Czy Mars był kiedyś lodową pustynią?

Przynajmniej takie wnioski nasuwają się z badań modeli klimatu Marsa, jakie opublikowane zostaną w najnowszym numerze Journal of Geophysical Research, czasopisma wydawanego pod auspicjami American Geophysical Union. Badacze z Harvardu postanowili sprawdzić w nich dwa różne modele klimatu Marsa sprzed 3-4 miliardów lat – pierwszy zakładał średnią temperaturę powierzchni wynoszącą 10 stopni Celsjusza, drugi minus 48 stopni. Oba założenia zakładają więc wyższą średnią temperaturę Marsa niż notowana obecnie (-87 stopni Celsjusza w zimie, -5 stopni latem).

Na podstawie dostępnych danych na temat historii Słońca oraz historycznego nachylenia osi planety, amerykańscy naukowcy doszli do wniosku, że to właśnie ten zimniejszy scenariusz jest bardziej prawdopodobny. Za tym modelem przemawiał dodatkowo fakt, że Czerwona Planeta, jako oddalona bardziej od Słońca, otrzymuje tylko 43 procent energii padającej na taką samą powierzchnię na Ziemi, a dodatkowo Słońce w przeszłości najprawdopodobniej świeciło trochę słabiej niż dziś. Mało tego, według badaczy z Harvardu przyjęty przez nich model „zimny” tłumaczy w dużo dokładniejszy sposób powstanie wielu kanałów i wzniesień obserwowanych dziś na Marsie.

Jednak pomimo tego, że „zimny” model rozwoju marsjańskiego klimatu wyjaśnia w lepszy sposób powstanie obserwowanych dziś na Marsie struktur, naukowcy zastrzegają, że nie jest on idealny. Przede wszystkim nie wyjaśnia on całkowicie powstawania rozległych marsjańskich dolin, które musiały zostać wyrzeźbione przez płynącą wodę. Robin Wordsworth, główny autor pracy, podkreśla, że w efekcie znaczących wydarzeń, takich jak erupcje wulkanów czy kolizje z asteroidami, klimat Marsa mógł okresowo ocieplać się, co tłumaczyłoby topnienie wody.

- Cały czas staram się mieć otwarty umysł - dodaje Wordsworth. - Przed nami jeszcze wiele pracy.

Polecamy na stronach Giznet.pl: Lądownik Philae wznawia pracę