo się na rozgniewał na ludzi, że postanowił zesłać na nich potop, aby ich unicestwić. Istniał jednak jeden godny uwagi wyjątek: biblijny patriarcha i jego rodzina. W towarzystwie par zwierząt zamieszkujących planetę, wszyscy przeżyli potop w ogromnym drewnianym statku.
Od ponad stu lat entuzjaści i badacze próbują ustalić, gdzie mogła spocząć biblijna Arka Noego. Mimo licznych ekspedycji, naukowcy podkreślają, że takie poszukiwania nie mają naukowych podstaw.
Poszukiwania Arki Noego i sceptycyzm naukowców
Wielu wierzących traktuje opowieść o Arce Noego jako historyczny fakt, co skłania ich do eksploracji gór Ararat i innych miejsc w Turcji. W 1876 roku brytyjski prawnik i polityk James Bryce wspiął się na górę, gdzie według relacji biblijnych spoczęła Arka. Twierdził, że znalazł tam kawałek drewna, który "spełniał wszystkie wymogi i był w rzeczywistości częścią statku.
Przelot Black Hawków nad Warszawą
Regularnie zdarzają się również "odkrycia" Arki Noego. We wschodniej Turcji na stanowisku Durupinar znaleziono miejsce w kształcie łodzi. Grupa badaczy Noah’s Ark Scans, kierowana przez Andrew Jonesa, twierdziła, że próbki gleby pobrane z tego miejsca zawierają materię organiczną różniącą się od otaczającego terenu. Wielu jednak twierdzi, że jest to naturalna formacja geologiczna.
Jednak eksperci podkreślają, że takie "znaleziska" mogą przynieść więcej szkody niż pożytku. – Archeologia to nie poszukiwanie skarbów. Nie chodzi o znalezienie konkretnego obiektu. To nauka, w której stawiamy pytania badawcze, na które mamy nadzieję odpowiedzieć poprzez wykopaliska – tłumaczy Jodi Magness, archeolożka z Uniwersytetu Karoliny Północnej w Chapel Hill.
Mity o potopie i ich źródła
Historie o niszczycielskich powodziach i o tych, którzy je przeżyli, są starsze niż Biblia, której najstarsze fragmenty zostały spisane prawdopodobnie w VIII wieku p.n.e. Legendy o potopie, który niszczy cywilizację na rozkaz nadprzyrodzonego bóstwa, pojawiają się w wielu mezopotamskich tekstach.
Obejmują one szeroki zakres tematów, od Eposu o Gilgameszu, napisanego na początku drugiego tysiąclecia p.n.e., po niedawno odszyfrowaną babilońską tabliczkę klinową z około 1750 roku p.n.e. opisującą budowę arki.
Czy te mity o potopie mogą być oparte na faktach? – Wydaje się, że istnieją geologiczne dowody na to, że około 7500 lat temu w regionie Morza Czarnego miała miejsce poważna powódź – mówi Eric Cline, archeolog z Uniwersytetu George’a Washingtona, badacz National Geographic.
Brak dowodów na istnienie Arki
Uczeni różnią się w kwestii dokładnej lokalizacji Arki Noego według Biblii. W Księdze Rodzaju arka osiadła "na górach Ararat" w starożytnym królestwie Urartu, obszarze obejmującym obecnie Armenię oraz część wschodniej Turcji i Iranu – a nie na jedynym, kultowym szczycie, który dziś nosi jej nazwę.
– Nie ma sposobu, abyśmy mogli dokładnie określić, gdzie dokładnie na starożytnym Bliskim Wschodzie to się stało – mówi Magness. Zarówno Cline, jak i Magness dodają, że nawet jeśli artefakty z Arki zostały lub zostaną znalezione, nigdy nie będzie można ich jednoznacznie powiązać z wydarzeniami historycznymi.