Koty drapią meble. Jak temu zapobiec?

Kot w domu może napsuć nerwów. Właściciele tych czworonogów z pewnością przekonali się o tym nie raz, gdy widzieli, jak ich zwierzęta niszczą meble. Naukowcy wiedzą, dlaczego koty je drapią, i mają porady, jak temu zapobiec.

Naukowcy przyjrzeli się problemowi szkód, które koty wyrządzają meblom poprzez drapanie. Informacje na ten temat przekazało pismo naukowe "Frontiers in Veterinary Science". Zespół naukowców postanowił zbadać, co wpływa na intensywność i częstotliwość drapania przez koty.

Koty mają naturalną skłonność do drapania różnych powierzchni. Często niszczą więc elementy wyposażenia domów i mieszkań. Właściciele zwierząt często postrzegają to jako problem behawioralny i próbują interweniować, co bywa dla kotów nieprzyjemne.

W odpowiedzi na ten problem międzynarodowy zespół naukowców postanowił zbadać, jakie czynniki wpływają na skłonność kotów domowych do drapania mebli. Wyniki ich badań zostały opublikowane na łamach "Frontiers in Veterinary Science".

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

- Pokazujemy, że pewne czynniki – takie jak obecność dzieci w domu, cechy osobowości kotów i poziom ich aktywności – znacząco wpływają na zakres drapania – mówi dr Yasemin Salgirli Demirbas z Uniwersytetu w Ankarze, która jest pierwszym autorem badania.

- Nasze odkrycia mogą pomóc opiekunom opanować drapanie i przekierować je na odpowiednie materiały, co może pomóc w stworzeniu bardziej harmonijnego środowiska życia zarówno dla kotów, jak i ich opiekunów - dodaje.

W ramach badań naukowcy przeprowadzili ankietę wśród ponad 1,2 tys. właścicieli kotów mieszkających we Francji. Pytali o codzienne życie i cechy charakterystyczne zwierząt, a także o niepożądane zachowania związane z drapaniem.

- Widzimy wyraźny związek między pewnymi czynnikami środowiskowymi i behawioralnymi a częstszym drapaniem u kotów – wyjaśniła Salgirli Demirbas. - W szczególności obecność dzieci w domu, a także wysoki poziom zabaw i nocnej aktywności znacząco przyczyniają się do zwiększonego drapania. Koty określane jako agresywne lub zakłócające spokój również wykazywały wyższy poziom drapania.

Naukowcy doszli do wniosku, że główną przyczyną niechcianego drapania jest stres. Na przykład obecność dzieci, zwłaszcza małych, może nasilać stres i być jednym z czynników skłaniających do drapania. Jednak związek między częstszym drapaniem a obecnością dzieci w domu nie jest jeszcze w pełni zrozumiany i wymaga dalszych badań.

Innym czynnikiem, który prawdopodobnie jest powiązany ze stresem, jest zabawa. Kiedy koty bawią się przez dłuższy czas, ich poziom stresu może wzrosnąć z powodu nieprzerwanej stymulacji.

Autorzy badania podkreślają, że niektóre czynniki sprzyjające drapaniu, takie jak osobowość kota czy obecność dzieci, nie są możliwe do zmiany. Jednak istnieją takie, które można kontrolować. Na przykład umieszczanie drapaków w miejscach, które kot często odwiedza, w pobliżu jego ulubionego miejsca odpoczynku, czy stosowanie feromonów może zmniejszyć ryzyko drapania mebli przez kota.

- Zapewnienie bezpiecznych kryjówek, miejsc obserwacyjnych na wysokości i dużych możliwości zabawy może również pomóc złagodzić stres i zaangażować kota w bardziej konstruktywne zajęcia – zauważa Salgirli Demirbas.

Kluczem do rozwiązania problemu może być organizowanie krótkich sesji zabawowych, które naśladują scenariusze polowań. Takie sesje zabaw z większym prawdopodobieństwem utrzymają zainteresowanie kotów i zmniejszą ich stres, co ostatecznie może ograniczyć nadmierne drapanie mebli. Naukowcy twierdzą, że takie działania mogą także wzmacniać więź między kotami a ich opiekunami.

"Zrozumienie emocjonalnych motywacji leżących u podstaw drapania, takich jak frustracja, które wydają się być powiązane z cechami osobowości i czynnikami środowiskowymi, pozwala opiekunom bezpośrednio zająć się tymi problemami" – stwierdziła Salgirli Demirbas.

Chociaż badacze musieli polegać na danych pochodzących od samych osób ankietowanych, które są podatne na subiektywizm, uzyskali unikalny wgląd w zachowanie kotów związane z drapaniem. Jak podkreślają, celem opisywanych i przyszłych badań jest opracowanie skuteczniejszych strategii radzenia sobie z tym zachowaniem, co ostatecznie wzmocni więź i harmonię między kotami a ich opiekunami.