Sukces naukowców z NASA. Pomogła im teoria Einsteina

Obserwacje dotyczące masywności białych karłów mogą pomóc astronomom w lepszym poznaniu dziwnej, gęstej materii, z której składają się te pozostałości po gwiazdach. W nowym badaniu naukowcy wykorzystali Kosmiczny Teleskop Hubble'a do pomiaru masy izolowanego o białego karła o nazwie LAWD 37.

Chociaż wcześniej astronomowie zdołali ustalić masy tych obiektów w układach podwójnych gwiazd, tj. takich, w których dwie gwiazdy krążą wokół wspólnego środka masy, LAWD 37 jest pierwszym dokładnie zbadanym izolowanym białym karłem.

Zespół badawczy kierowany przez Petera McGilla, astronoma z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Santa Cruz, wykorzystał przy swoich pomiarach pewną właściwość wszechświata: zakrzywianie czasoprzestrzeni przez grawitację. Kiedy LAWD 37 przechodził przed odległą, jasną gwiazdą, jej świetlne tło zakrzywiało się wokół pobliskiego białego karła w procesie zwanym mikrosoczewkowaniem grawitacyjnym. Zjawisko to zostało pierwotnie przewidziane przez Alberta Einsteina.

Kiedy LAWD 37 zakrzywił światło gwiazdy, ta zdawała się nieznacznie przesuwać na niebie. – Zdarzenia te są rzadkie, a ich skutki niewielkie. Na przykład wielkość naszego zmierzonego przesunięcia (gwiazdy – red.) można porównać do mierzenia długości samochodu na Księżycu widzianego z Ziemi – powiedział McGill, cytowany w oświadczeniu NASA.

Wiele gwiazd, takich jak nasze Słońce, nie umiera od razu. Zamiast tego powoli rozszerzają się i zanikają, tracą zewnętrzne warstwy i pozostawiają swoje martwe rdzenie. Te pozostałości, znane jako białe karły, składają się ze zdegenerowanej materii – dziwnego rodzaju bardzo sprężonego gazu, nad którego zrozumieniem naukowcy wciąż pracują. Znajdujący się zaledwie 15 lat świetlnych od Ziemi LAWD 37 od dawna stanowi obiekt badań astronomów.