Metoda “na pizzę” - nowy sposób cyberhakerów na firmowe dane

8 pudełek pizzy z 30% rabatem i darmowy gadżet do komputera. Hakerzy podszywając się pod dostawców pizzy, przeprowadzili skuteczny atak socjotechniczny na warszawski oddział znanej, międzynarodowej korporacji. W ciągu kilku minut zhakowali system informatyczny, skutecznie paraliżując działanie całej firmy.

Tylko w Polsce z atakami phishingowymi rocznie styka się blisko 20% internautów. Na celowniku, obok użytkowników banków i systemów płatniczych, są e-klienci sklepów internetowych, co dowodzi, że głównym celem hakerów są nasze pieniądze (dane Kaspersky Lab). Zresztą hakerski “biznes” opłaca się, bo jak podaje Nest Bank, aż 30% Polaków w ogóle nie wie co to phishing, a 32% ma wrażenie, że wie, choć pewności nie ma.

Jednocześnie nadal rośnie liczba ataków whalingowych, czyli bardziej dokładnego i wyrafinowanego phishingu nakierowanego na instytucje rządowe i duże biznesy. Jak donoszą autorzy raportu Verizon DBIR 2019, dziś menedżerowie wysokiego szczebla i dyrektorzy firm (czyli osoby posiadające przywileje wykonawcze i dostęp do wielu zastrzeżonych, często krytycznych rejonów infrastruktury informatyczne) są 12 razy bardziej narażeni na atak socjotechniczny niż jeszcze rok temu.

Hakerzy stosują różne metody, próbując wykraść ważne dla nich dane, takie jak m.in. dane dostępowe do kont bankowych, numery PIN lub CVC kart kredytowych, szczegółowe dane osobowe czy - w przypadku whalingu - wrażliwe dane firmowe.

Nadal głównym, choć nie jedynym wektorem cyberataku są maile, a jedną z najpopularniejszych form - ataki socjotechniczne, czyli takie, które bazują na skłonności człowieka do bezwiednego ulegania wpływom innym. Przekonali się o tym dyrektorzy i pracownicy znanej, międzynarodowej korporacji, której warszawski oddział został zaatakowany przez hakerów metodą “na pizzę”.

Pomimo że firma posiadała ochronę sprzętu i oprogramowania na najwyższym, światowym poziomie, cyberprzestępcom udało się znaleźć lukę w zabezpieczeniu. Jak przebiegł atak?

- Na służbowe adresy mailowe, podane na naszej stronie internetowej, przyszła informacja o otwarciu nowej pizzerii w okolicy wraz z 30% zniżką dla pierwszych klientów. Pracownicy skuszeni tą ofertą szybko zorganizowali “Pizza Day” i zamówili 8 pudełek. Menu znajdowało się na stronie www pizzerii, jak się później okazało, która była fałszywa i powstała tylko w celu uwiarygodnienia istnienia nowego lokalu - opowiada Adam, CEO zaatakowanej firmy (ze względów bezpieczeństwa nazwa firmy nie została ujawniona).

Co stało się dalej? Po kilkudziesięciu minutach w firmie pojawił się dostawca z pizzą i gratisem w postaci LEDowych lampek na USB, zmieniających kolory w rytm muzyki. Mile zaskoczeni upominkiem pracownicy bez wahania podłączyli je do komputerów. Nie mieli świadomości, że w ten sposób dali hakerom zdalny dostęp do urządzeń firmowych, a ci w kilka minut zdestabilizowali pracę całego systemu, a co za tym idzie, całej firmy.

Jak to możliwe, że firma posiadająca ochronę na najwyższym poziomie, padła ofiarą cyberprzestępców? Zawiodło najsłabsze, najmniej przewidywalne, a przy tym najbardziej podatne ogniwo, czyli człowiek - w tym przypadku nieświadomi zagrożeń, nieodpowiednio przeszkoleni pod względem bezpieczeństwa pracownicy firmy.

Na szczęście dla pracowników, atak metodą “na pizzę” okazał się być z góry zaplanowanym audytem bezpieczeństwa, który miał wykazać, na jakich polach firma nadal jest zagrożona. Jak mówi Szymon Chruścicki z TestArmy CyberForces, który na zlecenie korporacji przygotował scenariusz ataku i przeprowadził test socjotechniczny:

- Scenariusz ataku opierał się na kilku prostych krokach. Zaczęliśmy od stworzenia fałszywej strony www, a następnie zamówiliśmy naklejki z nazwą i logo pizzerii. Jako wektor ataku wykorzystaliśmy służbowe maile, podane na stronie atakowanej korporacji.

Po otrzymaniu zamówienia od pracowników, nasz pracownik dostarczył pizzę z lokalnej pizzerii, naklejając na pudełko logo naszej fikcyjnej. Posłużyliśmy się regułą wzajemności i sympatii, żeby wymusić na pracownikach podjęcie zaplanowanego działania, w tym przypadku chodziło o podłączenie do komputerów lampek, w które wbudowaliśmy spreparowane pendrive’y ze złośliwym oprogramowaniem. Pod budynkiem czekał nasz specjalista od cyberbezpieczeństwa, który po uzyskaniu zdalnego dostępu do urządzeń, zaszyfrował wszystkie dane w firmowym systemie.

Po co to wszystko? Pamiętajmy, że system bezpieczeństwa jest tak skuteczny jak jego najsłabsze ogniwo, i choćby z tego powodu ataki socjotechniczne są jedną z najskuteczniejszych metod wykorzystywanych przez hakerów. Aby dobrze zrozumieć specyfikę tych zagrożeń, symulacje z użyciem złośliwego oprogramowania są konieczne. Z jednej strony pozwalają ujawnić luki w zabezpieczeniach, a z drugiej - szkolić pracowników jak nie padać ofiarą socjotechnicznych sztuczek stosowanych przez cyberprzestępców.

Przykłady skutecznie przeprowadzonych ataków socjotechnicznych można by mnożyć.

• Kilka milionów złotych straciła, należąca do Polskiej Grupy Zbrojeniowej, spółka Cenzin, po tym jak cyberprzestępcy podszyli się pod dostawcę broni z Czech. Pracownicy nie zweryfikowali wysłanych mailem informacji o zmianie numeru konta mailowego, na które Cenzin wpłacał pieniądze na zakupiony towar, w efekcie czego środki zaczęły trafiać na konto cyberprzestępców.

• Dane osobowe 20 tys. pracowników FBI i 9 tys. pracowników Departamentu Bezpieczeństwa Krajowego w USA wyciekły po tym, jak haker podając się za nowego pracownika zadzwonił do Departamentu Sprawiedliwości, prosząc o przekazanie kodu dostępu do zastrzeżonych stron instytucji. W efekcie uzyskał dostęp do wewnętrznej sieci zawierającej m.in. adresy mailowe należące do członków armii Stanów Zjednoczonych i informacje o numerach ich kart kredytowych.

• Jeden z amerykańskich banków odniósł ogromne straty wizerunkowe po tym, jak hakerzy włamali się do jego systemu pocztowego i po odmowie zapłacenia haraczu, rozpoczęli masową, liczoną w milionach wysyłkę maili o spamowym charakterze. W efekcie dostawca usług internetowych został zmuszony do wyłączenia usługi poczty elektronicznej banku.

• Ponad 500 tys. dolarów zarobili w 2018 roku hakerzy wykorzystując tzw. “sextortion scam”, czyli szantaż polegający na wysłaniu maila (zwykle z adresu należącego do ofiary) z groźbą upublicznienia rzekomo posiadanych kompromitujących filmów czy zdjęć ofiary, jeżeli haker nie otrzyma żądanej kwoty (dane GlobalSign).