Wielki jak dinozaur. Mógł być największym gadem morskim
Najnowsze odkrycia sugerują, że Ichthyotitan severensis mógł być największym ichtiozaurem, jaki kiedykolwiek istniał. Znalezione szczątki wskazują na jego ogromne rozmiary i drapieżny charakter.
Ichthyotitan severnensis
Ichthyotitan severensis, nowo odkryty gatunek ichtiozaura, mógł osiągać długość ponad 25 metrów, co czyni go jednym z największych morskich gadów w historii. Paleontolodzy porównują jego drapieżne zachowania do współczesnych orek, które dominowały w oceanach ponad 200 mln lat temu.
To starożytne stworzenie, o smukłym, opływowym ciele i imponującej prezencji, doskonale prosperowało w starożytnych oceanach, reprezentując wymarłą erę pełną tajemnic ewolucyjnych.
Odkrycie w Wielkiej Brytanii
Jak informuje National Geographic, pierwsze szczątki Ichthyotitana odkryto w 2018 r. w Wielkiej Brytanii. Początkowo uznano je za kości dinozaura ze względu na ich ogromne rozmiary. Dean Lomax z Uniwersytetu w Bristolu i jego zespół zidentyfikowali je jako należące do ichtiozaura. Kolejne znalezisko w 2020 r. w Somerset potwierdziło istnienie tego gigantycznego gatunku.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
"Sławosz, Sławosz!". Polski astronauta powitany po wylądowaniu w Polsce
Naukowcy będą potrzebować więcej skamieniałości, aby dokładnie określić, czym Ichthyotitan różnił się od innych ichtiozaurów. Gatunek ten oferuje jednak nowy obraz życia w czasach i w części świata, gdzie wcześniej nie znajdowano takich olbrzymów.
Nowe spojrzenie na olbrzyma
Ichthyotitan pochodzi z końca okresu triasowego, który jest słabo udokumentowany w kontekście ichtiozaurów. Neil Kelley z Uniwersytetu Vanderbilt podkreśla, że wcześniejsze odkrycia gigantycznych ichtiozaurów pochodziły z Ameryki Północnej i Azji, co sugeruje, że Ichthyotitan może być nowym gatunkiem.
Mimo imponujących rozmiarów, Ichthyotitan jest znany jedynie z dwóch fragmentów żuchwy. Brak pełnej czaszki utrudnia dokładne oszacowanie jego wymiarów. Dean Lomax wskazuje, że ekologia tych stworzeń mogła wpływać na trudności w zachowaniu kompletnych skamieniałości.
Ekosystemy triasowe
Ewolucja gigantycznych ichtiozaurów wskazuje na bogate sieci pokarmowe w oceanach triasowych. Nowe formy planktonu mogły wspierać rozwój takich gigantów. Neil Kelley zauważa, że badania nad tym, dlaczego ichtiozaury osiągały tak duże rozmiary, są wciąż w toku.
Ichthyotitan był jednym z ostatnich gigantycznych ichtiozaurów przed masowym wymieraniem pod koniec triasu. Choć grupa ichtiozaurów przetrwała, największe z nich wyginęły. Lomax podkreśla, że te ogromne stworzenia dominowały w oceanach aż do globalnej katastrofy znanej jako wymieranie późnotriasowe.
