Alergia na innych ludzi? To możliwe
Alergia na ludzkie płyny może powodować wysypki, obrzęki, a nawet anafilaksję. Opisane przypadki pokazują, jak kłopotliwe bywa życie z taką nadwrażliwością.
"Można mieć alergię praktycznie na wszystko" – powiedział jeden z lekarzy magazynowi Vice w 2015 roku. I tak: dotyczy to również ludzi – a przynajmniej tylu ich części, że życie staje się naprawdę trudne.
Ślina, pokarm i późne reakcje po pocałunku
– Jeśli masz alergię pokarmową, reakcja alergiczna natychmiast po pocałunku z osobą, która zjadła pokarm lub zażyła doustny lek, na który jesteś uczulony, nie jest niczym niezwykłym – zauważył alergolog Sami Bahna, ówczesny prezes Amerykańskiego Kolegium Alergii, Astmy i Immunologii (ACAAI), w 2010 roku.
Jak opisywał Bahna, niektórzy pacjenci reagowali nawet po kilku godzinach po spożyciu przez partnera pokarmu lub nawet po umyciu zębów. Działo się tak ponieważ ślina "wydalała alergen kilka godzin po wchłonięciu pokarmu lub leku przez ich organizm".
Lepiej unikać wysiłku
Zazwyczaj mówi się o alergii na pot w kontekście alergii na własny pot: ktoś rozgrzewa się lub ćwiczy, zaczyna się pocić i dostaje pokrzywki. Jednak niestety, jest to dość częste zjawisko, które może komplikować życie.
Jak wyjaśnia IFL Science, nie ma jednak konkretnego powodu, dla którego czyjś pot musi powodować reakcję. W 1986 roku u pewnej kobiety wykonano test na pot męża i synów. Wywołał on u niej reakcję alergiczną w postaci bąbli i zaczerwienienia. Był to, jak odnotowano w raporcie, "pierwszy zgłoszony przypadek alergii na ludzki pot".
Nie koniec dziwnych przypadłości
Czasami problemem nie jest jednak alergen zawarty np w ślinie, ale jakaś substancja - tak jak w przypadku schorzenia zwanego jako pokrzywka wodna. Jeden z raportów przypadków z 2018 roku wyjaśnia, że "swędzące bąble rozwijają się natychmiast lub w ciągu kilku minut w miejscach kontaktu skóry z wodą, niezależnie od temperatury czy źródła.
Dodatkowo, "pot, ślina, a nawet łzy mogą wywołać reakcję alergiczną". Nie ma sposobu na wyjście z tego alergii za pomocą terapii ekspozycyjnej. Nawet leki przeciwhistaminowe nie zawsze działają, przez co chorzy muszą czasem po prostu to przeczekać, aż swędzenie ustąpi.