Unikatowe odkrycie na dnie Bałtyku. Znaleźli konstrukcję sprzed 10 tysięcy lat

Na dnie Morza Bałtyckiego niemieccy archeolodzy odkryli Blinkerwall, zatopione ruiny megastruktury zbudowanej ponad 10 tys. lat temu. To prawdopodobnie jeden z najstarszych zachowanych artefaktów w historii cywilizacji. Odkrycie to może być największym skarbem znalezionym na dnie Bałtyku.

Badacze z uczelni w Kilonii i Rostocku oraz z Instytutu Badań Morza Bałtyckiego Leibniza odkryli tę konstrukcję w Zatoce Maklemburskiej. Blinkerwall, stworzony przez myśliwych z epoki kamienia, składa się z 1673 kamieni, rozmieszczonych na dystansie 971 metrów. Formacja ta nie powstała naturalnie, co potwierdza jej unikalność.

Odkrycie jest wyjątkowe na skalę kontynentu, ponieważ podobnych artefaktów z epoki kamienia próżno szukać w Europie. Blinkerwall został wchłonięty przez wodę między 8600 a 8000 lat temu, a teraz znajduje się na głębokości 21 metrów. Badacze wykorzystali dane sonarowe do zbadania kształtu i rozmiaru tej konstrukcji.

Konstrukcja, która prawdopodobnie służyła do polowań na renifery, została zbudowana przez łowiecko-zbierackie grupy ponad 10 tysięcy lat temu. Przez większość czasu pozostawała zatopiona pod wodami Bałtyku, co pozwoliło jej przetrwać w doskonałym stanie do dziś. Naukowcy planują dalsze badania, aby zrekonstruować starożytny krajobraz i poszukać dodatkowych artefaktów.

Analizy sugerują, że Blinkerwall mógł tworzyć wąskie gardło, zmuszając zwierzęta do podążania wzdłuż ściany, co ułatwiało polowania. Naukowcy wykluczają, aby konstrukcja powstała w wyniku naturalnych procesów, takich jak tsunami czy ruchy lodowca. Łączna masa muru wynosi 142 tony, co czyni go imponującym przykładem architektury myśliwskiej.

Odkrycie Blinkerwall jest unikatowe na skalę kontynentu, gdyż podobne struktury z epoki kamienia są w Europie rzadkością. Badacze z Instytutu Badań Morza Bałtyckiego Leibniza podkreślają, że takie znaleziska mogą dostarczyć cennych informacji o kulturach późnego glacjału i mezolitu wokół Morza Bałtyckiego.