Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami Microsoft wydał pierwszy Service Pack dla systemów Windows 7 i Server 2008 R2 oraz rozpoczął dystrybucję tej dużej aktualizacji za pośrednictwem Windows Update.
Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami Microsoft wydał pierwszy Service Pack dla systemów Windows 7 i Server 2008 R2 oraz rozpoczął dystrybucję tej dużej aktualizacji za pośrednictwem Windows Update.
Na razie użytkownicy mogą pobrać jedynie obraz ISO, zawierający pełny pakiet dla platform x86. x64 i Itanium. Nieco później pakiety będą rozseparowane, choć odsyłacze umożliwiające pobieranie SP dla x86 i x64 już działają. Zestaw poprawek dla systemów 32-bitowych liczy sobie 550 MB, dla x64 – 925 MB, a obraz ISO 2 GB.
Pełen pakiet (określany przez Microsoft mianem pakietu do instalacji sieciowej) zawiera wszystkie łaty i poprawki typu hotfix, dzięki czemu świeżo zainstalowany system Windows zostanie od razu doprowadzony do aktualnego stanu. Na 32-bitowym systemie testowym przed instalacją konieczne było jednak pobranie dodatkowych uaktualnień (KB947821)
. Pakiet do instalacji sieciowej wydano przede wszystkim z myślą o administratorach, którzy muszą wyposażyć w SP1 wiele komputerów w krótkim czasie.
Użytkownicy domowi powinni raczej skorzystać z funkcji Windows Update. Mechanizm ten zainstaluje jedynie brakujące łaty, co wyeliminuje ponowne ładowanie wszystkich tych poprawek, które już wcześniej znalazły się na dysku i zostały zainstalowane za pomocą funkcji Windows Update, a liczba plików do pobrania będzie znacznie mniejsza.
SP1 to przede wszystkich zbiór łat i hotfixów, omówionych tutaj. W pakiecie nie znajdziemy nowych funkcji, choć wspomina się jedynie o RemoteFX (przyspieszane sprzętowo wyświetlanie grafiki 3D w sesjach zdalnego pulpitu, działa jedynie w powiązaniu z Serverem 2008 R2) i Dynamic Memory (dynamiczne przyporządkowywanie obszarów pamięci RAM systemom gościom w Windows Serverze 2008 R2 Hyper-V). Oprócz tego Service Pack 1 umożliwia w zaktualizowanych systemach Windows obsługę AVX, rozszerzenia składni poleceń dla nowych procesorów.
Jeśli ktoś nie życzy sobie, aby SP1 zainstalował się za pośrednictwem Windows Update, może skorzystać z narzędzia blokującego Microsoftu. Opóźnia ono o rok automatyczną instalację SP1. Trudno jednak podać powód, dla którego ktoś miałby odroczyć aktualizację o rok. Z drugiej strony natychmiastowa instalacja zestawu poprawek nie jest konieczna, albowiem jeśli tylko funkcja Windows Update nie została wyłączona, to wszystkie microsoftowe łaty dla krytycznych luk w zabezpieczeniach i tak już są zainstalowane.
Szczegółowe informacje o SP1 Microsoft przygotował tutaj, gdzie można również znaleźć pakiety do pobrania.
wydanie internetowe www.heise-online.pl