Tajemnica mamutów z wyspy Wrangla. Naukowcy wciąż nie mogą jej wyjaśnić

10 tys. lat temu na wyspie Wrangla u wybrzeży Syberii zaczęła kształtować się unikalna populacja mamutów. Naukowcy opublikowali na łamach pisma "Cell" wyniki badań na jej temat. Spekulują, w jaki sposób doszło do jej wyginięcia.

Naukowcy z międzynarodowego zespołu badawczego odkryli, że kilka, maksymalnie osiem, tych prehistorycznych zwierząt zostało odciętych od kontynentu przez podnoszący się poziom morza. W rezultacie, na tej odizolowanej wyspie mamuty przetrwały przez następne kilka tysięcy lat.

Z analizy danych wynika, że w ciągu około 20 pokoleń populacja mamutów na wyspie Wrangla wzrosła do liczby 200-300 osobników. Badania ich DNA wykazały jednak, że zwierzęta te praktykowały chów wsobny, co skutkowało niewielką różnorodnością genetyczną.

Mimo to, naukowcy są zdania, że to nie te czynniki mogły przyczynić się do ich wymarcia. "Możemy z całą pewnością odrzucić pogląd, że populacja była skazana na wyginięcie z powodów genetycznych" - wyjaśnia Love Dalén, genetyk ewolucyjny z Uniwersytetu w Sztokholmie i współautor publikacji.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Dalén dodaje, że prawdopodobnie przyczyną wymarcia mamutów na wyspie Wrangla było jakieś nieprzewidziane zdarzenie. Gdyby nie ono, mamuty mogłyby nadal tam żyć.

Zespół badawczy przeprowadził analizę genomów 21 mamutów włochatych - 14 z wyspy Wrangla i siedem z populacji kontynentalnej. Próbki obejmowały okres ostatnich 50 tysięcy lat istnienia tych zwierząt.

W porównaniu do swoich przodków z kontynentu, genomy mamutów z wyspy Wrangla wykazywały oznaki chowu wsobnego i niską różnorodność genetyczną. Badania wykazały również zmniejszoną różnorodność grupy genów, które są znane z odgrywania kluczowej roli w odpowiedzi immunologicznej.

Różnorodność genetyczna populacji na wyspie malała przez sześć tysięcy lat, ale proces ten przebiegał w powolnym tempie. To sugeruje, że wielkość populacji utrzymywała się na stałym poziomie aż do momentu jej wymarcia.