Eksplodujący znak V. Ten UAZ Buchanka jest zabójczy dla pasażerów

Rosyjskie próby montowania kostek pancerza reaktywnego Kontakt-1 na chyba czymkolwiek co jeździ nie przestają zadziwiać. Tym razem mamy przypadek zwykłego samochodu, który po modyfikacji stał się wybuchową trumną. Wyjaśniamy jak to możliwe.

Nie jest to pierwsze zastosowanie kostek ERA na niedostosowanych pojazdach pokroju bojowego wozu piechoty BMP-2 lub transportera BTR-80, ale ten przypadek jest pierwszym kiedy kostki Kontakt-1 zostały przyspawane do zwykłego samochodu terenowego.

Tutaj mamy przypadek zamontowania kostek ERA na przodzie minibusa UAZ-452 potocznie zwanego Buchanką produkowanego od 1965 roku. Jest to skrajna głupota, ponieważ eksplozja nawet jednej kostki spowoduje natychmiastową śmierć kierowcy i wszystkich przewożonych osób.

Najpewniej intencją montującego była chęć uzyskania ochrony przed przeciwpancernym granatem z granatnika RPG-7, ale jedyne co go spotka wraz z pasażerami to śmierć.

Kostki pancerza reaktywnego montowane na czołgach rozpraszają strumień kumulacyjny za pomocą odłamków i fali uderzeniowej, dzięki czemu pancerz zasadniczy ulega mniejszemu uszkodzeniu. Warto jednak zaznaczyć, że pancerz musi wytrzymać wybuch kasetki zawierającej 260 g silnego ładunku wybuchowego, aby przekierować energię wybuchu na zewnątrz.

Jeśli pancerz będzie za słaby jak w przypadku np. wspomnianego wcześniej BTR-a lub nie będzie go wcale jak przy rzeczonym Uazie kostka Kontakt-1 zadziała jak głowica odkształcalna HESH (High Explosive Squash Head) lub po prostu fala uderzeniowa i odłamki zabiją wszystkich wewnątrz.

Ponadto kostki Kontakt-1 są dość ciężkie, ponieważ każda waży 5,7 kg. Z tego względu ich większa liczba jak na zdjęciu dodatkowo obciąży zawieszenie pogarszając możliwości terenowe.

Warto jednak zaznaczyć, że na szczęście kierowcy kasetki Kontakt-1 są bardzo wytrzymałe, ponieważ nie da się zdetonować ostrzałem z ręcznej broni strzeleckiej i potrzeba czegoś większego pokroju armatki automatycznej 2A42.