Zagadka piramid w Gizie. Tak technologia pomaga je rozwiązywać

Piramidy w Gizie to jedne z najbardziej zagadkowych budowli, jakie stworzył człowiek. Jednak dzięki technologii i wiedzy z zakresu inżynierii udaje się naukowcom odkrywać ich kolejne tajemnice.

Uważa się, że piramidy w Gizie powstały między 2550 a 2490 rokiem p.n.e. i pomimo tego, że jest to jeden z najlepiej znanych cudów architektonicznych na świecie, to wciąż niewiele wiadomo o tym, co kryje się w ich wnętrzu. Tak samo przedmiotem sporów jest to, jak zostały one wybudowane.

Pewne jest jednak, że wszystkie piramidy w Gizie były częścią kompleksu świątynnego, który obejmował świątynię grobową, świątynię w dolinie i szereg pochyłych grobli łączących je ze sobą. Mniejsze piramidy w pobliżu stały się miejscem spoczynku różnych członków rodziny królewskiej. Nowe technologie otwierają jednak kolejne drogi na poznanie tajemnic piramid.

Jednym z bardzo dobrych przykładów, w jaki sposób technologia wspomogła działania archeologów, jest mapowanie wnętrza Wielkiej Piramidy, które miało miejsce w 2017 roku. Naukowcy wykorzystali wtedy fizykę cząstek elementarnych do "zajrzenia" do wnętrza piramid i odkryli w jednej z nich ogromną wnękę o długości ponad 30 metrów. Do tej pory nie udało się jednak ustalić, po co została ona stworzona. 

Technologia zastosowana w tym niesamowitym odkryciu nazywa się radiografią mionową i w kolejnych latach pozwoliła znaleźć wiele niespodziewanych przestrzeni wewnątrz piramid w Gizie. Jedną z nich była najgłębiej znajdująca się komnata, co potwierdziło, że piramidy nie tylko pną się w górę, ale sięgają znacznie głębiej, niż sądzono. 

Dalsze eksperymenty w kolejnych latach, przy użyciu różnych metod rejestracji mionów, potwierdziły ten oraz inne wyniki z ogromną dokładnością - ryzyko błędu wynosi tu 1 do miliona. 

Jednak detektory mionów pozwalają odkrywać więcej tajemnic, niż tylko puste przestrzenie w piramidach. Technologia ta została również wykorzystana do wykrywania ukrytych tuneli i jaskiń pod górą Echia i zajrzenia do wnętrza zdewastowanych pozostałości elektrowni jądrowej Fukushima Daiichi. 

Co więcej, archeolodzy mają nadzieję, że wykorzystają je do udowodnienia lub wyjaśnienia, czy akwedukt, rzekomo zakopany głęboko pod starożytnym greckim miastem Cumae, rzeczywiście istnieje. Naukowcy wykorzystują detektor również do przewidywania wybuchów wulkanów. 

Aby uzyskać dokładny obraz piramidy, naukowcy wykorzystują kilka różnych detektorów mionowych. Być może w przyszłości ta lub inna technologia pomoże również ustalić, jak dokładnie powstały te niesamowite konstrukcje.