Największa kometa, jaką kiedykolwiek widziano. Jej średnica to 137 km
Zdaniem astronomów kometa C/2014 UN271/(Bernardinelli-Bernstein) jest najprawdopodobniej największym tego typu obiektem pochodzącym z zewnętrznego Układu Słonecznego, jaki kiedykolwiek widziano. Jej rozmiar sprawia, że bliżej jej do małej planety niż typowej komety.
Odkrycie komety C/2014 UN271 (Bernardinelli-Bernstein) pochodzącej z Obłoku Oorta, zostało ogłoszone w czerwcu 2021 roku. Astronomowie wykonali jej zdjęcia już w 2014 roku, ale wówczas nikt nie przywiązywał większej wagi do odkrycia. Przypuszczano, że kometa może mieć średnicę od 100 do 370 km.
Ogromna kometa o średnicy 137 km
Dopiero późniejsze badania potwierdziły faktyczny C/2014 UN271 rozmiar oraz to, że kometa lecąca w kierunku Słońca jest największą kometą z zewnętrznego Układu Słonecznego, jaką kiedykolwiek znaleziono. Astronomowie ustalili, że jej średnica wynosi 137 km, co oznacza, że jest ona większa od średnicy poprzedniej rekordzistki – komety Sarabata. Ten kosmiczny obiekt można było podziwiać gołym okiem w 1729 roku, a eksperci ustalili, że jej średnica wynosiła co najmniej 100 km.
- Potwierdziliśmy szacunki – powiedział w rozmowie z New Scientist dr Emmanuel Lellouch z Obserwatorium Paryskiego. Dodał: - To największa kometa z Obłoku Oorta, jaką kiedykolwiek znaleziono.
Obliczenie średnicy C/2014 UN271 nie było łatwym zadaniem ze względu na odległość komety od Ziemi, wynoszącą ponad 3 miliardy kilometrów, a także wytwarzane przez nią pył oraz gaz. Astronomowie dokonali tego za sprawą Atacama Large Millimeter Array (ALMA), czyli największego na świecie interferometra radiowego, który znajduje się na płaskowyżu Chajnantor w chilijskich Andach. Urządzenie pozwoliło określić, że C/2014 UN271 ma 137 km, przy uwzględnieniu, że błąd pomiarowy może wynosić +/- 17 km.
Badania zespołu astronomów wykazały, że C/2014 UN271 jest największą kometą, którą udało się dokładnie zmierzyć. Wcześniej taki tytuł nosiła kometa C/1995 O1 Hale-Bopp. Można było ją obserwować gołym okiem od maja 1996 do grudnia 1997 roku. Jej średnicę oszacowano na 74 km (z marginesem błędu +/- 6 km).