E63 - budżetowe QWERTY - test

Biznesowa Nokia E71 była jednym z tych telefonów fińskiego producenta, który umocnił jego pozycję na rynku urządzeń z klawiaturą QWERTY. Dla wielu osób cena była jednak nie do przeskoczenia. Nokia zdaje się zauważyła ten problem, czego efektem jest wprowadzenie na rynek niskobudżetowej odmiany telefonu z klawiaturą QWERTY, E63, na którą powinna sobie pozwolić znacznie większa grupa potencjalnych odbiorców.

W pudełku, oprócz samego telefonu, otrzymujemy baterię, ładowarkę, słuchawkowy zestaw przewodowy oraz instrukcję obsługi. O ile na brak karty pamięci możnaby przymknąć oko (w końcu E63 to telefon ekonomiczny), o tyle brak w zestawie kabelka do transmisji danych jest poważnym niedociągnięciem.

Nokia E6. to telefon jednobryłowy. Na przednim panelu znajdziemy pełną klawiaturę QWERTY, ponad którą umieszczono grupę klawiszy służących do obsługi całego aparatu. Jej centralne miejsce zajmuje czterokierunkowy manipulator wraz z klawiszem wewnętrznym, służącym do zatwierdzania opcji. Po jego bokach odnajdziemy po parze przycisków umożliwiających bezpośredni dostęp do menu i kalendarza po lewej stronie oraz listy kontaktów i skrzynki e-mail po prawej. Zostały one otoczone od góry przyciskami funkcyjnymi, natomiast od dołu - zieloną oraz czerwoną słuchawką. Powyżej nich znajdziemy ekran ustawiony w pozycji poziomej, ponad którym znalazło się miejsce na umieszczony centralnie głośnik oraz czujnik światła znajdujący się po jego prawej stronie.

Górna krawędź telefonu zawiera jedynie głośnik oraz gniazdo słuchawkowe, ukryte pod gumową zaślepką. Prawa krawędź nie zawiera żadnych gniazd ani wejść, chociaż na jej łączeniu z dolnym bokiem umieszczono "oczko" na smycz. Do dolnego brzegu przypisano gniazdo ładowania oraz mikrofon, natomiast na lewym odnajdziemy gniazdo kart pamięci oraz wejście microUSB, oba schowane za przytwierdzonymi do obudowy zaślepkami.

Tył telefonu w całości zajmuje klapka baterii, wewnątrz której znalazło się miejsce na obiektyw aparatu fotograficznego

Osłona wyświetlacza została wykonana z połyskującego plastiku, który jest w miarę odporny na odciski palców. Trzeba naprawdę sporo i intensywnie dotykać go niezbyt czystymi opuszkami, aby pozostawione ślady miały wpływ na jakość widzianego na wyświetlaczu obrazu. Boki telefonu pokrywa matowy plastik, natomiast tył posiada bardzo przyjemną w dotyku miękką i matową powierzchnię, również plastikową, która jest odporna na zabrudzenia .

Na pochwałę zasługuje również spasowanie wszystkich elementów. Z wyjątkiem tylnej klapki posiadającej śladowe ilości luzu w płaszczyźnie pionowej, pozostałe podzespoły są do siebie dopasowane wręcz idealnie. Podczas korzystania z telefonu nie natrafimy na żadne piski czy trzeszczenia konstrukcji, co również nie ma miejsca podczas ich mocniejszego przyciskania czy ściskania. Cały telefon ma odpowiednią sztywność i nie zachodzi obawa, że nieostrożne obchodzenie się z nim wpłynie negatywnie na jego jedność.

Wszystko to zostało ukryte w urządzeniu o wymiarach 113 x 59 x 13 mm, ważącym 126 gramów.

Pisząc o ergonomii Nokii E63, trudno nie odnieść się do poprzednich tego typu konstrukcji Nokii, posiadających klawiaturę QWERTY. Na myśl przychodzą głównie modele E61(i) oraz E71. O ile w e61 ergonomia pozostawiała wiele do życzenia (głównie za sprawą szerokości oraz wagi całego urządzenia), o tyle E71 zbierał w tej kwestii bardzo pozytywne opinie. Nie inaczej jest w przypadku E63, która mimo swojej nie najmniejszej grubości (13 mm) nie sprawia większego problemu podczas obsługi. Niewielka szerokość telefonu, wynosząca tylko 59 mm, jest wielkością zaledwie o kilka milimetrów większą, niż w przypadku telefonów z tradycyjną klawiaturę numeryczną. Oznacza to, że jego obsługa, czyli dostęp do każdego znaku na klawiaturze możliwy jest, podobnie jak w modelu E71, przy użyciu jedynie jednej ręki. Taka sytuacja w e61(i) była niemożliwa.

Już na pierwszy rzut oka widać, że modelowi E63 brakuje kilku elementów. Główną rzeczą, do której można mieć zastrzeżenia, jest brak klawiszy regulacji głośności na jego bokach. Wszelkie próby manipulacji przy głośności jesteśmy zmuszeni przeprowadzać za pomocą klawisza kierunkowego. Zmusza to nas do odrywania telefonu od ucha np. w trakcie prowadzenia rozmowy. To dosyć poważne utrudnienie zważywszy na fakt, że boczna ścianka telefonu to nie tylko standardowe, ale także naturalne miejsce na umieszczenie tego typu klawiszy. Zmiana nawyków będzie oznaczać co najmniej kilkukrotne bezowocne poszukiwania tychże w tym miejscu.

Kolejną niedogodnością jest zaślepka gniazda słuchawkowego, która nie tylko jest naprawdę małych rozmiarów, ale również nie jest niczym przytwierdzona do obudowy telefonu. Nietrudno zatem będzie o jej zgubienie, a tym samym zdekompletowanie całego zestawu. Zwłaszcza, że w standardzie nie ma w zapasie tego drobnego elementu.

Na pochwałę zasługuje za to zatrzask służący do zamykania tylnej klapki. Jest to prosta i skuteczna konstrukcja w postaci przesuwki, której obsługa nikomu nie powinna sprawić większego problemu.

Telefon pracuje pod kontrolą systemu Symbian OS 9.2 S60 v3.1. Za jego obsługę odpowiada procesor ARM taktowany zegarem o częstotliwości 369 MHz. Jednostka ta bardzo dobrze radzi sobie z obsługą całego urządzenia i podczas korzystania z niego trudno trafić na sytuację, w której zauważalne by było jakieś denerwujące spowolnienie menu czy inne niedogodności. Oczywiście, czasem może się zdarzyć niewielki przestój przy wykonywaniu tej czy innej operacji, jednak w wielu przypadkach jest to zapewne spowodowane konkretną konfiguracją telefonu oraz liczbą zainstalowanych w nim aplikacji. W praktyce takie ewentualne, bardzo rzadkie i krótkotrwałe przestoje są niezauważalne i nie wpływają na ogólną ocenę prędkości działania menu.

Pamięć operacyjna telefonu ma pojemność 128 MB, natomiast do dyspozycji użytkownika oddano 110 MB. Wielkość tej drugiej można rozszerzyć kartami microSD o pojemności do 8 GB.

Telefon posiada pełną klawiaturę QWERTY, której obsługa, jak już wiadomo, nie nastręcza żadnych trudności. Z początku klawisze mogą się wydawać zbyt drobne, jednak w praktyce okazuje się, że nie ma z nimi żadnych problemów. Podczas korzystania z telefonu nie zdarzyło się ani razu, żeby przyciśnięty został nie ten przycisk, który wcześniej założyliśmy. Również osoby o większych dłoniach powinny sprawnie współdziałać z tą klawiaturą, co potwierdziły testy empiryczne. Cała jej powierzchnia została pokryta przyjemnym w dotyku matowym plastikiem, który zapobiega ślizganiu się opuszków palców po jej powierzchni. Skok wszystkich klawiszy został bardzo dobrze dobrany, a moment przyciśnięcia każdego z nich jest wyraźnie wyczuwalny. Zdecydowanie poprawia to precyzję wprowadzania tekstu. Mimo iż trudno będzie na tak małych klawiszach osiągnąć prędkość pisania znaną z klawiatury komputerowej, to jednak dzięki nim napisanie nawet dłuższego tekstu zdecydowanie nie jest męczącym zajęciem. Pod tym względem użytkowanie
telefonu z klawiaturą QWERTY nie może się w żaden sposób równać z obsługą tradycyjnego telefonu z klawiaturą alfanumeryczną.

Obsługa telefonu za pomocą wykonanych z plastiku klawiszy funkcyjnych została rozwiązana w bardzo wygodny sposób. Przyciski zewnętrzne (czerwona/zielona słuchawka oraz programowe) zostały wyprofilowane na zewnątrz, dzięki czemu nie ma problemu z dostępem do tych funkcyjnych, znajdujących się w ich wnętrzu. Są one umieszczone minimalnie niżej, ale, ponownie, dzięki odpowiedniemu profilowi, wygoda ich obsługi jest bez zastrzeżeń.

Czterokierunkowy manipulator także posiada przemyślany kształt, czego pierwszą oznaką jest jego wyraźne wystawanie powyżej wszystkich klawiszy telefonu. Zdecydowanie wpływa to na jego ergonomię, podobnie jak i znajdującego się wewnątrz klawisz zatwierdzania, wypukły pośrodku. Ich skokowi i momentowi przyciśnięcia, podobnie jak w przypadku klawiatury, również nie można nic zarzucić.

W momencie nadejścia nowej wiadomości lub nieodebranego połączenia obwódka klawisza nawigacyjnego zaczyna migać, informując nas o pominiętym zdarzeniu. Dzięki temu znacznie łatwiej jest dojrzeć pominięte zdarzenia nawet nie zbliżając się do telefonu.

Po obydwu stronach manipulatora umieszczono cztery klawisze dające nam bezpośredni dostęp do menu, kalendarza, książki telefonicznej oraz skrzynki e-mail. Ich obsługa, z wyjątkiem klawisza menu, może odbywać się w dwojaki sposób. W zależności od sposobu ich przyciśnięcia (pojedyncze przyciśnięcie lub przytrzymanie) mogą one wywołać dwie różne funkcje. To sprawia, że bez wchodzenia do menu telefonu mamy natychmiastowy dostęp do ośmiu różnych funkcji (sześć dzięki klawiszom bezpośrednim oraz po jednej przypisanej do przycisków funkcyjnych dostępnych w trybie czuwania).

Trzeba przyznać, że obsług telefonu za pomocą przycisków to zdecydowanie jego bardzo mocna strona. Wszystko jest tutaj dokładnie przemyślane i nic nie pozostawiono przypadkowi. Widać, że bardzo dobra konstrukcja tego elementu w modelu E71, została tu jeszcze trochę ulepszona (m.in. matowa powierzchnia zapobiegająca ślizganiu się palców).

E63 jest wyposażona w ekran o przekątnej 2,36 cali i rozdzielczości QVGA (320 x 240 pikseli). Został on wykonany w technologii TFT i potrafi wyświetlić do 16 mln kolorów. W zamkniętym pomieszczeniu widoczność wyświetlanych na nim treści jest na bardzo dobrym poziomie - kontrast i nasycenie kolorów nie budzą zastrzeżeń. Gorzej sytuacja wygląda w przypadku wyjścia z telefonem na światło dzienne. W takim przypadku, żeby cokolwiek dojrzeć na ekranie, jego jasność należy ustawić na wyższe wartości. Mimo to nieraz się zdarzyło, że aby cokolwiek dokładnie na nim zobaczyć, trzeba było zbliżyć ekran do oczu. Najprawdopodobniej nie jest to wina samego telefonu, a bardziej jest to ograniczenie samej technologii jego wykonania, TFT, od której wielu producentów, także w modelach ze średniej półki, odchodzi już na rzecz technologii AMOLED. Również odbijająca światło powierzchnia ekranu nie poprawia jego czytelności w świetle zewnętrznym.

Ekran główny telefonu jest podzielone na trzy główne części: skróty do programów na górze, przestrzeń do informowania o różnych nadchodzących zdarzeniach (np. z kalendarza czy listy zadań) pośrodku oraz dolny pasek, w którym wyświetlają się dane na temat pominiętych połączeń oraz wiadomości. Zarówno pasek ze skrótami, jak i pole zawierające nadchodzące zdarzenia można w pewnym stopniu konfigurować.

W E63 znajdziemy menu standardowo przedstawiane w trzech wierszach, z których każdy zawiera po cztery ikonki. Są one szare i nieruchome, a ich estetyka pozostawia sporo do życzenia. Mimo to ich czytelność jest dobra i nie ma wątpliwości która z nich prezentuje jaką funkcję. Jeśli komuś się one nie spodobają, to w Internecie znajdziemy wiele tematów modyfikujących ten element systemu.

Menu zawiera ciekawą funkcję informującą o aktualnie uruchomionych programach czy narzędziach. W takim przypadku w widoku siatki można zauważyć "kropki", które prowadzą nas w głąb menu aż do miejsca, w którym znajduje się uruchomiony właśnie program czy opcja. Dzięki temu mamy szybki wgląd w to, czy jakieś programy nie działają niepotrzebnie w tle.

Zawiera te same elementy, co w pozostałych telefonach z systemem Symbian. Mamy tu więc możliwość zapisania praktycznie nieograniczonej liczby kontaktów, a każdy z nich może mieć wiele różnych pól. Ich liczbę oraz widoczność można dowolnie ustawić. Bardzo przydatną funkcją jest możliwość wyszukiwania kontaktów bezpośrednio z pozycji ekranu głównego. Wystarczy wpisać pierwsze litery nazwy kontaktu, a lista pasujących wpisów pojawi się na ekranie. Do wyszukanego w ten sposób kontaktu można nie tylko zadzwonić, ale także wysłać wiadomość tekstową czy e-mail..

Już pierwszy element dźwiękowy mający wpływ na wygodę obsługi telefonu budzi zastrzeżenia. Co prawda jakość prowadzonych przez E63 rozmów jest na bardzo dobrym poziomie, jednak ich głośność jest niezadowalająca. O ile w zamkniętym, a więc i relatywnie cichym pomieszczeniu, nie ma z tym większego problemu, o tyle przy wyjściu na zewnątrz zaczynają się kłopoty. Słyszalność rozmówcy jest na zdecydowanie zbyt niskim poziomie, co w wielu przypadkach zmusza nas do wsłuchiwania się w treść prowadzonej rozmowy. W przypadku głośnych miejskich dźwięków, czyli przy dużym natężeniu ruchu, prowadzenie rozmów jest mocno utrudnione. Dochodzące z zewnątrz dźwięki bardzo mocno zagłuszają naszego rozmówcę, co w wielu przypadkach uniemożliwia przeprowadzenie skutecznej rozmowy. Słyszany w słuchawce dźwięk jest nie tylko cichy, ale również wydaje się wyraźnie przytłumiony. Co ciekawe, nie zdarzyło mi się ani razu, aby nawet przebywając w głośnych okolicznościach przyrody mój współrozmówca narzekał na jakość rozmowy i poziom
głośności w słuchawce.

Jakość odtwarzanych multimediów warto podzielić na dwie kategorie: tych odsłuchiwanych na głośniku telefonu oraz tych słuchanych z wykorzystaniem dołączonych do zestawu słuchawek przewodowych. W przypadku odsłuchiwania muzyki na zewnętrznym głośniku, ich jakość jest na poziomie poniżej przeciętnego. Połowa skali głośności jest punktem zamieniającym muzykę w zlepek przypadkowych dźwięków, których słuchanie ma niewiele wspólnego z minimalną chociaż przyjemnością. Zniekształcenia dźwięków są zbyt duże, poszczególne instrumenty gubią się pomiędzy sobą, nie wspominając już o tonach niskich, których tutaj nie doświadczymy. Im muzyka zawiera ich więcej, tym wraz ze wzrostem poziomu głośności jej jakość wyraźnie się pogarsza.

Podobnie jak w przypadku poprzednich modeli Nokii (E71, N79, N85, itd.), tak i tutaj głośnik zewnętrzny po raz kolejny został źle wyskalowany. Pierwszy poziom głośności jest zdecydowanie zbyt głośny, dzięki czemu możemy zapomnieć o słuchaniu radia czy muzyki wieczorową porą. Chyba, że ktoś lubi zasypiać przy głośniejszych dźwiękach. Trudno powiedzieć czemu ma służyć takie wyskalowanie głośności - jej minimalny poziom jest zbyt głośny, natomiast maksymalny zbyt mocno zniekształca odtwarzane dźwięki.

Mogłoby się wydawać, że zastosowanie słuchawek wyraźnie poprawi taką sytuację. Nic z tego. Dołączone do zestawu słuchawki są niskiej jakości i ich użycie tylko w niewielkim stopniu poprawia jakość słyszanego dźwięku. Jednak w tym przypadku sytuację ratuje obecność gniazda audio 3,5 mm, co pozwoli na podłączenie dowolnego zestawu słuchawkowego. Jest to bardzo wskazane.

W E63 znajdziemy standardowy, jak na tę wersję systemu, zestaw multimediów. Odtwarzacz muzyczny, radio czy odtwarzacz RealPlayer to podstawowe elementy systemu urządzeń z serii "E". Oprócz tego jest tu również odtwarzacz animacji flash, która pozwoli na odtwarzanie tychże bezpośrednio z poziomu menu.

Obecny w telefonie odtwarzacz muzyczny posiada dość rozbudowane funkcje, co jednak nie utrudnia jego obsługi. Umożliwia on segregowanie muzyki na wiele różnych sposobów, co pozytywnie wpływa na jego funkcjonalność. Nie zabrakło tutaj również korektora graficznego, dzięki któremu można dostosować charakterystykę muzyki do własnych preferencji.

Odtwarzane formaty plików dźwiękowych to popularne .mp3, a także .wma oraz .aac (zwykłe, + oraz e+). Wśród plików wideo odtworzymy treści z takimi rozszerzeniami jak .mp4 oraz .3gp, przy nagrywaniu których wykorzystano kodeki H.263 oraz MPEG-4. Obsługiwane formaty strumieniowej transmisji wideo to .mp4, .3gp oraz .rm.

Ten element telefonu jest dobrze znany z poprzednich produktów Nokii. Edytor wiadomości umożliwia tworzenie zarówno wiadomości tekstowych, jak i multimedialnych o wielkości do 300 kB. Za obsługę poczty elektronicznej odpowiada standardowy klient e-mail, którego konfiguracja sprowadza się do wprowadzenia nazwy naszej skrzynki pocztowej oraz naszego hasła. Wszystkie dane potrzebne do jej konfiguracji pobierane są bezpośrednio z sieci. To bardzo duże udogodnienie, gdyż niektóre popularne skrzynki pocztowe (np. Gmail) mają dosyć skomplikowane ustawienia. Dostęp do naszej skrzynki pocztowej jest możliwy z każdego miejsca w telefonie dzięki dedykowanemu klawiszowi. Obsługa klienta pocztowego jest intuicyjna oraz wygodna i jest to kolejny element, za który należy się Nokii pochwała.

Do połączenia z Internetem wykorzystywana jest pakietowa transmisja danych w technologiach GPRS/EDGE/UMTS. Jej działaniu nie można nic zarzucić , tak więc osiągane prędkości takich transmisji są bliskie wartościom maksymalnym. Telefon podłączymy do komputera za pomocą protokołu Bluetooth (2.0 z EDR) lub też kabla z wyjściem microUSB. W przypadku komunikacji telefonu z komputera za pomocą kabelka trzeba będzie mieć w zasięgu wzroku ładowarkę, gdyż telefon nie obsługuje ładowania z wykorzystaniem tej metody podłączenia.

Do łączności ze światem można wykorzystać również obecny w urządzeniu moduł WiFi pracujący w standardach "b" oraz "g".

Niestety, w E63 zabrakło obsługi transmisji danych w technologii HSDPA co sprawia, że przeglądanie Internetu nie jest wystarczająco komfortowe. W dzisiejszych czasach sieć oferuje wiele treści multimedialnych, do korzystania z których wymagane jest posiadanie relatywnie szybkiego łącza. Do takich celów standard UMTS jest zdecydowanie zbyt wolny.

Zainstalowana w telefonie przeglądarka systemowa pozwala na bardzo wygodne przeglądanie zasobów Internetu. Renderowanie stron przebiega bardzo sprawnie, podobnie jak i obsługa całej aplikacji. Z jednym jednak zastrzeżeniem, że aby to osiągnąć, należy najpierw wyłączyć obsługę skryptów Java/Flash. W przeciwnym wypadku przeglądanie Internetu będzie przeznaczone tylko dla osób o sporym zapasie cierpliwości. Zarówno wczytywanie stron, jak i nawigacja w ich treści zajmuje zdecydowanie zbyt dużo czasu .

QuickOffice w wersji testowej to wszystko, na co możemy liczyć w tym modelu telefonu. Pozwala on jedynie na przeglądanie dokumentów biurowych bez możliwości ich edycji. Umożliwi nam to dopiero zakup pełnej, płatnej wersji oprogramowania. Z pozostałych składników pakietu biurowego warto wymienić obecność czytnika plików w formacie .pdf (Adobe PDF), który w przypadku plików o większego objętości (1,5 MB i więcej) nie zachwyca prędkością działania. Inne ciekawe narzędzia to aplikacja do obsługi treści skompresowanych (Zip) oraz słownik języków obcych z możliwością pobrania dowolnej ich kombinacji. Jest tu również specjalna wyszukiwarka treści, która odnajdzie każdy element multimedialny zapisany w pamięci telefonu lub na karcie microSD. Wyszukiwanie odbywa się spośród wszystkich rodzajów danych - zarówno plików muzyczny czy biurowych, systemowych, jak również wiadomości czy punktów orientacyjnych zaznaczonych na mapie.

Warto tutaj wspomnieć o funkcji dwóch trybów ekranu głównego, dzięki której możliwe jest ustawienie nie tylko różnych tematów graficznych, ale również różnych skrótów do programów dla każdego z nich. Ich przełączanie możliwe jest za pomocą jednego skrótu, a cała operacja trwa około trzech do pięciu sekund.

Ciekawą funkcją jest również możliwość zaszyfrowania danych zapisanych zarówno w pamięci telefonu, jak i na karcie microSD. Dzięki temu w przypadku dostania się urządzenia w niepowołane ręce, znajdujące się w nim dane nie trafią do osób trzecich. Aby odszyfrować dane wystarczy podać to samo hasło, które podaliśmy przed ich zaszyfrowaniem.

W telefonie znalazł się aparat fotograficzny o rozdzielczości zaledwie 2 Mpix, pozwalający na wykonanie zdjęć w maksymalnej rozdzielczości 1600 x 1200 pikseli. Co więcej, nie obsługuje on funkcji autofocus , co w znacznym stopniu ogranicza jego funkcjonalność. Za doświetlenie zdjęć odpowiedzialna jest pojedyncza dioda LED, co również nie wydaje się być oszałamiającym wynikiem. Co ciekawe, diodę tę można aktywować przytrzymując klawisz spacji, co zamienia nam telefon w podręczną mini latarkę. Jej wyłączenie następuje po ponownym przytrzymaniu tego klawisza.

Obsługa aparatu fotograficznego pozostawia sporo do życzenia, głównie ze względu na brak wypełnienia podglądem kadru całego ekranu. Również jego opcje są dosyć ubogie, co może się nie spodobać amatorom kieszonkowych aparatów. Sam obiektyw nie posiada żadnego zabezpieczenia, tak więc jest narażony na porysowania podczas codziennego użytkowania.

Trudno oczekiwać, aby aparat o rozdzielczości 2 Mpix wykonywał zdjęcia o dobrej jakości. I tak jest w rzeczywistości . Nawet przy dobrym oświetleniu, zarejestrowane obrazy nie są zbyt wyraźne - ich elementy są lekko rozmyte, a kolory zauważalnie wyblakłe. W wielu przypadkach na zdjęciach widać również spore szumy, ziarno oraz aberracje chromatyczne. Przy wykonywaniu zdjęć nocnych warto skorzystać z dedykowanego trybu, który wyraźnie poprawia ich jakość. Mimo wszystko wynik końcowy zasługuje jedynie na ocenę dostateczną z minusem.

Aparat w E63 umożliwia także nagrywanie filmów w maksymalnej rozdzielczości QVGA (320 x 240 pikseli) z prędkością 15 klatek na sekundę. O ile w przypadku odtwarzania nagranych filmów na telefonie ich jakość jest przyzwoita, o tyle na komputerze trudno się pogodzić z aż tak dużą utratą ich jakości. Zbyt mała rozdzielczość skutkuje wyraźnie widocznymi pikselami, natomiast zbyt mała liczba klatek powoduje, że obraz nie jest wystarczające płynny.

W telefonie zastosowano baterię litowo-jonową o pojemności aż 1500 mAh oznaczą jako BP-4L. Jest to dokładnie to samo, bardzo dobre, ogniwo, które znajdziemy w modelu E71. Jej pełne naładowanie pozwala na przeprowadzenie łącznie około 80 minut rozmów, odebranie oraz wysłanie około 100 wiadomości oraz słuchanie muzyki przez cztery do pięciu godzin w okresie trzech i pół, a nawet czterech dób. Jest to wynik bardzo dobry i pod tym względem należy się duży plus.

E63 to kolejny model Nokii posiadający, cieszącą się coraz większą popularnością, pełną klawiaturę QWERTY. Takie modele telefonów były już oferowane przez tego fińskiego producenta, a ostatnim, najświeższym z nich, jest E71, która ukazała się na rynku w czerwcu ubiegłego roku. Trudno zatem nie porównać obydwu tych modeli.

Z tej perspektywy E63 jest zaledwie lustrzanym odbiciem, wersją ekonomiczną E71, będącego jednym z lepszych modeli biznesowych tego producenta. Ten pierwszy to model ewidentnie skierowany do mniej wymagającego odbiorcy, pragnącego posiadać telefon jedynie z pełną klawiaturą oraz obsługą sieci WiFi. Brak mu przede wszystkim modułu GPS, obsługi transmisji danych w technologii HSDPA czy drugiej kamery do prowadzenia wideorozmów. Zastosowano w nim również słabszy aparat fotograficzny bez obsługi funkcji autofocus , co wyraźnie wpływa na jakość wykonywanych zdjęć. O ile nie mamy przed sobą obydwu tych modeli, to grubość E63 (13 mm, 3 mm więcej niż w E71) nie wpływa na jej ocenę. No i na koniec metalowa obudowa modelu E71, która sprawia, że po pewnym czasie trudno jest się przyzwyczaić do plastikowych konstrukcji nie oferujących tego zimnego i jakże przyjemnego w dotyku chłodu.

E63 to kolejny model Nokii, który poszerza portfolio produktów tego producenta o telefon z pełną klawiaturą QWERTY. Jego parametry są wyraźnie gorsze od poprzedniego telefonu o podobnej formie, E71 . Do kogo zatem jest ona skierowana? Wygląda na to, że będzie to ciekawa propozycja dla osób, które szukają telefonu z pełną klawiaturą, a jednocześnie są gotowe na zakup urządzenia o podstawowych parametrach za rozsądną cenę. Na przełomie kwietnia i maja jej cena w wolnej sprzedaży kształtuje się na poziomie poniżej 800 złotych, jednak należy pamiętać, że aby skompletować niezbędny zestaw, należy dokupić kabel do transmisji danych oraz kartę pamięci.

- słaby aparat fotograficzny (tylko 2 Mpix, bez autofocusa )
- ubogi sprzedażowy zestaw akcesoriów (brak kabelka, karty pamięci, słabej jakości słuchawki)
- dostateczna jakość rozmów
- źle wyskalowany głośnik zewnętrzny
- brak ładowania poprzez kabel microUSB

*Zalety: *

• kompaktowy telefon z klawiaturą QWERTY
• bardzo dobra jakość użytych materiałów
• bardzo dobra bateria
• gniazdo audio 3,5 mm