Kakadu z Sydney nauczyły się obsługiwać publiczne dystrybutory z wodą

Mieszkańcy Sydney w Australii od dłuższego czasu skarżą się na kakadu żółtoczube lub złotoczube (Cacatua galerita). Ptaki te najpierw nauczyły się, jak otwierać pojemniki na śmieci, w poszukiwaniu pożywienia. Ludzie utrudniają im to na różne sposoby, chcąc uniknąć sprzątania po ptakach. Zresztą ptaki te przez mieszkańców Sydney są uważane za uciążliwego szkodnika, bo zjadają plony i nie pozwalają w nocy spać swoimi rozdzierającymi uszy piskami.

Po przyswojeniu wiedzy dotyczącej otwierania pojemników na śmieci, kakadu nauczyły się obsługiwać dystrybutory fontannowe do picia. Naukowcy, dzięki rozstawionym po mieście fotopułapkom, dostrzegli, że ptaki wykonują kilka skomplikowanych ruchów, by uruchomić strumień wody, a dopiero potem pochylają się, by się napić.

Opis obserwacji ukazał się na łamach pisma "Biology Letters" (DOI: 10.1098/rsbl.2025.0010).

Kakadu to niezwykle inteligentne i ciekawskie ptaki. Potrafią wykorzystywać środowisko miejskie do zdobywania potrzebnych im zasobów. Są również towarzyskie – żyją w stadach liczących setki osobników.

Kakadu żyjące w zachodniej części Sydney nauczyły się pić z zaprojektowanych dla ludzi publicznych dystrybutorów wody. Zachowanie to pierwszy raz dostrzeżono w 2018 roku. Kakadu ustawiały się w kolejce na płocie, aby skorzystać z fontanny do picia zlokalizowanej przy boisku sportowym. Badacze zaalarmowani nową umiejętnością ptaków zainstalowali w tym miejscu fotopułapki i zarejestrowali na nagraniach, jak ptaki korzystają z fontannowych dystrybutorów wody.

Otwarcie zaworu wymaga pewnych umiejętności i skoordynowanych sekwencji ruchów. Zespół naukowców zarejestrował, jak te sprytne ptaki chwytają zawór dystrybutora i przenoszą ciężar swojego ciała, by go przekręcić. Badacze zaobserwowali ponad 500 prób w ciągu 44 dni i odkryli, że około połowa prób otwarcia strumienia wody zakończyła się sukcesem. Według nich, około 70 proc. lokalnej populacji próbowało tego manewru.

Badacze sugerują, że rozprzestrzenianie się innowacyjnych zachowań, dzięki którym możliwe jest rozwiązanie pewnych problemów, może być reakcją adaptacyjną w szybko zmieniającym się środowisku miejskim.

Według naukowców, zachowanie to prawdopodobnie zaczęło się od jednego ptaka, który nauczyły się tej techniki, obserwując ludzi, a następnie próbując jej samodzielnie. Z czasem inne ptaki podchwyciły tę innowację, a picie z dystrybutorów fontannowych rozprzestrzeniło się na inne dzielnice miasta. Badacze zaobserwowali też, że poszczególne kakadu mają odrębne style w sposobie korzystania z poideł. Mogły zainspirować się pierwszym osobnikiem, który opanował nową umiejętność, ale indywidualnie opracowały szczegóły swojej techniki metodą prób i błędów.

– To zachowanie jest powszechne i dobrze ugruntowane w lokalnej populacji ptaków, przy czym niektóre ptaki mają pełną wiedzę, a inne wciąż się uczą. To sugeruje, że rozprzestrzeniło się, tworząc lokalną "tradycję picia" w tym rejonie – powiedziała Lucy Aplin z Australian National University, współautorka publikacji.

Kakadu korzystały z dystrybutorów o podobnych porach każdego dnia, niezależnie od pogody. Sugeruje to, że ptaki używają ich jako regularnego źródła wody, a nie tylko zapasowego, gdy warunki są trudne. Nie jest do końca jasne, dlaczego kakadu nauczyły się wykonywać dość skomplikowane czynności, by dostać się do wody, skoro w mieście są dostępne inne źródła. Mogą nawet stać w kolejce, by dostać się do poidła. Naukowcy sugerują, że ptaki wolą smak wody z dystrybutora. Inna koncepcja jest taka, że czują się bezpieczniej przy dystrybutorze na otwartej przestrzeni, gdzie lepiej widać potencjalne zagrożenia. Być może jest w tym też element zabawy.

Co więcej, ​​mieszkańcy Brisbane również tam zauważyli kakadu korzystające z poideł miejskich. Ptaki te nie migrują, zatem kakadu z Brisbane nie mogły nauczyć się tej sztuczki od stada z Sydney. To wskazuje, że populacje ptaków z dwóch różnych miast niezależnie nauczyły się wykorzystywać dystrybutory wody.

Naukowcy zastanawiają się, co kakadu wymyślą następnym razem. – Chciałabym dowiedzieć się więcej o tym, co jeszcze mają w zanadrzu – powiedziała Barbara Klump, główna autorka publikacji.

Źródło: Live Science, Science, Science News, fot. Wikimedia Commons/ Duncan Rawlinson/ CC BY 2.0