400-metrowy wąż. Nikt nie wie, skąd się tam wziął
Wedle niektórych doniesień, Kopiec Węża w Ohio ma mieć nawet 900 lat, choć niektóre źródła podają, że obiekt jest starszy. Ten 400-metrowy wąż – jak informuje portal IFL Science – jest jednym z najbardziej fascynujących miejsc na świecie, bo wciąż nie wiadomo, kto stoi za jego budową.
Kopiec Węża
Kopiec Węża w hrabstwie Adams, to – jak wyjaśnia UNESCO – największy udokumentowany tego typu obiekt na świecie. Kręty nasyp mierzy dokładnie 411 m długości i na jednym z jego końców jest zakończony owalnym wzniesieniem interpretowanym często jako głowa węża.
Cała struktura ma regularną szerokość od 1,2 do 1,5 m oraz wysokość od 6 do 7,6 m. Wciąż jednak brak pewności co do tego, jak Kopiec Węża pojawił się Ohio (Ameryka Północna).
IFL Science zauważa, że pochodzenie kopca było przedmiotem dyskusji archeologów jeszcze w ubiegłym wieku. W przypadku wielu podobnych struktur, naukowcy zwracali uwagę na umieszczone na nich wizerunki oraz innych znaleziska pozostawione przez ludzi. W Kopcu Węża nie zidentyfikowano jednak tego typu odkryć pomocnych dla archeologów.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Ostatnie badania wskazują, że choć nadal na temat kopca z Ohio wiadomo niewiele, to jedno z datowań radiowęglowych sugeruje, że Kopiec Węża powstał ok. 1120 r. n. e. Oznacza to, że za jego budowę miała być odpowiedzialna kultura Fort, czyli rdzenni Amerykanie zamieszkujący w dolinie pobliskiej rzeki (oraz w jej okolicach) w latach 1000-1500 n. e.
Nie brak jednak innych prac, które miały na celu zbadanie wieku kopca. Archeolodzy, o których pisze Ohio History Connection, twierdzą z kolei, że 400-metrowy wąż miał powstać o wiele dawniej, bowiem jeszcze ok. 300 r. p. n. e. W związku z tym za budowę może odpowiadać kultura Adena, datowana na okres od 1000 r. p. n. e. do 200 r. n. e. Kultura Adena, choć starsza od Fort, jest znana m.in. z charakterystycznych budowli, w tym właśnie stożkowatych kopców.
Warto też zaznaczyć, że amerykański kopiec miał najprawdopodobniej duże znaczenie kulturowe. IFL Science podkreśla, że jego zakończenie, czyli głowa węża, jest ustawione w kierunku zachodu słońca podczas przesilenia letniego. Drugi koniec – ogon – wskazuje natomiast na wschód słońca podczas przesilenia zimowego. To pozwala stwierdzić, że Kopiec Węża pełnił funkcję astronomiczną – choć nadal nie wiadomo, kto właściwie go zbudował.
