Udany przeszczep pamięci ślimaków. Kiedyś zrobią to samo u ludzi
Eksperyment przeprowadzony przez badaczy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Los Angeles miał na celu udowodnienie przechowywania niektórych wspomnień w kodzie genetycznym. Wygląda na to, że może on działać jako wzmacniacz pamięci.
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Naukowcy wyciągnęli z kodu genetycznego ślimaka elementy wspomnień. Następnie fragment kodu przekazano drugiemu zwierzęciu. W ten sposób ślimak nr 2 pamiętał to, co ślimak nr 1. Tak w skrócie wyglądało to badanie, chociaż brzmi to jak science-fiction. Dla utrudnienia pomieszali RNNa z wiązką luźnych neuronów na płytce Petriego. W obu przypadkach ślimak nr 2 pamiętał to, czego doświadczył nr 1.
Do wspomnień należały najprostsze elementy podstawowego zapamiętywania. Były to na przykład odruchy nerwowe ślimaka, na przykład jego reakcja na lekki elektryczny wstrząs. Gdy ślimaki Aplysia California zostaną zaatakowane w ogon, wysyłają sygnał obronny poprzez układ nerwowy, aby ukryć wrażliwe elementy swojego ciała.
Naukowcy poddali ślimaki łagodnym wstrząsom elektrycznym. Otrzymywały pięć wstrząsów co 20 minut, a potem następne pięć po 24 godzinach. Wzmacniają one odruch obronny ślimaka, opisany krótko powyżej. Badacze odkryli, że ślimaki poddawane wstrząsom, po dotknięciu wykazywały skurcz obronny trwający średnio 50 sekund. Dla porównania, te nie potraktowane prądem elektrycznym wytwarzały odruch zaledwie na około sekundę.
Badacze pobrali RNA z układu nerwowego ślimaków, które wcześniej stymulowano wstrząsami elektrycznymi. Pobrano również RNA innych ślimaków, nie poddawanych testowi. Następnie RNA pierwszej grupy wstrzyknięto siedmiu ślimakom z grupy drugiej. Dodatkowo kod grupy drugiej wstrzyknięto do kolejnej grupy ślimaków (nr 3), które również nie otrzymywały wstrząsów.
Siódemka ślimaków, która otrzymała RNA grupy poddawanej wstrząsom, zgodnie z przewidywaniem naukowców zachowywała się tak, jak byłyby wcześniej szkolone. Ich intensywne skurcze obronne trwały średnio około 40 sekund. Natomiast grupa kontrolna, czyli nr 3 nie posiadała długiej reakcji obronnej. To potwierdzało teorię, że naukowcy są w stanie przesłać pamięć jednego ślimaka drugiemu.
Źródło: MedicalXpress
