Największe kosmiczne mity, w które wciąż wierzymy

W rzeczywistości Słońce świeci, a nie płonie, przez co nie jest kulą ognia. Dla przeciętnego człowieka może nie być w tym żadnej różnicy, ale to błąd. Ciepło generowane przez naszą gwiazdę jest wynikiem reakcji jądrowej, a nie chemicznej. To coś innego, niż palenie się.

Już od małego jako dzieci malujemy Słońce żółtym kolorem, i takim je zapamiętujemy. Poproś kogokolwiek, aby namalował Słońce i z pewnością 99 proc. z tych osób zrobi to żółtym kolorem. Kiedy spojrzymy na nie, też wydaje się żółte, ale tak nie jest. To efekt tego, jak widzimy go przez naszą atmosferę. Nawet zdjęcia pokazywane przez NASA czasem przedstawiają żółte Słońce, ale te obrazy są koloryzowane specjalnie, aby ułatwić ich interpretację. Jednak tak naprawdę Słońce jest białe.

Częste wspomina się to powiedzenie, co może wprowadzać w błąd. Myślenie, że Księżyc ma ciemną stronę wiecznie skąpaną w ciemności, jest błędem. Księżyc jest na stałe związany z Ziemią. Ta sama strona zawsze stoi przed nami. Ale wszystkie jego strony są zasypywane światłem słonecznym, więc żadna z nich nie jest ciemna.

Jeśli oglądaliście "Gwiezdne wojny", czy inne filmy lub seriale sci-fi, z pewnością wasze wyobrażenie o pasach asteroid jest mylne. Sokół Millenium ledwo przeciskał się przez setki tysięcy kosmicznych skał. Weźmy pod uwagę pas asteroid w Układzie Słonecznym. Największym obiektem wśród nich jest Ceres, uznawana za planetę karłowatą (średnica około 950 km). Średnia odległość między obiektami pasu asteroid wynosi między jednym a trzema kilometrami. Wysłaliśmy już kilkanaście sond przez te asteroidy, bez żadnego incydentu.

Na pierwszy rzut oka wydaje się logiczne. Najcieplej powinno być wtedy, gdy jesteśmy najbliżej źródła ciepła. Jak podejdziemy do ogniska, to jest nam cieplej, niż stojąc krok dalej. To problem niezrozumienia, co powoduje pory roku. To nie odległość od Słońca, ale nachylenie na osi orbitalnej. Oś, na której się obraca Ziemia jest przechylona na jedną stronę. Kiedy oś jest skierowana w stronę Słońca - wtedy mamy lato.

W filmach sci-fi zawsze słyszymy głośne dźwięki laserów, hipernapędów, wybuchów czy silników statków kosmicznych. Kiepsko pewnie by oglądał się film, w którym nic nie byłoby słychać. Ale byłby realistyczny, bo w kosmosie nie ma dźwięku. Będzie tylko tam, gdzie istnieje atmosfera. Np. na Marsie dźwięk będzie wyższy, niż na Ziemi.