Przy okazji targów Computex AMD zaprezentował dwie nowe serie konstrukcyjne procesorów Dual Core, z których każda jest na razie reprezentowana przez jednego debiutanta: Athlon II X2 250 i Phenom II X2 550. Obie jednostki wywodzą się z drezdeńskich zakładów produkujących w technologii 45-nanometrowej, które od jakiegoś czasu należą od odpowiedzialnego za produkcję działu firmy Globalfoundries.
Podobnie jak Phenom II X3. Phenom II X2 (nazwa kodowa Callisto) jest układem scalonym o rozmiarze 258 milimetrów kwadratowych, który AMD stworzył pierwotnie dla potrzeb czterordzeniowych jednostek Phenom i Opteron. Jednak w Callisto funkcjonują jedynie dwa z potencjalnie czterech rdzeni. Tak samo, jak wszyscy dotychczasowi przedstawiciele generacji procesorów K10 firmy AMD, mają one po 512 KB pamięci cache L2 i dodatkowo 6 MB pamięci cache L3. Inaczej wygląda u AMD konstrukcja nowych Athlonów X2: ich chip Regor zajmuje tylko 117,5 milimetra kwadratowego płytki krzemowej, czyli nieco więcej niż Core 2 Duo Intela (Wolfdale: 107 milimetrów kwadratowych), ale jednocześnie znacznie więcej niż jego najważniejszy konkurent Pentrium Dual Core z 2 MB pamięci cache L2 (82 milimetry kwadratowe). Na kości Regor nie ma pamięci cache L3, ale każdy rdzeń ma do
dyspozycji 1 MB pamięci cache L2 – podobnie jak niedawno w 90-nanometrowej jednostce Windsor.
Phenom II X2 55. Black Edition działa z częstotliwością taktowania do 3,1 GHz, ale tak jak wszystkie procesory z edycji Black albo Extreme AMD i Intela może być w bardzo łatwy sposób nadtaktowywany dzięki niezablokowanemu mnożnikowi. W Athlonie II X2 250 najwyższy mnożnik to 15x, dzięki czemu procesor pracuje maksymalnie z częstotliwością 3,0 GHz. W cenniku AMD nowy Phenom ma przypisaną cenę 102 dolarów, Athlon ma kosztować 87 dolarów. Oznacza to, że nowe procesory są znacznie droższe niż dotychczas najszybsze i wciąż jeszcze obecne w handlu dwurdzeniowce AMD: wprowadzony na początku 2007 roku procesor AM2 Athlon 64 X2 6000+ (90-nanometrowy Windsor, 3 GHz, 125 watów TDP), tak jak jego następca z serii Brisbane o podobnej nazwie (3,1 GHz, 89 watów TDP), nie znajduje się już w publicznym cenniku AMD, aczkolwiek można tam jeszcze znaleźć mało atrakcyjnego następcę typu K10 w obudowie AM2+ – Athlona X2 7750/7850 (rdzeń Kuma) – w cenie nie wyższej niż 69 dolarów (62 euro). Stworzone z myślą o płytach AM3
45-nanometrowe nowe modele w zasadzie nie są przeznaczone dla płyt AM2, ale pomimo tego działają na wielu płytach AM2+. Nawiasem mówiąc, procesory AM2+ i AM3 osiągają ich nominalną wartość Thermal Design Power w granicach 80 (Phenom II X2) oraz 65 watów (Athlon II X2) tylko wtedy, kiedy płyta obsługuje z jednej strony swoje rdzenie, a z drugiej obszar tzw. Uncore za pomocą oddzielnych transformatorów napięcia (Dual Dynamic Power Management, DDPM). Płyty AM2 nie obsługują tej techniki.
Ceny nowych dwurdzeniowców AMD są w oczywisty sposób wymierzone w jednostki Intela z serii Pentium Dual Core; aktualnie w tej serii Intel oferuje modele z serii Pentium E500. (FSB800) i najnowsze E6300 (FSB1066, z VT-x). Kosztujący 80 euro procesor Pentium Dual Core E5400 prawie we wszystkich benchmarkach osiąga lepsze wyniki niż dotychczasowe dwurdzeniowe Athlony generacji K8, a modele z serii Core 2 Duo E7000 są jeszcze bardziej wydajne.
OverDrive: AMD umożliwia teraz łatwe nadtaktowania procesorów przez entuzjastów gier W pierwszych benchmarkach przeprowadzonych w laboratorium "c't" Athlony reprezentowane przez Athlona II X2 25. świętowały triumfalny powrót; model ten osiąga analogiczne wyniki do Pentium E6300. Z kolei Phenom II X2 550 w wielu dyscyplinach przewyższa sprawnością nawet znacznie droższego Core 2 Duo E8200. Pobór mocy u debiutantów ze stajni AMD jest znacznie mniejszy niż u ich poprzedników. System z płytą główną Asusa M4A79T Deluxe, Athlonem II X2 250, kartą graficzną Radeon HD 4550 i zasilaczem sieciowym przy pełnym obciążeniu procesora pochłaniał 111 watów mocy; identycznie wyposażony komputer z Pentium E6300 na płycie Asus P5Q-VM zużywał 96 watów. W trybie bezczynności system Intela zużywał 57 watów, a więc o 6 watów mniej niż testowana jednostka AMD. Prawdopodobnie dałoby się znaleźć jeszcze bardziej oszczędne płyty AM3, przede wszystkim takie z grafiką typu OnBoard; niestety AMD było w stanie wymienić jedynie nieliczne
płyty, które obsługiwałyby nowe jednostki i dla których istnieją odpowiednie aktualizacje BIOS-u.
Obecnie AMD na pierwszy plan wysuwa w szczególności możliwości nadtaktowywania własnych procesorów na platformie Dragon; w tym celu można stosować np. działające pod Windows narzędzie OverDrive, które współpracuje z wieloma płytami głównymi z chipsetami AMD 700.
Według nieoficjalnych informacji uzyskanych od AMD w ciągu najbliższych miesięcy mają się pojawić kolejne wersje Athlonów II z dwoma, trzema (X3/Rana) i czterema (X4/Propus) rdzeniami. Poza tym planowane są też bardziej energooszczędne wersje.
W niejasności metodologii nazewnictwa procesorów AMD i Intela kryje się pewna pokrętna logika, której trzymają się obie konkurencyjne firmy: Phenomy obierają sobie za cel intelowską rodzinę Core 2, Athlony (tak jak i wcześniej) tańsze modele Pentium. Nielogiczne jest jednak to, że Athlon X2 7750/7850 nosi w ogóle nazwę Athlon, mimo tego, że ma pamięć cache L3 – wydaje się, że nawet samo AMD (pomimo swoich pierwotnych planów) uznało te procesory za zbyt słabe, aby można było je zaklasyfikować jako Phenomy. Intel z kolei nie może się do tej pory zdecydować, czy dodatek Dual Core ma być wiązany z nazwą Pentium for Desktops, czy też nie.
wydanie internetowe www.heise-online.pl