Jak działają maszyny do gry?

Pierwszego "jednorękiego bandytę" skonstruował Amerykanin Charles Fey pod koniec XIX wieku. Jej głównymi elementami były trzy wirujące bębny. Na każdym z nich znajdowało się pięć symboli: podkowy, karciane piki, kara, kiery oraz amerykański dzwon wolności. Wygrana była wypłacana, gdy na wszystkich trzech bębnach wylosowano ten sam symbol. Największe pieniądze gracz otrzymywał za ustawienie trzech dzwonów. Stąd też nazwa pierwszego automatu - "Liberty Bell" (ang. dzwon wolności).

W kasynach automaty były początkowo montowane, jako przerywnik dla innych gier hazardowych jak "blackjack", poker, czy ruletka. Ich ogromną zaletą jest fakt, że gracz nie musi znać żadnych specyficznych zasad, jak w przypadku innych gier. Wystarczy wrzucić monetę i pociągnąć za dźwignię, aby rozpocząć losowanie. Obecnie zyski z automatów do gier stanowią około 70. przychodów kasyna, z czego szacuje się, że aż 30% stanowią zyski od nałogowych hazardzistów.

Działanie klasycznego automatu opiera się na skomplikowanym układzie przekładni i dźwigni, z których głównym elementem jest umieszczony centralnie wał wprawiany w ruch przez pociągnięcie znajdującej się z boku automatu dźwigni. Urządzenie wyposażone jest również w system hamulców, które powodują zatrzymanie obracających się bębnów, a system czujników wykrywa ich końcowe położenie i na tej podstawie wypłacana jest ewentualna wygrana. Dodatkowo maszyna posiada wbudowany detektor monet, po wrzuceniu których zwalniane są hamulce i odblokowywana "ręka bandyty".

Najbardziej typowa konstrukcja maszyny do gier obejmuje centralny wał, na którym zamontowane są wirujące bębny z symbolami, które połączone są z trzema dyskami - po jednym dla każdego wału. Dyski również są zamontowane na centralnym wale i posiadają wyżłobienia. Pod wałem centralnym znajduje się drugi wał, na którym zamontowano metalowy element zbudowany z trzech łopatek, ustawionych w taki sposób, że wpasowują się w wyżłobienia poszczególnych dysków. W te same wyżłobienia zatrzaskują się również łopatki mechanizmu hamującego. Wszystkie sześć łopatek obecnych w urządzeniu połączone jest ze sprężynami oraz serią przekładni, które powodują, że zatrzaskują się ona w dyskach z opóźnieniem.

Po wykryciu wrzuconej monety, zwalniana jest blokada dźwigni znajdującej się z boku maszyny i uruchamiającej rotację bębnów. Pociągnięcie "bandyty" za ową "rękę" powoduje zwolnienie łopatek hamulców oraz drugiego zestawu zatrzasków, które wykrywają wygraną. Sprężyny i układ przekładni sprawiają, że hamulce zatrzaskują się kolejno w wyżłobieniach dysków wirujących wraz z bębnami. Przy czym wyżłobienia dysków posiadają różną głębokość, dzięki temu drugi zestaw zatrzasków, w zależności od tego jak głęboko zagłębią się one w zatrzymanym dysku, decyduje o otwarciu blokady odpowiedzialnej za wypłacanie wygranej. Upraszczając, jeśli po zatrzymaniu bębnów każdy z zatrzasków znajdzie się w najgłębszym z wyżłobień, oznacza to wylosowanie najwyższej wygranej.

Wraz z nastaniem ery komputerów, elektronika wkroczyła również do kasyn. Dzisiejsze maszyny budowane są z zastosowaniem układów elektronicznych, które umożliwiają właściwie dowolną regulację prawdopodobieństwa wygranej oraz dokonywanie zakładów np.: za pomocą karty kredytowej. Oczywiście bębny współczesnych maszyn napędzane są za pomocą silników elektrycznych.

Elektronika pozwoliła również na pozbycie się osławionej "ręki bandyty" i uruchamianie losowania przez wciśnięcie jednego przycisku. Jednakże, większość producentów pozostawia charakterystyczną dźwignię, którą również można uruchomić proces losowania. Dodatkowo oprogramowanie współczesnych maszyn umożliwia zastosowanie różnych generatorów liczb pseudolosowych, dzięki czemu możliwe jest kontrolowanie prawdopodobieństwa wylosowania poszczególnych symboli na każdym z bębnów. W związku z tym możemy mieć złudne wrażenie, że przy dwóch takich samych elementach wylosowanych na pierwszym bębnie, trzeci był bardzo blisko wygranej, podczas gdy w rzeczywistości prawdopodobieństwo wylosowania trzeciego identycznego symbolu było bardzo małe.

Pomimo opisanej powyżej sytuacji producent, ani tym bardziej właściciel maszyny nie mogą decydować kto wygrywa. Każde losowanie daje identyczną szansę wylosowania głównej wygranej, możliwe jest jedynie określenie prawdopodobieństwa z jakim będzie to miało miejsce.

We współczesnych maszynach prawdopodobieństwo wygranej zależy więc od konfiguracji generatora liczb pseudolosowych. W praktyce szansa na główną wygraną wynosić może od 1/26214. do nawet 1/134217728 co oznacza ze główna wygrana może paść raz na 134 miliony losowań. Stosowane oprogramowanie pozwala właścicielom "jednorękich bandytów" na dosyć dokładne ustawianie "procentu wypłat", czyli procentu z całkowitej sumy wrzucanych do maszyny pieniędzy, który jest wypłacany graczom. Na przykład 90% wypłat oznacza, że kasyno zachowuje około 10% wrzucanych do automatu pieniędzy, a wypłaca pozostałe 90%. W praktyce każdy procent wypłat, który jest niższy od 100% powoduje, ze właściciel automatu z czasem na nim zarabia. Oczywiście wszystkie automaty mają omawiany parametr niższy od 100%.

Źródło: howstuffworks.com / WP - Grzegorz Barnik