Rewolucyjna technologia. Użyją grawitacji, aby dotrzeć na Księżyc

Satelita Lunar Trailblazer zostanie wyniesiony na orbitę za pomoc rakiety SpaceX Falcon 9 w ramach misji IM-2. Start zaplanowano na 26 lutego, z Kennedy Space Center. Amerykańska agencja kosmiczna w planach ma mapowanie wody na Księżycu.

Lunar Trailblazer to niewielki satelita, który waży zaledwie 200 kg. Dzięki nowoczesnym rozwiązaniom będzie korzystać z grawitacji Słońca, Ziemi i Księżyca, aby dotrzeć na orbitę księżycową. To rozwiązanie sprawi, że misja będzie bardziej efektywna, a sprzęt zużyje o wiele mniej paliwa. Satelita, aby osiągnąć stabilną orbite wykona serię przelotów wokół naturalnego satelity Ziemi. .

Jak podaje portal Scitechdaily, na pokładzie Lunar Trailblazer znajdują się dwa zaawansowane instrumenty: spektrometr HVM3 i imager LTM. HVM3. HVM3, opracowany przez Jet Propulsion Laboratory (JPL) w Kalifornii, będzie analizować skład powierzchni Księżyca, podczas gdy LTM, stworzony przez Uniwersytet Oksfordzki, zmierzy temperatury powierzchni, pomagając w wykrywaniu złóż lodu.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Zebrane dane poszerzą naszą wiedzę o cyklach wodnych na ciałach niebieskich pozbawionych atmosfery. Plany są ambitne, bo NASA w przyszłości zamierza wysyłać misję załogowe i robotyczne w regiony bogate w wodę.

Lunar Trailblazer jest częścią programu SIMPLEx, który umożliwia realizację niskokosztowych misji naukowych. Dzięki temu NASA może testować nowe technologie i podejścia. Realizacja programy jest istotna dla przyszłych misji kosmicznych, a te z roku na rok stają się coraz ambitniejsze. Projekt ma charakter międzynarodowy i zaangażowani są w niego naukowcy i inżynierowie z różnych instytucji. Co istotne, nie zamyka się też na młode osoby zafascynowane misjami kosmicznymi. W operacjach i komunikacji misji pomagają również studenci z Caltech i Pasadena City College.

Zebrane przez Lunar Trailblazer dane będą stanowić istotną wartość dla przyszłych misji księżycowych, zarówno tych z udziałem ludzi, jak i tych prowadzonych przez roboty. Tworzenie map zawierających informacje o lokalizacji wody ułatwi planowanie działań eksploracyjnych oraz może dostarczyć wskazówek dotyczących potencjalnych zasobów dla nadchodzących misji.