Pocisk 670. Armia Stanów Zjednoczonych ujawnia tajemniczą broń

Fotografia przedstawiająca bojowy wóz piechoty M2 Bradley ułamek sekundy po wystrzeleniu pocisku 670 została opublikowana w serwisie DVIDS (Defense Visual Information Distribution Service), zawierającym materiały udostępniane przez amerykańskie siły zbrojne.

Ćwiczenia, podczas których zostało wykonane zdjęcie, zostały zorganizowane przez dowództwo US Army Futures Command. Jego zadaniem są projekty modernizacyjne, które mogą zostać w krótkim czasie wykorzystane przez amerykańskie siły zbrojne.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Dodatkowym powodem, dla którego pocisk 670 wywołał duże zainteresowanie, jest fakt, że od 2021 roku Pentagon szuka następcy dla pocisków BGM-71 TOW, stanowiących obecnie główną broń przeciwpancerną amerykańskich bojowych wozów piechoty. Co wiadomo na temat pocisku 670?

Wobec braku oficjalnych informacji zdjęcie jest na razie jedynym źródłem danych na temat nowej broni. Widać na nim pocisk z napędem rakietowym i umieszczonymi z tyłu korpusu trzema kratownicowymi powierzchniami aerodynamicznymi. Wielkość nowej broni wydaje się zbliżona do pocisku TOW (ok. 1,17-1,45 m).

Przód 670 zaczyna się sferyczną osłoną - nie wiadomo jednak, czy kryje się za nią jakiś układ naprowadzania i czy 670 jest nowym kierowanym pociskiem przeciwpancernym, czy może np. nowym bezzałogowcem. Korpus pocisku jest podzielony na trzy sekcje, które mogą - choć, jak zauważa serwis The War Zone, wcale nie muszą - sugerować zastosowanie amunicji kasetowej.

Punktem odniesienia dla pocisku 670 jest dotychczasowa, podstawowa broń przeciwpancerna pojazdów Bradley, czyli pocisk BGM-71 TOW (Tube-launched Optically tracked, Wire-guided). To broń opracowana w latach 60. XX wieku i od tamtego czasu systematycznie modernizowana. Dwukomorowa wyrzutnia pocisków TOW jest umieszczona na wieży Bradleya.

TOW, w przeciwieństwie do większości współczesnych pocisków, jest sterowany przewodowo. Choć ogranicza to m.in. jego zasięg, a strzelec musi utrzymywać znak celowniczy na celu w czasie lotu pocisku, TOW jest zarazem niewrażliwy na część zakłóceń, utrudniających działanie pocisków z innym układem naprowadzania i sterowania.