Niesamowite odkrycie. Ząb prehistorycznego potwora znaleziony na plaży

Na plaży w Fernandina Beach na Florydzie (USA) znaleziono ogromny ząb. Ma on długość ponad 10 cm i widać na nim... ząb czasu. Odnalazł go pewien artysta i nie mógł ukryć zdziwienia.

Jacob Danner na co dzień zajmuje się sztuką i jak wielu artystów uwielbia chodzić po plaży o zachodzie słońca. Podczas jednego ze spacerów w Fernandina Beach, gdzie mieszka, odnalazł ząb prehistorycznego potwora. Ponad 10-centymetrowe odkrycie należało niegdyś do prawdziwego potwora – megalodona.

Co ciekawe, to nie pierwsze takie znalezisko Dannera. Pierwszy, nieco mniejszy, ząb megalodona znalazł on 3 tygodnie wcześniej na tej samej plaży. Miał on ok 7,5 cm długości. Zęby zostały wyrzucone na brzeg po przejściu kilku gwałtownych burz, oraz ostatniego niebezpiecznego sztormu tropikalnego Elsa.

Megalodon funkcjonuje pod dwoma łacińskimi nazwami: Otodus megalodon lub Carcharocies megalodon. Jest to wymarły gatunek ryby chrzęstnoszkieletowej, czyli prehistorycznego rekina. Naukowcy szacują, że ten 16-metrowy olbrzym żył na morzach miocenu oraz pilocenu od 15,9 do 2,6 miliona lat temu.

Ryba miałą chrzęstną budowę szkieletu, przez co zachowało się bardzo miało skamieniałości. Głównym źródłem informacji o prehistorycznym rekinie są trójkątne zęby. Właśnie od nich pochodzi nazwa gatunku, która w wolnym tłumaczeniu oznacza wielki ząb. Faktycznie, są one ogromne – w 1996 roku odnaleziono ząb mający aż 16,8 cm długości, ale z biegiem lat pojawiły się kolejne, jeszcze większe.

Megalodony mierzyły między 14,5, a 16 metrów długości, czyli tyle ile wynosi długość pola karnego na boisku piłkarskim. Głowa pradawnego potwora mogła mieć nawet 4,7 metra, a płetwa grzbietowa 1,62 metra wysokości. Płetwa ogonowa zaś aż 3,85 metra.

Współcześnie przypuszcza się, że jedynym żyjącym potomkiem gatunku Carcharocies megalodon (Carcharodon), jest żarłacz biały. Wielu naukowców uważa jednak, że jest to kompletnie niespokrewniony z nim rekin, stąd powstało wyróżnienie na dwa rodzaje.