Specjalne soczewki kontaktowe w połączeniu z okularami od telewizora 3D dają podobny efekt, co lornetka teatralna - przybliżają 2,8 raza informuje serwis "BBC News/Health".
AMD, czyli związane z wiekiem zwyrodnienie plamki żółtej to jedna z najczęstszych przyczyn utraty wzroku. Uszkodzeniu ulega plamka żółta - część siatkówki oka odpowiedzialna za widzenie drobnych detali. Dotknięte AMD osoby tracą zdolność do rozpoznawania twarzy, czytania czy prowadzenia samochodu.
Nowe soczewki kontaktowe mają pomóc zachować niezależność osobom tracącym wzrok. Zostały opracowane przez Josepha Forda z University of California w San Diego (USA) i Erica Tremblay z politechniki w Lozannie (Szwajcaria). Środkowa część jest przezroczysta, natomiast pierścieniowaty obwód soczewki wyposażono w liczne miniaturowe lusterka z aluminium, ułożone według specjalnego wzoru. Razem działają jak soczewka. Światło odbija się cztery razy, zanim trafi do siatkówki. Prototyp ma 8 milimetrów średnicy, milimetr grubości w centrum i 1,1. milimetra na obwodzie.
Drugim istotnym elementem są polaryzujące okulary do telewizorów 3D. W przypadku telewizora dają one efekt trójwymiarowości dzięki naprzemiennemu blokowaniu prawej bądź lewej soczewki.
Filtry polaryzacyjne w okularach pozwalają użytkownikowi "przełączać się" z widzenia normalnego na "lunetowe". Po zablokowaniu obrazu padającego przez środek soczewki, użytkownik widzi tylko obraz powiększony z jej obwodu. Jak przyznała dr Tremblay, najtrudniejszą częścią projektu było zapewnienie dostępu powietrza do oka. Rozwiązaniem było trudne technologicznie podziurkowanie soczewki małymi kanalikami.
"Oddychające" soczewki mają zostać poddane badaniom klinicznym w listopadzie. Powinny dać się nosić przez cały dzień.
Wcześniej stosowane metody to m.in. wszczepianie teleskopowych soczewek lub noszenie niezgrabnych lunetowych okularów. Ponieważ badania finansowała zajmująca się militarnymi zastosowaniami nauki amerykańska agencja DARPA, możliwe, że lunetowe soczewki znajdą zastosowanie na polu walki. Oczywiście nie jako proteza dla niepełnosprawnych, ale jako sposób na ulepszenie wzroku żołnierzy. Jednak wymagania co do osiąganej jakości widzenia byłyby w tym wypadku dużo większe.