Niecodzienne ruchy Rosjan. Zauważono je niedaleko granicy z Polską

Niecodzienne aktywności rosyjskiego transportu lotniczego, które miały miejsce w listopadzie, sugerują, że Rosja mogła przetransportować strategiczne systemy obrony powietrznej z obwodu królewieckiego, znanego również jako kaliningradzki, w celu zrekompensowania niedawnych strat na froncie ukraińskim - takie informacje przekazało w niedzielę brytyjskie ministerstwo obrony.

W najnowszych doniesieniach wywiadowczych zwrócono uwagę na fakt, że ten ruch nastąpił po zauważalnym wzroście strat systemów obrony powietrznej SA-21 na terytorium Ukrainy okupowanej przez Rosję, co zostało odnotowane pod koniec października.

Przywołano także fakt, że Rosja postrzega obwód królewiecki, który jest najbardziej wysuniętym na zachód przyczółkiem kraju i graniczy z trzech stron z państwami członkowskimi NATO, w tym Polską, jako jeden ze swoich najbardziej wrażliwych strategicznie regionów. "Fakt, że rosyjskie ministerstwo obrony wydaje się być skłonne zaakceptować dodatkowe ryzyko w tym miejscu, podkreśla obciążenie, jakie wojna (z Ukrainą) wywołała w przypadku niektórych kluczowych, nowoczesnych zdolności Rosji" - napisano.

W raporcie wywiadowczym podkreślono, że niecodzienne ruchy rosyjskiego transportu lotniczego, obserwowane w listopadzie, mogą sugerować, że Rosja podjęła decyzję o przeniesieniu strategicznych systemów obrony powietrznej z obwodu królewieckiego, zwanej również obwodem kaliningradzkim, w celu zrekompensowania niedawnych strat na froncie ukraińskim. Brytyjskie ministerstwo obrony przekazało te informacje w niedzielę.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

SA-21 Growler to nazwa wykorzystywana przez NATO dla rosyjskiego systemu rakietowego czwartej generacji typu ziemia-powietrze S-400 Triumf. Został on opracowany przez Centralne Biuro Konstrukcyjne Ałmaz-Antiej. Jego korzenie sięgają końcówki lat 80. ubiegłego wieku, ale do służby wprowadzono go dopiero w 2007 r. System powstał z myślą o niszczeniu celów powietrznych. Ma przechwytywać samoloty i śmigłowce, ale też mniejsze obiekty, jak drony i pociski balistyczne. W zależności od użytego pocisku zasięg operacyjny wyrzutni wynosi od 40 km (9M96 o wadze ok. 350 kg) do nawet 380 km (40N6E ważące ok. 1800 kg).

Serwis Missile Treat zwraca uwagę, że "możliwości S-400 są z grubsza porównywalne z amerykańskim systemem Patriot". Istnieje jednak ważna różnica, ponieważ S-400 nie wykorzystuje obecnie technologii obrony przed pociskami balistycznymi typu hit-to-kill. Pojawiają się jednak doniesienia, że Rosja pracuje nad pociskami 77N6 o podobnych właściwościach do amerykańskich pocisków PAC-3, które mogłyby poprawić zdolności w tym zakresie. Ze względu na specyfikę swojego działania rosyjskie systemy S-400 są jednym z ważniejszych celów ukraińskich wojsk.

Eliminacja takiego sprzętu utrudnia bowiem Rosjanom prowadzenie skutecznych ataków na cele powietrzne. Zwłaszcza że systemy S-400 mogą wykrywać samoloty wyposażone w technologię stealth i jednocześnie razić nawet 36 celów. Przykładem dość spektakularnego ataku na S-400 jest ten, który Ukraińcy przeprowadzili pod koniec sierpnia br. Jego skutki były widoczne na zdjęciach satelitarnych, a Moskwa straciła aż dwie wyrzutnie. Pojawiły się doniesienia, że podczas ataku Ukraińcy sięgnęli po nową broń. Więcej na ten temat można przeczytać tutaj.