Odkryli jezioro na Marsie. Liczą, że udowodnią istnienie życia

Dane, które zebrał na Marsie łazik Perseverance, mogą wskazywać na to, że krater Jezero, był kiedyś zbiornikiem wodnym. Naukowcy liczą, że uda im się znaleźć dowody na istnienie marsjańskiego życia.

Naukowcy z University of California, Los Angeles (UCLA) twierdzą, że dane zebrane przez łazik Perseverance wskazują na to, że krater Jezero, który jest obecnie badany, był kiedyś zbiornikiem wodnym. Te informacje, opublikowane w periodyku "Science Advances", wskazują, że w odległej przeszłości krater mógł być zalany wodą. Badacze są pełni nadziei, że mogą odkryć dowody na istnienie życia.

Zdaniem naukowców, jezioro, które kiedyś wypełniało krater, z czasem zaczęło się kurczyć. Osady, które były niesione przez rzekę zasilającą jezioro, uformowały ogromną deltę. Materiał, który znajdował się na dnie jeziora, uległ z czasem erozji, tworząc struktury, które są obecnie widoczne na powierzchni.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Planetolodzy wyjaśniają, że proces odkładania się tych osadów, a następnie ich erozji, trwał "eony", czyli jednostki czasu wynoszące co najmniej 500 milionów lat. Wyniki uzyskane przez łazik Perseverance potwierdzają hipotezy, które zostały opracowane na podstawie zdjęć regionu wykonanych z orbity.

- Z orbity możemy zobaczyć różnego typu osady, ale nie możemy mieć pewności, czy znajdują się w pierwotnym stanie, czy to wyniki długofalowych geologicznych procesów. Aby sprawdzić, jak te formacje się utworzyły, konieczne jest zajrzenie pod powierzchnię - wyjaśnia profesor David Paige z UCLA wyjaśnia.

Od 2021 r., łazik Perseverance badał krater o średnicy ponad 50 kilometrów. W okresie od maja do grudnia 2022 roku, przemieścił się z dna krateru do wspomnianej delty rzecznej, która została utworzona z osadów liczących aż trzy miliardy lat. Dzięki urządzeniu radarowemu na pokładzie łazika, naukowcy mogli zajrzeć aż na 20 metrów pod powierzchnię.

W ten sposób odkryto, że istniały dwa okresy odkładania się osadów, przeplecione dwoma okresami erozji. Jedna z warstw osadów powstała, gdy fluktuacje poziomu wody w jeziorze pozwoliły rzece na utworzenie dużej delty. Ta delta w pewnym momencie wnikała daleko w obszar jeziora, a później uległa erozji - aż do obszaru w pobliżu ujścia rzeki.

Badacze zauważyli, że osady układają się w równych, poziomych warstwach - podobnie jak na Ziemi. Odkryli również, że powierzchnia krateru ukryta pod osadami nie jest płaska, co sugeruje, że proces erozji mógł mieć miejsce już przed odkładaniem się osadów z jeziora.

Profesor Paige komentuje: "Obserwowane przez nas zmiany zachowane w zapisie skalnym wynikają z dużych fluktuacji w środowisku marsjańskim. To niezwykłe, że możemy zobaczyć tak wiele dowodów tych zmian na tak małym obszarze geograficznym. Pozwala nam to rozszerzyć nasze wnioski na cały krater".

W przyszłości, próbki zebrane przez łazik Perseverance mają dostarczyć jeszcze więcej informacji. W ramach kolejnych misji, mają one zostać dostarczone na Ziemię. Naukowcy są pełni nadziei, że mogą one zawierać ślady dawnej formy życia.