Samoloty B‑1B przebazowane do Szwecji. Ameryka wysłała bombowce strategiczne

Amerykanie przebazowali do Szwecji dwa bombowce strategiczne B-1B Lancer. Potężne maszyny wylądowały w bazie Luleå/Kallax na północy kraju. Co wiemy o tych samolotach i w jaki sposób Amerykanie tłumaczą ich obecność nad Bałtykiem?

Informacje o pojawieniu się w Europie amerykańskich bombowców strategicznych przekazało, poprzez swój oficjalny serwis internetowy, dowództwo USAFE-AFAFRICA. To amerykańskie dowództwo odpowiedzialne za siły lotnicze tego kraju w Afryce i Europie.

Jak informują Amerykanie, w szwedzkiej bazie lotniczej Luleå/Kallax wylądowały dwa bombowce B-1B. Obie maszyny należą do 28. Skrzydła Bombowego i zostały przesunięte do Europy z bazy Ellsworth w Dakocie Północnej.

Jak wynika z udostępnionych informacji, samoloty zostały przesunięte do Europy w ramach ćwiczeń, których celem jest demonstracja amerykańskiego zaangażowania w Europie, wsparcie dla sojuszników i wzmocnienie potencjału odstraszania NATO.

Zobacz także: Rozpoznasz te myśliwce i bombowce?

Samoloty B-1B należą do największych samolotów eksploatowanych przez amerykańskie lotnictwo wojskowe. Pierwotnie projektowano je z myślą o penetracji sowieckiej przestrzeni powietrznej, jednak analizy z przełomu lat 70. i 80. wykazały, że tak użyte bombowce mają znikome szanse na przetrwanie.

Ich rozwój porzucono na rzecz pocisków manewrujących, które miały być odpalane przez samoloty B-52 spoza zasięgu sowieckiej obrony przeciwlotniczej.

Sytuację zmieniło pojawienie się w ZSRR szybkich myśliwców dalekiego zasięgu, jak MiG-31. Wymusiło to na Amerykanach powrót do rozwoju szybkiego (prędkość Mach 2) bombowca strategicznego. Według tej koncepcji B-1B miał być maszyną pomostową, dającą czas na opracowanie i przyjęcie do służby trudnowykrywalnych samolotów B-2 Spirit.

B-1B otrzymał w tym celu nowoczesny system kierowania ogniem i walki radioelektronicznej. Jego szansę na przetrwanie zwiększała możliwość szybkiego lotu na bardzo małej wysokości. Ważną cechą samolotu są skrzydła o zmiennej geometrii, poprawiające charakterystykę lotu zarówno przy dużej (skrzydła złożone), jak i małej (skrzydła rozłożone) prędkości.

B-1B jest potężną maszyną o masie startowej sięgającej 215 ton, z czego ponad 34 tony przypadają na uzbrojenie (może być przenoszone w wewnątrzkadłubowych komorach albo podwieszone na zewnętrznych zaczepach).

Samolot ma 45 metrów długości i rozpiętość skrzydeł zależną od ich położenia – od 24 do 42 metrów. Zasięg B-1B sięga 12 tys. km.

Samolot wyróżnia się także nietypowym systemem ewakuacji 4-osobowej załogi. Zamiast zastosowania powszechnych w lotnictwie foteli wyrzucanych, samolot zbudowano tak, że jego kabina stanowi kapsułę ewakuacyjną. W razie katastrofy cała kapsuła jest oddzielana od reszty samolotu i wraz z załogą ląduje na spadochronach.