Udany test Złotej Hordy. To bomby, które komunikują się ze sobą
Amerykańskie F-16 przetestowały działanie Złotej Hordy. To przełomowa technologia, pozwalająca spadającym bombom komunikować się ze sobą i koordynować swoje działania. Efekty są spektakularne.
Kilka bomb, zrzuconych z różnych samolotów, które równocześnie uderzają w jeden cel. Albo wiele bomb, które spadają na wiele różnych celów w tej samej sekundzie. Złota Horda (Golden Horde) to amerykański program rozwoju bomb kierowanych, który skokowo zwiększa ich możliwości.
Jego twórcy oceniają, że to największy technologiczny przełom od lat 60., gdy na szerszą skalę zaczęto wprowadzać w lotnictwie bomby kierowane. Prawdopodobnie nie ma w tym wiele przesady.
Bomby, które same koordynują swój atak
26 maja 2021 r. na poligonie White Sands w Nowym Meksyku odbył się test możliwości Złotej Hordy. Przeprowadziły go samoloty z Laboratorium Badawczego USAF (AFRL - Air Force Research Laboratory). Jak podaje serwis Flight Global, dwa F-16 zrzuciły wówczas 6 bomb GBU-39.
Spadające bomby nawiązały łączność ze stacją naziemną, a także między sobą, wykorzystując zaprojektowaną w tym celu sieć łączności radiowej L3Harris Banshee 2. Podzieliły się na dwie grupy, a następnie jednocześnie uderzyły na dwa oddzielne cele.
Zmiana celu dla spadającej bomby
Technologia ta całkowicie zmienia sposób, w jaki myślimy o możliwościach broni, podobnie jak wprowadzenie bomb kierowanych laserem kilka dekad temu. Złota Horda i związane z nią technologie pozwalają siłom powietrznym stawiać czoła obecnym i przyszłym wyzwaniom, a to dopiero początek poznawania ich możliwości.
Generał major Heather Pringle
Dowódca AFRL
Celem testu było sprawdzenie zarówno samej technologii, jak i jednego z głównych założeń programu.
Chodzi o to, aby zachować pełną kontrolę nad spadającymi bombami w taki sposób, aby – gdy już zostaną zrzucone, ale w międzyczasie zostanie wykryty inny, nowy cel o wyższym priorytecie – można było skierować je na ważniejszy cel.
Szybująca bomba
Jest to możliwe, bo GBU-39 to 250-funtowa (ok. 113 kg) bomba lotnicza, wyposażona w składane, niewielkie skrzydła.
Dzięki nim bomba ma zdolność szybowania, co pozwala jej – w zależności od pułapu, na którym zostanie zrzucona – dolecieć do celu odległego nawet o 110 km. W przypadku ataku na cel, który się porusza, zasięg spada do około 65 km.
Skuteczność bomb kierowanych
W praktyce – dzięki precyzyjnemu naprowadzaniu – jedna bomba o wadze 113 kg ma podobną skuteczność, jak ważące 10 razy więcej bomby kierowane starszej generacji.
Program Złota Horda skokowo zwiększy te – już teraz robiące wrażenie – możliwości broni precyzyjnej. Zwłaszcza, że po przetestowaniu na lekkich bombach GBU-39, technologia ma zostać wykorzystana także z innymi modelami uzbrojenia, jak bomby GBU-53/B StormBreaker czy pociski manewrujące AGM-158 JASSM.