Wolisz rozmawiać czy SMS-ować?

Znam co najmniej tuzin powiedzeń, w których ludzie dzielą się na lubiących to i owo. Podobnie jest z właścicielami telefonów: jedni wolą, gdy nie zawraca im się głowy rozmową i wysyła treściwy sms, inni z kolei uwielbiają wisieć na słuchawce godzinami. Do której grupy wy należycie?

Z przeprowadzonego niedawno w Stanach badania wynika, że ponad połowa Amerykanów woli, gdy druga osoba kontaktuje się z nią dzwoniąc lub ewentualnie nagrywając się na sekretarkę, a tylko 3. procent woli otrzymać wiadomość tekstową na ten sam temat. Równie ciekawie wygląda rozkład wiekowy.

Krótkie wiadomości tekstowe są najpopularniejszą formą kontaktowania się wśród młodzieży i studentów (przedział wiekowy 18-24), którzy wysyłają średnio 5. SMS-ów dziennie - osoby w wieku 25-34 wysyłają ich już o ponad połowę mniej, bo "tylko" 20. Wraz z latami zmniejsza się ilość wysyłanych wiadomości:

Na własnym przykładzie mogę powiedzieć, że dzwonienie rezerwuje dla spraw pilnych, bardzo istotnych (w tym służbowych) oraz w kontaktach z rodziną. Tak, jak nie wyobrażam sobie sytuacji, w której złożyłbym życzenia urodzinowe mamie albo przyjacielowi SMS-em, tak samo nie widzę potrzeby dzwonienia do mojej siedzącej właśnie w pracy dziewczyny po to, by powiedzieć jak bardzo ją kocham, albo spytać się, co kupić na obiad w warzywniaku na bazarze pod blokiem.

Ciekaw jestem, jak to wygląda u was. Macie jakąś "komórkową etykietę"? Jaka jest wasza średnia wysyłanych SMS-ów i rekord rozmawiania przez telefon?