Bojowy debiut T-84 Opłot-M w Azji. Ukraińskie czołgi walczą po stronie Tajlandii

Starcia pomiędzy siłami lądowymi Kambodży i Tajlandii toczą się na około 200-km odcinku ich wspólnej granicy. Według tajlandzkiego portalu The Bangkok Insight, cytowanego przez Strefę Obrony, w walkach o jeden z kompleksów świątyń Tajlandia użyła czołgów T-84 Opłot-M.

Bangkok zamówił je w Ukrainie w 2011 r. w liczbie 49 egzemplarzy (zamówienie zrealizowano przed końcem 2014 r.), a poza Tajlandią użytkownikiem sprzętu tego typu jest także Gruzja i sama Ukraina, która formalnie wcieliła czołgi T-84 Opłot-M do swojej armii w 2009 roku. Pomimo ponad trzech lat wojny i udziału niektórych Opłotów w intensywnych walkach nie odnotowano do tej pory straty żadnego egzemplarza.

Opracowanie i produkcja T-84 Opłot-M stawiają Ukrainę w bardzo nielicznym gronie producentów współczesnej broni pancernej. Zdolność ta jest częściowo wynikiem historii – to właśnie w Ukrainie, w Charkowie, w czasach ZSRR rozwinięto jeden z najważniejszych ośrodków projektowych (Charkowskie Biuro Konstrukcyjne Morozowa) i produkcyjnych (Charkowskie Zakłady im. Małyszewa).

To właśnie tam należy szukać początku tak znanych konstrukcji, jak T-34, T-55 czy rewolucyjny jak na swoje czasy T-64. Rozwój tej konstrukcji zaowocował w późniejszych latach powstaniem najbardziej zaawansowanego czołgu, jaki powstał i był seryjnie produkowany w ZSRR, czyli T-80.

Już po rozpadzie ZSRR, na bazie T-80, Ukraińcy rozpoczęli prace nad jego wariantem, zbudowanym z podzespołów w jak największym stopniu produkowanych w Ukrainie, co zaowocowało powstaniem czołgu T-84 Opłot. T-84 Opłot-M to jego nowoczesna wersja rozwojowa, zaprezentowana w 2009 roku.

Czołg ma m.in. całkowicie nową, spawaną (zamiast odlewanej) wieżę, zmodyfikowanie uzbrojenie, wzmocniony pancerz i dodatkowe zabezpieczenia zarówno w postaci systemu aktywnej ochrony soft-kill Warta, jak i najnowszej wersji pancerza reaktywnego Nóż-2.

Chroni on nie tylko przed głowicami kumulacyjnymi, ale jest w stanie zniszczyć lub zdeformować charakterystyczne "strzały" - penetratory z podkalibrowych pocisków przeciwpancernych, wykonane z materiałów o bardzo dużej gęstości, jak wolfram czy uran.

Gdy pocisk tego typu uderza w czołg, następuje nie tylko detonacja pancerza reaktywnego, ale także wymuszone wybuchem przesunięcie pokrywających go pancernych płytek, które uderzając z boku w penetrator deformują go, ograniczając zdolność do przebicia właściwego pancerza.