Euro 2016 - oto dziesięć stadionów, które będą gościć największy turniej piłkarski w Europie

Już lada moment czekają nas niesamowite emocje związane z prestiżowymi rozgrywkami futbolowymi Euro 2016, które odbędą się we Francji. Tamtejsi działacze dołożyli wszelkich starań, aby oglądanie meczów było jak najbardziej przyjemne - zarówno dla telewidzów z całej Europy, jak i osób, które będą miały szczęście znaleźć się na stadionach. 10 takich obiektów przeznaczono na te szczególne rozgrywki i warto poświęcić im choć trochę uwagi.

Już lada moment czekają nas niesamowite emocje związane z prestiżowymi rozgrywkami futbolowymi Euro 2016, które odbędą się we Francji. Tamtejsi działacze piłkarscy dołożyli wszelkich starań, aby oglądanie meczów było jak najbardziej przyjemne - zarówno dla telewidzów z całej Europy, jak i osób, które będą miały szczęście znaleźć się na stadionach. 10 takich obiektów przeznaczono na te szczególne rozgrywki i warto poświęcić im choć trochę uwagi.

Czy wiecie, że w trakcie budowy jednego ze stadionów wykorzystano elementy wyprodukowane... w Polsce? Pochodzą one dokładnie z trzech miejscowości, znajdujących się na terenie naszego kraju. Jesteście w stanie wskazać, który z nich jest największy? Oto one!

Dumnie nazwany na cześć Francji stadion to nie tylko największy obiekt przeznaczony na europejskie rozgrywki futbolowe, ale również największe miejsce zmagań piłkarzy w tym kraju. Jego historia związana jest z mistrzostwami świata w 1998 roku, kiedy to Francuzi nie dysponowali jeszcze żadnym stadionem mieszczącym ponad 45 000 widzów. Gospodarze ogólnoświatowego turnieju stanęli na wysokości zadania i zbudowali specjalnie na tę okazję sztandarowy stadion Francji - obiekt zdolny pomieścić nawet 80 000 osób na trybunach.

Budowę rozpoczęto już w 1995 roku i po 31 miesiącach, w 1998 roku, rozegrano na nim pierwszy mecz - towarzyski pojedynek między Hiszpanią a Francją. Co ciekawe, w trakcie budowy stadionu wykorzystano elementy wyprodukowane... w Polsce. Elementy pokrywy dachowej zostały wytworzone przez polskie firmy z Wielunia, Kluczborka oraz Chojnic. Nie są znane szczegóły kontraktów między właścicielem stadionu a polskimi firmami - wiadomo jednak, że brano pod uwagę propozycje z całej Europy.

Stadion może się także pochwalić dwoma gigantycznymi ekranami zawieszonymi nad trybunami. Każdy z nich ma powierzchnię aż 196 metrów kw. i są to największe tego typu ekrany zamontowane na stadionie w Europie. Co ciekawe, każdy z nich składa się z aż 4 423 680 pojedynczych diod LED.

Podczas Euro 2016 na tym obiekcie rozegranych zostanie siedem meczów, w tym najważniejszy - finałowy. Warto dodać, iż ten stadion znajdował się na obszarze tragicznych w skutkach ataków terrorystycznych we Francji. Podczas towarzyskiego meczu Francja - Niemcy w pobliżu stadionu doszło do wybuchu. W innych miejscach Paryża terroryści zaatakowali cywilów zabijając łącznie 129 osób.

Spory, 67-tysięczny stadion, będący domem dla uznanego francuskiego klubu Olympique Marsylia, charakteryzuje się bogatą historią sięgającą 1937 roku, kiedy to obiekt zbudowano z okazji mistrzostw świata w roku 1938. Wkrótce po tym stał się własnością klubu, dla którego poprzedni stadion okazał się już zbyt mały. Velodrome rozpoczął swój żywot 13 czerwca 1937 roku od towarzyskiego meczu Marsylii przeciwko włoskiemu Torino. W trakcie mistrzostw rok później, był miejscem zmagań w dwóch meczach - pierwszej rundy oraz półfinałowym między Brazylią a Włochami (1:2).

Pierwszy poważniejszy remont obiektu odbył się w roku 1984 tuż przed Euro - na stadionie wtedy odbyły się dwa mecze. Przebudowano go niemal całkowicie w roku 1998 na mistrzostwa świata, kiedy otrzymał bardzo charakterystyczne, zaokrąglone elementy trybun. Mimo powiększenia jego pojemności do 60 000 miejsc, stadion wielokrotnie krytykowano za brak odpowiednich osłon dla kibiców. Kolejna przebudowa związana z Euro 2016 objęła odnowienie części trybun oraz stworzenie górnej osłony, która będzie w stanie przykryć stadion w razie potrzeby. Dodatkowo stworzono kolejnych 7000 miejsc dla kibiców. Modernizację zakończono latem 2014 roku. Podczas Euro 2016, Stade Velodrome będzie areną dla czterech meczów fazy grupowej oraz po jednym ćwierćfinałowym i półfinałowym.

Stadion chwali się jeszcze jednym. Jego zewnętrzna struktura to tak naprawdę gigantyczny ekran o długości 700 metrów. To największy ekran kinowy we Francji. W obiekcie zamontowano nowoczesną łączność 4G/LTE, pozwalającą każdemu kibicowi na swobodny dostęp do internetu. Łączność uzupełnią cztery wysokowydajne sieci Wi-Fi. Zastosowano także nowatorski system zarządzania wodą. Połączenie odzyskiwania wody deszczowej i pionowych turbin wiatrowych napędza instalacje wodne w toaletach i umożliwia ekologiczne podlewanie murawy. Z kolei do ogrzewania stadionu wykorzystane jest ciepło odzyskane z pobliskiej oczyszczalni ścieków - to jedyna tego typu instalacja we Francji.

Nowy stadion Olympique Lyon zastąpił już wysłużony Stade Gerland całkiem niedawno, bo w styczniu tego roku. Funkcjonowanie obiektu zainaugurowano wtedy ligowym meczem między Lyonem a Troyes.

Lyon już od dawna przymierzał się do wybudowania nowego obiektu dla swojej drużyny. W 2007 roku pojawiały się doniesienia na temat planowanych przenosin na nowszy stadion, jednak klub cały czas borykał się ze sporymi problemami finansowymi, spowodowanymi również przez ogólnoświatowy kryzys finansowy. Świetna okazja przydarzyła się, gdy Francja po raz kolejny została wyznaczona jako gospodarz europejskich rozgrywek piłkarskich - z powodu wcześniejszych chęci Lyon został wyznaczony jako jedno z miast, które przyjmą najlepszych piłkarzy z Europy. Wtedy również uznano, że nowy stadion jednak przysługuje miastu oraz klubowi.

Ostateczna zgoda na budowę została wydana w lutym 2012 roku - według projektu Parc Olympique Lyonnais jest w stanie pomieścić blisko 60 000 osób - na tę liczbę składa się również 105 specjalnych loży vipowskich oraz 6000 prestiżowych miejsc dla wysokich rangą notabli. Cała budowa kosztowała 600 milionów euro, a 190 milionów pochłonęły zmiany w infrastrukturze wokół stadionu. Budowa sfinansowana została z pieniędzy klubu oraz inwestorów, natomiast dostosowanie przestrzeni wokół obiektu pokryto z pieniędzy publicznych.

Na stadionie zamontowano ponad 500 routerów Wi-Fi, dzięki którym jednocześnie z internetu może korzystać 20 tys. osób. Stadion wyposażono również w 320 połączonych ze sobą ekranów, spójnie prezentujących najważniejsze informacje, ale także dopasowanych do różnych jego miejsc i sekcji. Francuzi zadbali także o całkowicie zautomatyzowane punkty sprzedaży biletów, jak i automatyczne bramki wejściowe.

Blisko 60-tysięczny stadion został wyznaczony przez francuską federację jako miejsce m.in. czterech meczów grupowych i jednego półfinałowego.

Otwarty w 2012 roku 50-tysięczny stadion Lille OSC zastąpił Stade Grimonprez-Jooris, piękny, aczkolwiek wysłużony. Nowe trendy w światowym futbolu oraz małe możliwości rozbudowy obiektu spowodowały, że klub oraz federacja postanowiły wybudować nowy obiekt, który zapewni piłkarzom odpowiedni komfort trenowania, a widzom - świetne warunki oglądania meczów.

Zgodę na rozpoczęcie inwestycji wydano w 2008 roku, a pierwsze prace ruszyły dwa lata później. Przedsięwzięcie pochłonęło niemało funduszy - przeznaczono na to 300 milionów euro, a 17 sierpnia 2012 roku odbył się tam pierwszy mecz między Lille a Nancy, który zakończył się remisem.

Pierwotna nazwa obiektu brzmiała Grand Stade Lille Metropole, natomiast z powodu śmierci Pierre’a Mauroya przemianowano go na Stade Pierre Mauroy. Ten człowiek był wieloletnim burmistrzem Lille, a wcześniej przewodził francuskiemu parlamentowi.

Na stadionie kibice mają do dyspozycji 400 centralnie zarządzanych ekranów, które podają wszystkie istotne informacje o imprezie, jak również ważne komunikaty porządkowe. Zamontowano tam także kamery IP, które śledzą niemal każde pomieszczenie i każdy fragment korytarza. Dzięki zintegrowaniu ich z systemami zarządzania stadionem możliwe jest transmitowanie obrazu na żywo np. poprzez satelitę. Co ciekawe, stadion podczas rozgrywek piłkarskich będzie zabezpieczony przez technologię uniemożliwiającą dostanie się w jego pobliże dronom.

Dach pokryty jest panelami słonecznymi, które dostarczają energii elektrycznej na potrzeby całego kompleksu. Sama jego konstrukcja potrzebuje zaledwie 15 minut, aby się zamknąć lub otworzyć. Dużo ciekawszy jest jednak system hydrauliczny zamontowany pod murawą i w ścianach. Wystarczą trzy godziny, aby automatycznie przenieść murawę i utworzyć w ten sposób np. boisko do koszykówki.

Zewnętrzna fasada została pokryta przezroczystym materiałem Imagic Weave, który dzięki wbudowanym diodom LED może stać się potężnym ekranem.

Paradoksalnie to ten obiekt jest bardziej kojarzony z Francją niż Stade de France. Najpewniej spowodowane jest to faktem, że właśnie na tym stadionie rozgrywają się mecze, w których gospodarzami są piłkarze z najbardziej utytułowanego francuskiego klubu piłkarskiego - Paris Saint Germain. Historia miejsca zaczęła się 4 czerwca 1972, kiedy to ówczesny prezydent Georges Pompidou otworzył mecz między Marsylią a Bastylią (2:1).

Ten przepiękny stadion został zaprojektowany przez uznanego architekta Rogera Tailliberta, który skorzystał z kilku niekonwencjonalnych rozwiązań w konstrukcji. Awangardowe podejście do całości spowodowało, że niektórzy mogą uznać stadion za mało praktyczny, jednak pod względem wizerunkowym obiekt w dalszym ciągu robi ogromne wrażenie. 50 betonowych kolumn utrzymuje dach w kształcie pierścienia, który obecnie jest symbolem Parc de Princes.

Ciekawostką jest, że ten stadion, jako pierwszy we Francji, został wyposażony w duże telebimy. Do ich obsługi wybudowano ogromne centrum telewizyjne wyposażone w wiele kamer, mikrofonów i montażownię, dzięki czemu może samodzielnie realizować nawet najbardziej wymagające transmisje telewizyjne.

Po tym, jak otwarto Stade de France w roku 1998 liczba rozgrywanych meczów na obiekcie zmalała i obecnie odbywają się tam przede wszystkim rozgrywki ligowe. W trakcie Euro 2016 odbędzie się tam 5 rozgrywek - cztery fazy grupowej i jeden 1/8 finału.

Domowy stadion klubu Girondins de Bordeaux został otwarty całkiem niedawno i zastąpił stary obiekt klubu, Stade Chaban-Delmas. Świetną okazją do pozyskania nowego boiska okazały się właśnie przygotowania do tegorocznego Euro, choć warto wspomnieć, iż początki budowy nie były usłane różami.

Obywatele Bordeaux sprzeciwiali się budowie stadionu w sprawach sądowych, gdzie wskazywali na marnotrawienie publicznych pieniędzy. Uzasadnieniem władz za budową tego obiektu był fakt, iż przedsięwzięcie finansowano tylko w części z budżetu miasta. Ostatecznie osiągnięto porozumienie z mieszkańcami i już w kwietniu roku 2013 rozpoczęto pierwsze prace. Wbrew wcześniejszym planom, nie ukończono budowy pod koniec 2014 roku, ostatecznie stadion otwarto w maju 2015 roku. Nazwa obiektu pochodzi od firmy ubezpieczeniowej Matmut, z którą włodarze podpisali umowę, wedle której udostępnią oni markę w zamian za finansowanie boiska.

Pierwszy mecz na Stade Matmut Atlantique odbył się 23 maja 2015 roku - był to ligowy mecz między Bordeaux a Montpellier wygrany przez gospodarzy 2:1.

Stadion został zaprojektowany przez firmę Herzog & de Meuron, wcześniej odpowiedzialną za Allianz Arenę oraz St. Jakob Park. Twórcy określają go jako połączenie elegancji oraz swobodnej gry oświetleniem przy zachowaniu prostoty, co udało się osiągnąć dzięki otwartemu dachowi oraz efektownym schodom prowadzącym na trybuny, zdolne pomieścić 42 tysiące widzów, z czego można wyróżnić 3 000 siedzeń biznesowych oraz 1 000 miejsc w lożach vipowskich. Nad bramkami usadowiono duże wyświetlacze prezentujące wynik gry, meczowe statystyki, a także powtórki z ciekawszych akcji. Podczas Euro 2016, Matmut Atlantique stanie się miejscem zmagań drużyn w czterech meczach fazy grupowej oraz jednego ćwierćfinałowego.

Domowy stadion AS Saint-Etienne to jeden z najstarszych obiektów we Francji - otwarto go w 1931 roku podczas inauguracyjnego meczu między AS Saint-Etienne a Cannes, przegranego przez gospodarzy aż 1:9. Nazwa stadionu pochodzi od imienia założyciela klubu. Początkowo obejmował 800 miejsc siedzących oraz kilka tarasów widokowych. Pierwsze poważniejsze prace nad pierwotną konstrukcją odbyły się w roku 1968 roku, gdy obiektowi znacznie przybyło miejsc dla widzów - wybudowano zupełnie nową, główną trybunę oraz dwie przy bramkach. Dzięki temu obiekt mógł się pochwalić miejscami dla 40 000 osób, co w tych latach było bardzo dużą liczbą.

Z okazji Euro 1984 Francuzi podjęli się kolejnych prac, które objęły przede wszystkim renowację obiektu, ale nie zapomniano również o dodaniu kolejnych siedzeń. Razem przed rozgrywkami było ich już prawie 50 000, jednak mówi się do dziś o nieco niewykorzystanym potencjale, gdyż odbyły się tam tylko dwa mecze fazy grupowej.

Renowacja z okazji Euro 2016 obejmuje co prawda zwiększenie komfortu na trybunach, lecz odbędzie się to kosztem liczby miejsc. W efekcie tego Stade Geoffroy-Guichard stanie się areną zmagań w trzech meczach fazy grupowej oraz w jednym w 1/8 finału.

Stadion może się pochwalić nowatorskim systemem dbającym o murawę. Hybrydowa technologia AirFibr łączy naturalną trawę z włóknami syntetycznymi, których zadaniem jest jej wzmacnianie. Zespolona jest ona ze specjalnym systemem ogrzewania i nawadniania, a także z oświetleniem ułatwiającym wzrost roślin.

Stadion należący do OGC Nicea zastąpił Stade du Ray. Dobrą okazją do ostatecznego sfinalizowania wstępnych projektów okazały się europejskie rozgrywki w 2016 roku - po tym, jak Francja otrzymała zielone światło na poprowadzenia tego przedsięwzięcia, w 2010 roku zaprezentowano plany nowego stadionu OGC Nicea. Projekt początkowo nie był przyjmowany zbyt poważnie - pierwszy raz zdarzyłoby się, by budowla o takiej gramaturze była wyposażony w dach oparty o konstrukcję z drewna. Jak następnie tłumaczyli pomysłodawcy projektu, motywem było zachowanie lekkości przy utrzymaniu wysokiej trwałości.

Rok później, po zatwierdzeniu planów, ruszyły pierwsze prace budowlane. Stadion zaprojektowała firma Wilmotte & Associes, a całkowity koszt zamknął się w 245 milionach euro. Budowę finansowano w części z pieniędzy publicznych, jednak włodarze mają nadzieję na szybkie zwrócenie się inwestycji dzięki sprzedaży praw do nazwania stadionu firmie Allianz.

Technologie umieszczone na stadionie pozwalają fanom stać się częścią meczów i wcielić się w rolę komentatorów. Za pośrednictwem Facebooka i Twittera ich posty mogą trafiać bezpośrednio na wszystkie ekrany zlokalizowane w obiekcie. Interaktywny system umożliwia także zadawanie pytań piłkarzom bezpośrednio po meczu. Poprzez użycie odpowiedniego #hashtaga operatorzy mogą przesłać takie pytania i komentarze bezpośrednio do piłkarskich szatni. Szczęśliwcom udaje się w ten sposób przeprowadzić nawet krótkie wywiady z ulubionymi gwiazdami sportu.

Historia tego obiektu sięga 1934 roku, kiedy to stworzenie pierwotnej konstrukcji (znanej wtedy jako Stade Félix-Bollaert) zajęło dwa lata. Początkowo znany z owalnego kształtu trybun oraz małych tarasów widokowych był zdolny pomieścić około 12 000 widzów. Właściwie do lat 70. XX wieku nie przeprowadzano tam poważniejszych prac remontowych, aż w końcu zdecydowano się na stworzenie nowych głównych trybun, przez co stadion utracił swój pierwotny owalny kształt na rzecz eleganckiej kwadratury.

Kolejne prace przeprowadzone tuż przed Mistrzostwami Europy w roku 1984 obejmowały powiększenie liczby miejsc do 51 000, przez co Stade Bollaert-Delelis przez chwilę był największym stadionem piłkarskim we Francji. Podczas ówczesnego Euro odbyły się tam dwa spotkania fazy grupowej. W roku 1992 zanotowano tam rekord oglądalności wynoszący 48 912 osób podczas jednego spotkania w ligowym meczu między Lens a Marsylią. Wkrótce po tym stadion był jednym z głównych miejsc zmagań podczas mistrzostw świata w roku 1998, dzięki czemu uzyskano zgodę na wyremontowanie trzech z czterech trybun. W 2004 roku zdecydowano się na zmniejszenie dostępnej liczby miejsc do około 40 000. W trakcie Euro 2016 przeprowadzone zostaną tam trzy mecze fazy grupowej oraz jeden 1/8 finału.

35-tysięczny stadion Toulouse FC pierwotnie wybudowano w 1937 roku. Nieco później, w 1938 roku, był areną dla dwóch meczów - w tym jednego rewanżowego między Kubą a Rumunią w pierwszej rundzie mistrzostw świata. W roku 1949 przeprowadzono kolejne poważniejsze prace remontowe, po tym jednak obiekt został zapomniany na prawie pół wieku. Dopiero przy mistrzostwach świata w 1998 roku dokonano kolejnych remontów, dzięki czemu możliwe było tam rozegranie czterech meczów fazy grupowej oraz jednego 1/8 finału między Holandią a Jugosławią (2:1). Mówi się, że w 1997 roku praktycznie postawiono go od nowa.

Stadium de Toulouse jest wzniesiony na wyspie na rzece Garonne. Czasami obiekt nazywa się jako Stade Municipal. Kibice wskazują na podobieństwa do konstrukcji londyńskiego słynnego stadionu Wembley. Dumni Francuzi postanowili go więc określić mianem... "miniWembley".

_ Euro2016.pl _ informuje, że przed tegorocznym Euro początkowo planowano powiększenie trybun do ponad 40 tys. widzów, ale ostatecznie uznano, że to zbyt kosztowny pomysł, bo na co dzień i tak nie będą one zapełnianie. Ograniczono się zatem głównie do wzmocnienia konstrukcji i tego typu prac, których efekty są raczej mało widoczne dla przeciętnego kibica.

Sebastian Kupski
Jakub Szczęsny