Statystyka nie kłamie: rekord długości życia zostanie pobity

Przeciętna długość życia człowieka od dwóch stuleci konsekwentnie wzrasta. Pojawia się naturalne pytanie, jak wiele brakuje nam do osiągnięcia ostatecznej granicy. Czy gdzieś na świecie urodził się już potencjalny 150-latek?

Obecna średnia długość życia Europejczyka to 83 lata w przypadku kobiet oraz 78 lat – u mężczyzn. Istnieje jednak niewielka grupa osób mogących pochwalić się przekroczeniem granicy ponad 110 lat. Czy wraz z postępami medycyny i poprawą jakości życia, tacy superstulatkowie staną się normą? Ile w takim razie będą żyli rekordziści?

Statystycy z Waszyngtonu – Michael Pearce oraz Adrian Raferty – postanowili zgłębić ten problem i sprawdzić, na jaką maksymalną długość życia mogą liczyć przyszłe pokolenia około roku 2100. W tym celu sięgnęli do globalnych danych z trzynastu państw świata. Szczególnie interesowali ich właśnie superstulatkowie.

Informacje wykorzystano do stworzenia modeli matematycznych, pozwalających na wygenerowanie wiarygodnych prognoz. Rezultaty były następujące. Obecny rekord długości życia wynoszący 122 lata (należący do pochodzącej z Francji Jeanne Louise Calment, zmarłej w 1997 roku – przyp.) zostanie pobity z niemal stuprocentowym prawdopodobieństwem. Sprzyja temu nie tylko lepszy standard życia, ale również sam wzrost populacji, oznaczający automatyczne powiększenie grona superstulatków.

Jednocześnie szansa na przeżycie każdego kolejnego roku szybko spada. Dlatego prawdopodobieństwo osiągnięcia w obecnym stuleciu przez przynajmniej jednego człowieka wieku 126 lat wynosi 89%, ale już przekroczenie granicy 130 lat – tylko 13%. Dożycie 140 lat ze statystycznego punktu widzenia wydaje się mocno nieprawdopodobne (choć nie niemożliwe). Oczywiście, to wszystko przy założeniu zrównoważonego rozwoju naukowego i społecznego, bez znaczących wstrząsów lub rewolucji.

Jak twierdzą autorzy artykułu opublikowanego w Demographic Research, ich praca pomoże w zrozumieniu fenomenu długowieczności, co jest niezwykle istotnie, "ponieważ wpływa na programy rządowe, politykę gospodarczą oraz indywidualne planowanie". Równocześnie zwracają uwagę, że superstulatkowie to biologiczny ewenement i "bardzo specyficzna grupa twardych ludzi". Organizm człowieka po przekroczeniu pewnego wieku rządzi się nieco innymi prawami i trudno odnosić te szczególne przypadki do całej populacji.

Więcej informacji znajdziesz w oryginalnej publikacji: M. Pearce, A. Raftery, Probabilistic forecasting of maximum human lifespan by 2100 using Bayesian population projections, "Demographic Research", vol. 44, art. 52, www.demographic-research.org/volumes/vol44/52/