Rosjanie się chwalą. System Pancyr-S1 w akcji

Na oficjalnym kanale YouTube rosyjskiego Ministerstwa Obrony opublikowano nagranie, na którym widać system artyleryjsko-rakietowy Pancyr-S1 podczas ćwiczeń na poliginie Aszułuk znajdującym się przy granicy z Kazachstanem.

Podczas ćwiczeń, jak poinformował resort, sprawdzano efektywność systemu w starciu z dronami.

Zestaw Pancyr-S1 (SA-22 Greyhound) był projektowany jako tańszy w eksploatacji następca zestawów 2K22 Tunguska (SA-19 Grison). Prace nad nim sięgają lat 90. Następca - tak samo jak Tunguska - miał być systemem artyleryjsko-rakietowym zapewniającym mobilną ochronę jednostkom zmechanizowanym lub pancernym przed środkami napadu powietrznego w postaci np. samolotów lub śmigłowców.

Co ciekawe, pierwszym użytkownikiem Pancyra-S1 nie była Federacja Rosyjska, lecz Zjednoczone Emiraty Arabskie (ZEA), gdzie zresztą już w 2002 r. przeprowadzono pierwsze próby systemu. Ostatecznie do ZEA w 2004 r. dotarła pierwsza dostawa zestawów Pancyr-S1 osadzonych na niemieckich ciężarówkach MAN SX, a trzy lata później dostawa zamówionych 50 systemów została zakończona.

W 2008 roku 50 zestawów Pancyr-S1 zamówiła Syria, do bazy klientów dołączyła też Jordania. Do uzbrojenia Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej system Pancyr-S1 wszedł dopiero w 2010 roku.

Zestaw Pancyr-S1 poza samolotami bądź myśliwcami ma też pozwalać na zwalczanie pocisków manewrujących, pocisków artyleryjskich bądź dronów. Do tego zadania służy para dwulufowych działek 2A38M kal. 30 mm o szybkostrzelności wynoszącej nawet 2500 strz./min każde z bogatym wyborem amunicji odłamkowej bądź przeciwpancernej. Zasięg maksymalny działek to 4 km; są naprowadzane za pomocą radaru typu PESA, bądź systemu optoelektronicznego.

Drugim typem uzbrojenia jest 12 pocisków przeciwlotniczych 57E6 lub 57E6-E. Te są zgrupowane w dwie niezależne sekcje po sześć sztuk, co umożliwia prowadzenie ognia do więcej niż jednego celu w tym samym czasie. Pociski są umieszczone w zamkniętych pojemnikach startowych oraz charakteryzują się dwuczłonową konstrukcją obejmującą silnik startowy oraz sekcję z silnikiem marszowym i głowicą bojową wraz z systemem naprowadzania.

Szacunki mówią o zasięgu wynoszącym około 18 km oraz o możliwości zwalczania celów znajdujących się na pułapie 15 km.

System nie będzie już stanowił zagadki, ponieważ jedna sztuka Pancyra-S1 z Libii została przechwycona przez USA i przetransportowana do Europy na początku 2021 roku.