Program ROKIT. Rozwój południowokoreańskiego czołgu K1

Korea Południowa opracowała czołg K1 w ramach programu ROKIT we współpracy z USA i był on produkowany od 1987 do 1997 roku, co czyni go reprezentatywnym czołgiem koreańskiej armii do dnia dzisiejszego. Historia rozwoju czołgu K1 jest również interesującym tematem, ponieważ jest to nadal istotna konstrukcja, dzięki której powstał program modernizacji koreańskiego przemysłu obronnego.

Z powodu trwającej wojny w Wietnamie, USA ogłosiły w 1969 r. Doktrynę Nixona dla krajów azjatyckich, w tym Republiki Korei, na mocy której Waszyngton ograniczył zarówno swoje gwarancje militarne, jak i interwencje zbrojne, a w 1971 r. zaczęto wycofywać 20 000 żołnierzy amerykańskich stacjonujących w Korei. Zredukowało to wpływy amerykańskie, ale jednocześnie wywołało polityczne zamieszanie w Seulu, który do tej pory opierał się na uzbrojeniu z tego państwa. Dlatego w 1974 r. rozpoczęto program Yulgok (trwający do 1986), mający na celu opracowanie własnego uzbrojenia i zwiększenie ogólnej siły militarnej koreańskich sił zbrojnych.

Kryzys polityczny i napięcia między Koreą Południową i Koreą Północną trwały przez całe lata 1970. Kwatera główna sił zbrojnych w Seulu uzyskała informacje, że wojska lądowe Korei Północnej dysponują pakiem maszynowym ok. 1600 czołgów T-54/55 i T-62, a reżim posiada własne możliwości produkcyjne. Okazało się to prawdą w lutym 1976 roku, kiedy USA dostarczyły zdjęcia satelitarne wielu linii produkcyjnej czołgów w Korei Płn.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Korea Południowa odczuła kryzys w związku z powyższym i w lipcu 1975 r. prezydent zatwierdził program plan, a w 1977 r. zarządzono utworzenie Hyundai Precision & Industries Corporation w celu modernizacji M48A1/M48A2 do standardu M48A3K (z armatą 90 mm) / M48A5K (105 mm) i opracowanie nowego czołgu.

Władze koreańskie najpierw zwróciły się do USA o udzielenie licencji na produkcję czołgów M60A1, a później zaplanowały opracowanie koreańskiego czołgu. Jednak Stany Zjednoczone odrzuciły prośbę, uznając, że możliwości produkcyjne i ekonomiczne Korei Południowej oraz groźby Korei Północnej są nierealne. W odpowiedzi Korea Południowa rozpoczęła negocjacje z niemiecką firmą Krauss-Maffei Wegmann (KMW) w celu omówienia produkcji licencyjnej Leoparda 1 i opracowania nowego czołgu. Negocjacje przeciągały się, więc Seul ostatecznie zrezygnował z Leopardów 1, także z uwagi na sprzeciw dowództwa koreańskiej armii ze względu na specyfikacje niemieckiego czołgu, kwestie konserwacji, ale także ogólną zależność od amerykańskiego sprzętu.

W związku z tym Ministerstwo Obrony Republiki Korei uruchomiło nowy program mający na celu opracowanie czołgu trzeciej generacji zbliżonego do M1 Abrams we współpracy z zagranicznymi kontrahentami z branży obronnej i przy użyciu własnej technologii. Program ten otrzymał kryptonim ROKIT (Repulic Of Korea Indigenous Tank), a Seul ponownie rozpoczął negocjacje z rządem USA i tamtejszymi firmami. W rezultacie Korea otrzymała od Chrysler Defense i AAI propozycje współpracy przy opracowywaniu nowego czołgu.

Chrysler zaproponował uruchomienie projektu czołgu zbliżonego do M1 Abrams, ale dostosowanego do koreańskich wymagań. Była to najlepsza opcja dla Seulu, więc w 1976 roku Chrysler Defense został wybrany jako projektant czołgu w ramach programu ROKIT.

W 1978 roku AAI osobno zaoferowała 36-tonowy czołg ROKIT z czterema członkami załogi, silnikiem Detroit Diesel 12V71 TA o mocy 800 KM, 105-mm armatą M68 i półautomatem ładowania. Jednak ze względu na lekki, kompaktowy kadłub, wysoką cenę i niedopasowanie do koreańskich wymagań, propozycja AAI została odrzucona, a dalsze prace konstrukcyjne zlecono Chryslerowi.

W maju 1978 koreański rząd podpisał protokół ustaleń z rządem USA w sprawie rozwoju czołgu w programie ROKIT. Prace rozpoczęły się w 1981 roku i mimo że Chrysler Defense został sprzedany General Dynamics i zmienił nazwę na General Dynamics Land Systems (GDLS) w marcu 1982 roku, prace rozwojowe były kontynuowane. Korea wysłała zespoły Agencji Rozwoju Obronności ADD (Agency for Defense Development) i Hyundai Research and Technology, aby uczestniczyły w procesie rozwoju i aby nastąpił transfer technologii.

Prototypowe czołgi otrzymały nazwę roboczą XK1, a pierwszy prototyp XK1 PV-1 został zbudowany w sierpniu 1983 roku jako czołg testowy (Automotive Test Rig/ATR), więc jego wieża nie była funkcjonalna.

Drugi egzemplarz, XK1 PV-2, został zbudowany w listopadzie 1983 roku jako prototyp SKO Demonstration (Fire Control Test Rig/FCTR), a koreański przemysł opracowywał podstawowe wyposażenie, takie jak system kierowania ogniem. Przy czym XK1 i wczesne K1 używały systemów SKO, dalmierza laserowego Nd:YAG i celownika działonowego GPSS (Gunner’s Primary Sight System) od Hughes Corporation, ale później zmieniono je na celownik GPTTS (Gunner’s Primary Tank Themal Sight) od TI Corporation w K1 począwszy od 478. egzemplarza seryjnego, a celownik dowódcy na VS-580 od SFIM Industries.

Czołg XK1 miał wiele wymagań dotyczących bezpieczeństwa technicznego, a jego ewaluacja testowa rozpoczęła się w 1984 roku na amerykańskim poligonie Aberdeen Proving Ground i trwała rok, podczas której wystąpiły problemy z silnikiem i mobilnością.

W szczególności wymagane osiągi nie zostały spełnione podczas testów przeprowadzonych od grudnia 1983 roku do 5 kwietnia 1984 roku.

Silniki prototypów PV-1 i PV-2 zostały uszkodzone, odpowiednio, 13 marca (utrata zasilania) i 5 kwietnia 1984 r. (awaria podczas transportu na poligon), a dochodzenie wykazało uszkodzenie tłoka i zaworu VCR. Silniki zostały naprawione. 14 czerwca wznowiono testy wytrzymałościowe prototypu PV-1, ale już 16 czerwca wybuchł pożar w silniku, co doprowadziło do zawieszenia wszystkich testów. W rezultacie to silnik był główną przyczyną pierwszych awarii XK-1.

Dwa pierwsze czołgi XK1 PV-1/PV-2 zbudowane w Stanach Zjednoczonych były wyposażone w silnik wysokoprężny Continental AVCR-1790, ale wcześniejsze testy wykazały, że były one zawodne. W rezultacie zmieniono projekt zespołu napędowego prototypu XK-1, wyposażając go w silnik MTU MB-871 Ka-501. Niemniej skrzynia biegów ZF LSG-3000 pozostała bez zmian.

Ponadto, aby ułatwić produkcję w kraju, testy były kontynuowane w Korei, więc finalnie powstało pięć prototypów XK1, w tym trzy w USA.

W Korei prototypy XK1 był eksploatowane i ulepszane nie bez problemów, a rozwój został ostatecznie zakończony w 1985 roku. Począwszy od lipca 1987 roku, czołg K1 był produkowany masowo w fabryce Hyundai w Changwon, a od września 1987 roku wyprodukowano 1027 egzemplarzy pod oficjalną nazwą K1, gdzie "K" pochodzi od słowa "Korea".

Twórz treści i zarabiaj na ich publikacji. Dołącz do WP Kreatora