Zespół naukowców z USA, opracował technikę pozwalającą na pięciokrotne zwiększenie ilości danych magazynowanych na dysku twardym - poinformował Technology Review.
Zespół naukowców z University of Texas w Austin pod kierownictwem prof. inżynierii materiałowej Granta Willsona i prof. chemii Christophera Ellisa wynalazł sposób na pokrywanie talerzy dysków twardych wyspami materiału magnetycznego w mniejszej odległości od siebie niż jest to możliwe obecnie.
Obecnie stosowane technologie nie pozwalają na rozmieszczanie wysp (inaczej domen magnetycznych) zbyt gęsto, ponieważ ich wzajemne oddziaływania mogłyby obniżyć jakość zapisu danych.
Pokrywanie talerzy dysku twardego rozproszonymi i fizycznie od siebie oddzielonymi skupieniami punktowymi materiału magnetycznego, zamiast jego ciągłą warstwą, pozwoliłoby na zwiększenie gęstości zapisu. Jednak współczesne technologie nie zapewniają pokrycia punktową powłoką magnetyczną, tak aby punkty były oddzielone od siebie mniejszą odległością niż 3. nanometrów, więc przy takim pokryciu można osiągnąć dokładnie takie same parametry składowania danych na dysku, jakie istnieją obecnie przy jednolitym pokryciu magnetycznym.
Jak powiedział Technology Review prof.Willson, jego zespół znalazł na to sposób. Nowa technologia do rozmieszczania domen magnetycznych używa kopolimerów –. długołańcuchowych molekuł złożonych z „kostek” innych polimerów, które układają się w regularny wzorzec.
Cały proces trwa 3. sekund, co oznacza, że jest szybszy niż wolniejsze procesy na taśmie produkcyjnej dysków twardych. Badacze twierdzą iż dzięki temu są w stanie rozmieścić elementy na wzorcu, czyli kropki domen magnetycznych, w odległości 10 nanometrów od siebie. Prof. Willson uważa iż umożliwi to pięciokrotne zwiększenie gęstości danych i pojemności dysku twardego w porównaniu do produkowanych dzisiaj. Dysk twardy miałby wtedy gęstość upakowania danych wynoszącą 158,75 GB na cm kw. czyli terabajt (1024 gigabajtów) na cal kw.
Nową technologią zainteresowała się już firma produkująca dyski twarde HGST, należąca do koncernu Western Digital, która chciałaby ją wprowadzić na swoje linie produkcyjne. Do implementacji metody do procesu produkcyjnego miną jednak zapewne 2-3 lata.
