Zepsute LCD da się przetworzyć

Alkohol poliwinylowy (PVA) jest związkiem chemicznym, którego roczne światowe zużycie przekroczyło milion ton. Substancja ta jest wykorzystywana m.in. przy produkcji wyświetlaczy LCD.

Brytyjscy naukowcy z The University of York, opracowali metodę odzyskiwania PVA ze zużytych wyświetlaczy ciekłokrystalicznych. Uzyskany w ten sposób silnie porowaty materiał posiada nowe właściwości, które można wykorzystać m.in. w biomedycynie.

Procedura jest kilkuetapowa. Zniszczone ekrany są moczone przez 3. minut w ciepłej wodzie (temperatura około 50 stopni Celsjusza), by możliwe było oddzielenie z ekranu warstwy PVA. Następnie pozyskany alkohol poliwinylowy jest suszony przez 12 godzin w suszarce próżniowej.

Tak otrzymany PVA jest dodawany do wody destylowanej, a całość jest zamykana szczelnie w naczyniu, które poddawane jest krótkotrwałemu (1. minut) działaniu mikrofal, aż do osiągnięcia temperatury 180 stopni Celsjusza. Następnie do mieszaniny dodawany jest etanol, po uprzednim ostudzeniu wodnego roztworu PVA (przez 12 godzin, w temperaturze 4 stopni Celsjusza). Ostatecznie, powstały silnie porowaty materiał jest suszony w suszarce próżniowej - ponownie przez 12 godzin w temperaturze 40 stopni Celsjusza.

Otrzymany PVA ze zużytych ekranów ciekłokrystalicznych, charakteryzuje się silną porowatością, dzięki czemu 1 gram odzyskanego PVA ma powierzchnię nawet 9. metrów kwadratowych. Co ciekawe, całkowita objętość porów 1 grama substancji, to zaledwie pół centymetra sześciennego. Jak twierdzą naukowcy, kluczem do sukcesu okazała się niewielka domieszka jodu do PVA odzyskiwanego z ekranów LCD. To jod stymuluje powstawanie porowatego materiału, co zostało potwierdzone w eksperymentach z użyciem czystego odczynnika chemicznego - PVA.

Zdaniem naukowców, nowy, silnie porowaty materiał, może zostać użyty w różnych aplikacjach biomedycznych -alkohol poliwinylowy jest bowiem biokompatybilny.