Kozy i owce na ratunek! Te zwierzęta zapobiegają pożarom

Niespotykane fale pożarów lasów nawiedziły w ostatnich latach prawie wszystkie kontynenty, co zmusza ekspertów do poszukiwania nowych środków bezpieczeństwa. Co ciekawe, z pomocą mogą nam przyjść kozy i owce.

Główną metodą ograniczania leśnych pożarów pozostaje mechaniczne usuwanie części roślinności. W wielu państwach tworzy się specjalne pasy przeciwpożarowe, mające zatrzymać powstały już płomień na jak najmniejszym terytorium. Nie jest to jednak działanie stuprocentowo skuteczne, a na dodatek wymaga sporo pracy – zwłaszcza w przypadku gigantycznych puszcz i dżungli. Ale czy możemy zrobić cokolwiek innego?

Badacze z Niemieckiego Centrum Integracyjnych Badań Bioróżnorodności w Lipsku zwracają uwagę, że jednym z głównych czynników sprzyjających gwałtownym pożarom jest struktura lasu. Co do zasady, z im gęstszym runem leśnym i zaroślami mamy do czynienia, tym szybciej rozprzestrzenia się ogień.

Zespół Julii Rouet-Leduc uważa, że najlepiej zdać się na naturalne środki stosowane przez tysiące lat, a mianowicie na wypas zwierząt w lasach. Analizy dowiodły, że "ekstensywne formy wypasu mogą pozwolić na zapobieganie niekontrolowanemu rozprzestrzenianiu się pożarów, tworząc naturalne pasy przeciwpożarowe. (…) W razie potrzeby krótkoterminowy intensywny wypas, znany też jako wypas ukierunkowany, można również łączyć z innymi środkami w celu dalszego zmniejszenia ryzyka pożaru".

Naukowcy przeprowadzili nawet obserwacje poszczególnych roślinożerców, oceniając ich wpływ na leśną florę. Zwycięzcami okazały się kozy i owce. W odróżnieniu od krów, gatunki te nie ograniczają się wyłącznie do trawy i chętnie obskubują twardsze krzewy i zarośla. W ten sposób skutecznie usuwają główne paliwo dla płomieni.

Badacze z Lipska są przekonani, że leśny wypas wymaga zdecydowanego promowania wszędzie, gdzie tylko można go przeprowadzać.

Więcej informacji znajdziesz w źródle: J. Rouet-Leduc, G. Pe'er, F. Moreira, Effects of large herbivores on fire regimes and wildfire mitigation, "Journal of Applied Ecology".