Fedora 8 - pierwsze testy wersji finalnej

Na wieść o Fedorze 8 RC3 - http://www.pcworld.pl/news/129619.html zareagowaliśmy z niezdrowym podnieceniem. Było ono tym większe, gdy okazało się, że jest to wersja ostateczna, którą tylko "na wszelki wypadek" oznaczono jako "Release Candidate". Po Fedorze 7 - pierwszej z nowej linii, w której porzucono słowo "Core" - http://www.pcworld.pl/news/104752.html i zdecydowano się na agresywną walkę o użytkowników - Fedora 8 rokowała szanse na ostateczną zmianę wizerunku dystrybucji.

Czy Fedora 8 kończy czasy, w których polecano ją tylko bardziej zaawansowanym miłośnikom pingwina? Czy ma szansę na walkę z Ubuntu 7.10, czy może jej rywalem jest "tylko" openSUSE 10.3? Spróbujemy odpowiedzieć na te pytania.

Przygodę z nową dystrybucją Linuksa rozpoczyna się zwykle od pobrania obrazów ISO. W wypadku systemów najbardziej znanych ( Ubuntu, openSUSE ) informacja o udostępnieniu najnowszej wersji zawsze wiązała się z kompletnym zablokowaniem głównej strony projektu, wolnym pobieraniem z serwerów lustrzanych ( HTTP ) i licznymi komunikatami "Too many users" ( FTP ).

Z Fedorą nie zauważyliśmy żadnego z tych objawów. Czy to znaczy, że serwery Red Hata są wyjątkowo wydajne? Niekoniecznie, dawniej one też uginały się pod obciążeniem. A może chodzi o lepsze mirrory? Tutaj również trudno się zgodzić, dystrybucje często korzystają z dokładnie tych samych serwerów należących do uczelni, firm, instytucji państwowych...

Dwa najbardziej prawdopodobne wyjaśnienia tego fenomenu są następujące: 1 ) ze względu na brak "twardego" ogłoszenia obciążenie jakoś się rozłożyło. Brzmi to niezbyt wiarygodnie, o nadchodzącej Fedorze 8 pisało wiele portali, a ostatnie dwa dni to istny wysyp materiałów.

Druga opcja brzmi lepiej, ale na pewno nie przypadnie do gustu miłośnikom dystrybucji. Zgodnie z wynikami ankiety portalu DesktopLinux, popularność Fedory spadła na łeb, na szyję - http://www.pcworld.pl/news/125407.html. Serwery nie uginają się więc pod obciążeniem, bo... zainteresowanie systemem jest stosunkowo niewielkie.

Nie nam decydować o tym, która z teorii jest bliższa prawdy. Zajmijmy się najmłodszym dzieckiem programistów projektu Fedora.Pierwszy kontakt

Dużą zaletą Fedory 8 w porównaniu do Ubuntu 7.10 jest nośnik: trzeba pobrać wielki obraz ISO ( 3,2 GB ), ale do instalacji polskiej wersji systemu nie jest konieczne aktywne połączenie z Internetem. To istotne, gdy system nie znajduje sterowników do karty sieciowej albo twój modem ( ADSL, GPRS/EDGE/UMTS ) nie jest wykrywany na etapie instalacji.

Tutaj Fedora i openSUSE prowadzą, a Ubuntu zostaje w tyle.

Dla wszystkich, którzy zwracają uwagę na numery wersji i którzy obudzeni w środku nocy potrafią wyrecytować różnice między KDE 3.5.7 i 3.5.8, podajemy pikantne szczegóły. W skład Fedory 8 wchodzą:
- kernel 2.6.23,
- GNOME 2.20.1,
- KDE 3.5.8,
- Xfce 4.4.1,
- OpenOffice.org 2.3,
- Eclipse 3.3.

Oczywiście w świecie twórców oprogramowania nikt już się nie obcyndala; minęły te czasy, gdy podanie rzeczywistych wymagań sprzętowych uznawane było za faux pas. Wraz ze spadającymi cenami procesorów i pamięci RAM, deweloperzy decydują się na szczerość. Masz mniej niż 512 MB pamięci RAM? Będziesz cierpiał. Twój dysk ma pojemność 8 GB? W takim razie nie zaczynaj nawet instalacji. Korzystasz z procesora taktowanego zegarem poniżej 1,2 GHz? Przygotuj się na czekanie... czekanie... czekanie...

Fedora 8 pod tym względem nie różni się od konkurencji. Chcąc w niej naprawdę efektywnie pracować, dobrze jest mieć szybki procesor, dużo pamięci i wydajny dysk twardy. Dotyczy to szczególnie dużych środowisk graficznych pokroju GNOME i KDE. One sobie nie odmawiają: im więcej masz pod maską, tym lepiej dla Ciebie.

Oczywiście nie musisz załamywać rąk, gdy twój sprzęt najlepsze lata ma już za sobą. Pozostaje ci Xfce - dużo lżejsze niż GNOME i KDE, a oferujące podobną wygodę pracy - albo WindowMaker. Ten ostatni idealnie sprawdzi się na najstarszych komputerach.

Czytelnicy, którzy uważnie śledzą świat dystrybucji Linuksa, pamiętają, że system przeszedł poważny facelifting już na etapie wersji siódmej. Fedora 8 to dalszy ciąg poprawek idących w dobrym kierunku. I choć dawni użytkownicy Auroksa na pierwszy rzut oka zauważą, że Fedora jest do niego podobna ( polscy deweloperzy czerpali z niej pełnymi garściami ), system ewoluuje.

Koniec peanów: naszym zdaniem zostało jeszcze sporo do zrobienia. Motyw Nodoka jest, oględnie mówiąc, średni, choć trafiają się miejsca, w których wywołuje zachwyt. Nawet deweloperzy Ubuntu zdecydowali, że w nowej wersji systemu brązy zostaną zastąpione pomarańczami, a styl ozdobników okien wreszcie będzie odświeżony. Fedorze też by się to przydało.

Do tapet Infinity nie mamy uwag - są ładne. Natomiast musimy przyczepić się do ikon w środowisku GNOME: trudno mieć względem nich zastrzeżenia, trudno też znaleźć coś, czym dałoby się zachwycać. A może by tak pożyczyć piktogramy z KDE4? Na razie brzydsze ikony folderów ( teczek, katalogów ) ma tylko Mac OS X 10.5...

Jednym z powodów, dla którego czuliśmy niezdrowe podniecenie w trakcie instalacji Fedory 8, był nowy serwer dźwięku Pulse Audio. Paluszki nas świerzbiły, by jak najszybciej sprawdzić jego możliwości i wielozadaniowość podczas obsługi dźwięku pochodzącego z różnych aplikacji.

Procedura testowa była następująca: uruchamialiśmy w Mplayerze ( z linii poleceń ) odtwarzanie pliku MP3. Następnie próbowaliśmy w drugim oknie wczytać inny plik MP3 znajdujący się na dysku sieciowym.

Efekty przeszły nasze oczekiwania: zamiast kakofonii miksujących się dźwięków usłyszeliśmy utwory audio przeplatane charczeniem, kasłaniem i brzęczeniem. Skąd problem? Niewykluczone, że chodziło o dość kiepskie sterowniki do karty sieciowej Wi-Fi ( Netgear WN511T - w Fedorze 7 było z nią sporo zabawy ) lub o wolny procesor ( Celeron M 1,5 GHz ). Na razie jednak mamy krótki apel do deweloperów dystrybucji: w Fedorze 9 prosimy aż tak bardzo nie sugerować się "usprawnieniami" w Viście. Naprawdę, nie wszystkie cechy najnowszej wersji Windows muszą pojawiać się w Linuksie!

Żarty na bok: kiedy wyrzuciliśmy kartę Netgeara z komputera, problemy zniknęły jak ręką odjął. Na razie wszystko działa.Użytkownicy początkujący i zamknięte oprogramowanie

Decyzja Shuttlewortha o włączeniu zamkniętego oprogramowania do dystrybucji wywołała oddźwięk na całym świecie. Mimo wielu głosów sprzeciwu, krok był doskonały. Teraz nawet początkujący użytkownik może w Linuksie słuchać plików MP3 bez troski o zamknięte kodeki, a jego karta graficzna firmy ATI zadziała w systemie bez problemu. Co najwyżej pojawi mu się na ekranie monit informujący, że wykorzystuje on zamknięte oprogramowanie.

W Fedorze jest inaczej. Jako że system rozwijany jest przez firmę mającą swą siedzibę w Stanach Zjednoczonych, deweloperzy muszą zachować rozwagę podczas dodawania do Fedory 8 nowych funkcji.

Efekty widoczne są natychmiast: dwukrotne kliknięcie w plik MP3 kończy się uruchomieniem Rythmboksa pokazującego... puste okienko. Dopiero z menu kontekstowego możliwe jest wybranie odtwarzacza Totem, który z kolei ładuje do pamięci Codeine wyświetlającą angielski komunikat i pozwalającą na pobranie darmowego kodeka tudzież uiszczenie opłaty za pełen pakiet bibliotek dekodujących.

A nie można było zrobić tego tak, jak w Ubuntu? Co prawda okno dialogowe też jest po angielsku, jednak wystarczy w nim nacisnąć kilka razy [Enter], by móc cieszyć się wszelkimi zamkniętymi formatami multimediów.

Dla użytkowników, którzy nie posiadają karty kredytowej lub uznających, że użytkowanie Linuksa nie wiąże się z żadnymi opłatami, kontakt z Fedorą 8 nie musi należeć do najprzyjemniejszych. Wodotryski

Dużą zaletą dystrybucji jest zintegrowany Compiz Fusion. Jednak aby go uruchomić, trzeba na własną rękę odszukać aplet _ Efekty pulpitu _ i modlić się, żeby wszystko zadziałało jak należy. Deweloperzy dystrybucji obiecują: trwają wytężone prace nad włączaniem Compiza już w trakcie instalacji, ale to pieśń przyszłości.

Gdy na rynku pojawiają się nowe dystrybucje Linuksa, testujemy je pod kątem obecnego w sprzedaży sprzętu - w tym przede wszystkim kart Wi-Fi. Fedora 8 sprawuje się zaskakująco dobrze ( zasługa najnowszego kernela ), poprawnie rozpoznaje karty Wi-Fi, moduły Bluetooth i karty graficzne.

Schody zaczynają się przy urządzeniach wymagających driverów dostępnych jedynie w wersji binarnej. Trzeba wiedzieć, gdzie ich szukać i jak je zainstalować. W dodatku moduł SELinux ustawiony domyślnie na Wymuszanie powoduje komplikacje, których ostatecznym efektem po instalacji driverów bywa... czarny ekran.

Deweloperzy obiecują natomiast, że usprawnienia w systemie powinny zaowocować lepszą obsługą usypiania i budzenia komputerów przenośnych oraz niższym poborem mocy podczas pracy na baterii. Miejmy tylko nadzieję, że pomyślano również o właściwym potraktowaniu dysków twardych, które mają skłonność do zbyt częstego parkowania - co może prowadzić do awarii - http://www.pcworld.pl/news/129276.html.

Ubuntu przyzwyczaiło nas do lenistwa. Fedora 8 zmusza nas do pobierania paczek, wklepywania poleceń w konsoli, a zatem należy ją uznać za dystrybucję dla użytkowników bardziej zaawansowanych.

Jeśli więc jesteś miłośnikiem Red Hata, najnowsza wersja systemu powinna ci się spodobać. Na naszych platformach testowych Fedora 8 uruchamiała się nieco krócej niż Ubuntu ( uwaga, wyniki mogą zależeć od wyposażenia komputera! ), a i samo GNOME sprawiało wrażenie nieco żwawszego.

Gdy jednak masz mało czasu i chcesz, by system działał tuż po instalacji, postawisz raczej na Ubuntu, ewentualnie openSUSE 10.3 - tak samo, jak robią to inni wielcy świata Open Source - http://www.pcworld.pl/news/107006.html. Fedorę 8 polecamy przede wszystkim użytkownikom zaawansowanym, którzy kładą bardzo duży nacisk na bezpieczeństwo ( zintegrowany SELinux ) i prace deweloperskie ( Eclipse, IcedTea w systemie ).

więcej w serwisie PC World Komputer »