Amerykański następca ATACMS-a. Chcą go produkować 400 sztuk rocznie
Lockheed Martin rozwija nową generację pocisków balistycznych Precision Strike Missile (PrSM) dla US Army. Wraz z samym pociskiem opracowywane są też efektywniejsze metody produkcji. Oto co będą mieć Amerykanie.
PrSM Increment 1 w locie
W lipcu 2025 roku US Army dała zielone światło dla PrSM, co oznacza gotowość do pełnej produkcji i wdrożenia. Kilka miesięcy wcześniej Lockheed Martin podpisał kontrakt o wartości 4,94 miliarda dolarów na przejście z fazy przedprodukcyjnej do produkcji wielkoskalowej, planując wytwarzanie 400 pocisków rocznie.
Lockheed Martin podkreśla, że obecna dynamika odzwierciedla nową erę przemysłową z użyciem technik modelowania projektowego 3D oraz sieciowego środowiska produkcji. Te narzędzia umożliwiają integrację w czasie rzeczywistym, testy symulacyjne i zautomatyzowane zapewnienie jakości, co pozwala na zwiększenie produkcji bez utraty niezawodności.
Wojna w Ukrainie pokazała jak ważne poza posiadaniem nowoczesnej broni precyzyjnej dalekiego zasięgu, ważne jest też jej szybkie wytwarzanie, ponieważ w przypadku konfliktu pełnoskalowego przedwojenne zapasy znikają w ekspresowym tempie.
PrSM — ewoluujący następca słynnych pocisków MGM-140 ATACMS
Pociski balistyczne PrSM są kluczowym programem rozwoju dla US Army chcącej zyskać następcę wysłużonych MGM-140 ATACMS. Jednym z głównych plusów jest w praktyce podwojenie siły ognia systemów M142 HIMARS i M270 MLRS, ponieważ będą one mogły przenosić kolejno aż po dwa lub cztery pociski balistyczne.
Obecny wariant pocisku PrSM Increment One ma oferować zasięg nawet ponad 500 km oraz większą precyzję. Jednakże za naprowadzanie wciąż ma odpowiadać system oparty o nawigację satelitarną i inercyjną. Dopiero planowany na 2028 rok wariant Increment Two o zasięgu do 1000 km ma przynieść rewolucję w postaci dodatkowej głowicy naprowadzającej mającej zapewnić możliwości trafienia nawet ruchomych celów w środowisku silnego zakłócania sygnału GPS.
Z tego co wiadomo pocisk PrSM ma mieć zmniejszoną głowicę bojową do 91 kg, ale ta ma zachować zbliżone możliwości destrukcyjne do tej z ATACMS-a. Można to osiągnąć za pomocą inteligentnych zapalników jak widać to choćby na przykładzie pocisku manewrującego TAURUS KEPD 350. Jego zapalnik może liczyć stropy, aby zdetonować się na konkretnym piętrze bunkra.
