To najbardziej odległy punkt na Ziemi. Sąsiadują z nim astronauci

Punkt Nemo, znany jako Oceaniczny Biegun Niedostępności, znajduje się w samym sercu południowego Pacyfiku. Jest tak niezwykle oddalony od lądu, że bliżej stąd do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS) niż do najbliższej zamieszkanej wyspy.

Jego współrzędne geograficzne to 48°52'6" S i 123°23'6" W. Punkt Nemo oddalony jest o 2688 km od najbliższego lądu, którym są wyspy Pitcairn na północy, Wyspa Wielkanocna na północnym wschodzie oraz wyspa Maher w pobliżu Antarktydy. Dla kontrastu, ISS przelatuje zaledwie 417 km nad powierzchnią Ziemi.

Nazwa Punktu Nemo pochodzi od łacińskiego słowa "nemo", co oznacza "nikt", oraz nawiązuje do postaci Kapitana Nemo z powieści Juliusza Verne'a. Miejsce to zostało wyznaczone w 1992 roku przez inżyniera geodetę Hrvoja Lukatelę.

To miejsce w oceanie jest jednym z najmniej biologicznie aktywnych obszarów na Ziemi. Prądy morskie, które zazwyczaj dostarczają składniki odżywcze, omijają ten rejon, co powoduje, że wody są niemal pozbawione planktonu. W efekcie, obszar ten przypomina oceaniczną pustynię.

Ze względu na swoją izolację, Punkt Nemo jest idealny do kontrolowanego wodowania starych satelitów i stacji, takich jak radziecka stacja kosmiczna Mir. Do 2031 roku dołączy do nich również Międzynarodowa Stacja Kosmiczna.

Agencje kosmiczne, takie jak NASA i ESA, wykorzystują Punkt Nemo, aby bezpiecznie zakończyć misje kosmiczne. Proces ten jest precyzyjnie planowany, aby zminimalizować ryzyko dla środowiska oraz zapewnić bezpieczeństwo. Punkt Nemo, dzięki swojej lokalizacji, odgrywa kluczową rolę w kosmicznych deorbitacjach.