Naziemna telewizja analogowa - czym się różniła od nowoczesnej telewizji cyfrowej?

Potrzeba pogłębienia efektywności wykorzystania widma częstotliwości poprzez zwiększenie ilości kanałów telewizyjnych w jednym kanale radiowym, a także poprawy jakości dźwięku i obrazu, skłoniła europejskich rządzących do wypracowania standardów telewizji cyfrowej. W Europie zdecydowano, że nadawanie telewizji cyfrowej będzie odbywało się zgodnie z międzynarodowym systemem kodowania i modulacji DVB. W wyniku międzynarodowych ustaleń zapadła także decyzja, że na terenie Europy telewizja cyfrowa powinna zastąpić telewizję analogową najpóźniej do końca 2015 roku, w którym jednocześnie miało nastąpić zaprzestanie prawnej ochrony emisji analogowych przed zakłóceniami. W Polsce naziemna telewizja cyfrowa na dobre zadomowiła się latem 2013 roku. Po nas nadawanie analogowe zakończyło się w Rumunii, na Węgrzech i w Bułgarii, która zamknęła listę krajów europejskich z zakończonym sukcesem planem cyfryzacji. Procesem cyfryzacji w Polsce kierowało Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji oraz podległy mu Urząd Komunikacji Elektronicznej. Za wydawanie koncesji i nadzór nad nadawcami telewizyjnymi odpowiadała natomiast Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji.

Wprowadzenie naziemnej telewizji cyfrowej w całej Europie pozwoliło nie tylko stworzyć podstawy harmonijnego oraz zorientowanego na rozwój rynku usług cyfrowego przekazu zgodnie z międzynarodowym schematem DVB, ale przede wszystkim zagwarantowało poprawę odbioru obrazu i dźwięku telewizji, która podczas nadawania analogowego pozostawiała wiele do życzenia. Przewaga nowoczesnej telewizji cyfrowej nad systemem analogowym, polegała przede wszystkim na:

• dużo bogatszej ofercie programowej (wzbogacenie oferty o kilkadziesiąt lub nawet kilkaset kanałów telewizyjnych) - 18 podstawowych programów zamiast kilku,
• wyraźnej poprawie dźwięku i obrazu telewizji, w szczególności poprzez wprowadzenie telewizji wysokiej rozdzielczości (HDTV) oraz dźwięku dookólnego,
• utrzymaniu dobrej i stałej jakości obrazu (intensywniejszy i ostrzejszy obraz) oraz dźwięku np. poprzez eliminację efektu odbić, braku tzw. efektu śnieżenia lub innych zakłóceń,
• nadawaniu obrazu w różnych formatach - panoramicznym 16:9 lub dotychczasowym 4:3,
• równoległym nadawaniu kilku ścieżek dźwiękowych, dźwięku przestrzennego Dolby Digital oraz dodatkowych danych np. napisów,
• możliwości samodzielnego wyboru ścieżki audio np. z lektorem lub bez,
• dostępie do usług o charakterze interaktywnym np. poprzez podłączenie odbiornika lub SBT do internetu,
• możliwości przenośnego i ruchomego odbioru.

Cyfryzacja przyniosła wiele korzyści dla przeciętnego telewidza. Doskonały obraz wysokiej rozdzielczości, a do tego wysokiej jakości dźwięk wielokanałowy pozwolił na idealny odsłuch i odbiór treści w sprzętach kina domowego. Widz, za pośrednictwem zewnętrznego odbiornika mógł już nie tylko przejrzeć aktualny program wszystkich stacji, ale też nagrywać swoje programy bez potrzeby posiadania nagrywarek VHS czy DVD. Wiele osób w związku z “cyfrową rewolucją” zdecydowało się na rozszerzenie oferty programowej poprzez zakup usług dodatkowo płatnych u dostawców telewizji cyfrowej. Dziś większość Polaków korzysta z usług operatorów telewizji cyfrowej, co jednak wcale nie dziwi przy tak korzystnych pakietach, jakie oferuje m. in. operator telewizji cyfrowej UPC Polska.

Osoby będące użytkownikami platformy satelitarnej lub telewizji kablowej, posiadające dekoder od operatora, nie zauważyły żadnych zmian podczas trwającego procesu cyfryzacji. Zmiany te okazały się największym problemem dla osób starszych, które korzystały wtedy nie tylko z telewizji analogowej, ale też ze starszych odbiorników bez wbudowanego dekodera DVB-T. W ich przypadku przejście procesu cyfryzacji wiązało się z dodatkowymi kosztami rzędu 100-200 zł.

Konieczność posiadania specjalnego dekodera do odbioru telewizji cyfrowej, wymagała jednocześnie obecności w domu drugiego pilota, co niektórzy użytkownicy uznali za uciążliwe rozwiązanie. Jednak na początku największą bolączką cyfryzacji był brak możliwości odbioru przekazu cyfrowego na kilku telewizorach - jeden dekoder przeznaczony był tylko dla jednego telewizora. A zatem posiadanie w domu kilku odbiorników, z których chcieliśmy korzystać, wymagało znacznie większych nakładów finansowych. Współcześnie problem ten skutecznie rozwiązuje usługa Multiroom z modułem CI+ od UPC Polska, która pozwala na korzystanie nawet z trzech odbiorników jednocześnie bez potrzeby posiadania dodatkowych dekoderów.

Minęło już prawie 5 lat od wprowadzenia w Polsce naziemnej telewizji cyfrowej. I choć początkowo podchodziliśmy do tych zmian z pewnym dystansem, dziś większość z nas jest zadowolona z efektów tych działań. Uzyskaliśmy całkiem nowe standardy w odbiorze telewizji i z nadzieją patrzymy na to, co może jeszcze przynieść nam przyszłość.